Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Σελίμ Σφέιρ
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
«Όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει να ελπίζεις. Στην καρδιά του κάθε ανθρώπου, η ελπίδα κατοικεί ως επιθυμία και προσδοκία καλών πραγμάτων που θα έρθουν, παρά το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να φέρει το μέλλον. Ακόμα κι έτσι, η αβεβαιότητα για το μέλλον μπορεί κατά καιρούς να προκαλέσει αντικρουόμενα συναισθήματα, που κυμαίνονται από την εμπιστοσύνη με αυτοπεποίθηση μέχρι την ανησυχία, από τη γαλήνη μέχρι το άγχος, από τη σταθερή πεποίθηση μέχρι τον δισταγμό και την αμφιβολία. Συχνά, συναντάμε ανθρώπους που είναι αποθαρρυμένοι, απαισιόδοξοι και κυνικοί για το μέλλον, λες και τίποτα δεν μπορεί να τους φέρει την ευτυχία. Για όλους μας, ας είναι το Ιωβηλαίο μια ευκαιρία να ανανεωθούμε στην ελπίδα». - Πάπας Φραγκίσκος, Spes Non Confundit Βούλα εγκαινίων για το Ιωβηλαίο 2025
Κάθε 25 χρόνια, (το πιο πρόσφατο ήταν το έτος 2000) η Καθολική Εκκλησία γιορτάζει ένα Ιωβηλαίο έτος, ένα έτος που δίνει έμφαση στη συγχώρεση των αμαρτιών και τη συμφιλίωση. Την παραμονή των Χριστουγέννων, ο Πάπας Φραγκίσκος άνοιξε την Αγία Πύλη στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, ένα σημάδι τόσο φυσικό όσο και πνευματικό. Η πόρτα του ελέους του Θεού είναι ανοιχτή για όλους.
Ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε το θέμα αυτού του Ιωβηλαίου να είναι ένα θέμα ελπίδας. Όλοι έχουμε ανάγκη την ελπίδα. Καθώς αγωνιζόμαστε, προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τον Κύριό μας, μπορεί να συμβεί να αποθαρρυνθούμε πολύ και να γίνουμε απαισιόδοξοι για τις αποτυχίες μας και τις αμαρτίες μας. Η αποθάρρυνση μπορεί να μετατραπεί τόσο εύκολα σε απόγνωση. Αυτό το Ιωβηλαίο είναι μια περίοδος μεγάλης χάρης τότε, κατά την οποία μπορούμε να στραφούμε στον Κύριο με ανανεωμένη εμπιστοσύνη.
Στην εποχή των αρχαίων Εβραίων, το Ιωβηλαίο έτος αποτελούσε μια οικονομική διέξοδο. Τα συσσωρευμένα χρέη με τους ανατοκισμένους τόκους γίνονταν ανεξόφλητα. Η οικονομία πάγωνε κάτω από ένα τέτοιο τεράστιο χρέος. Το έτος Ιωβηλαίου (το οποίο συνέβαινε μόνο κάθε 50 χρόνια για τους Εβραίους) ήταν επομένως μια εποχή για τη διαγραφή του χρέους και την επανεκκίνηση της οικονομίας με την απελευθέρωση των φτωχών από τη δουλεία του χρέους.
Ας προσεγγίσουμε λοιπόν αυτό το Ιωβηλαίο με πίστη και δημιουργικότητα. Όλοι μας έχουμε ένα πνευματικό χρέος εξαιτίας των αμαρτιών μας. Ας γιορτάσουμε αυτό το έτος φανταζόμενοι μια πιο δίκαιη κοινωνία, καταβάλλοντας ιδιαίτερη προσπάθεια να εφαρμόσουμε την καθολική κοινωνική διδασκαλία στην καθημερινή μας ζωή.
Το χρέος είναι ο τρόπος με τον οποίο τα ανθρώπινα όντα χειραγωγούνται και τυχαίνουν εκμετάλλευσης. Ασκώντας την αρετή της ελπίδας κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, μπορούμε να διαδώσουμε την οικογενειακή ζεστασιά της χριστιανικής μας πίστης ασκώντας την αρετή της δικαιοσύνης και της φιλανθρωπίας.
Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας #2547
Ο Κύριος θλίβεται για τους πλούσιους επειδή βρίσκουν την παρηγοριά τους στην αφθονία των αγαθών. «Οι υπερήφανοι ας αναζητούν και ας αγαπούν τα επίγεια βασίλεια, αλλά μακάριοι οι πτωχοί στο πνεύμα, διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών. Η εγκατάλειψη στην Πρόνοια του Ουράνιου Πατέρα μας απαλλάσσει από την αγωνία για το αύριο. Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι μια προετοιμασία για την ευδαιμονία των φτωχών. Αυτοί θα δουν τον Θεό». Αμήν.
† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου