Ομιλία το Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτων Κύπρου Κ. Σελιμ Σφειρ
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
Στείλε το Πνεύμα σου σε εμάς τους αμαρτωλούς κατά τη διάρκεια αυτής της συγχωρητικής περιόδου της Σαρακοστής, ώστε να επιστρέψουμε σε σένα ζητώντας συγχώρεση. Ανοίξτε μας την ευλογημένη αγκαλιά σας και φέρτε μας κοντά σας, ώστε να σας συναντήσουμε με χαρά και να βρούμε την ευτυχία γνωρίζοντάς σας. - HESED
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι τόσο τέλειος δάσκαλος- χρησιμοποιεί πολύ συνηθισμένες και απλές ιστορίες για να μας εντυπωσιάσει με μεγάλες και πανηγυρικές αλήθειες. Στη λειτουργία της τέταρτης Κυριακής της Σαρακοστής, συναντάμε την παραβολή του Ασώτου Υιού. Ο Κύριός μας αποκαλύπτει ολόκληρη την ιστορία της σωτηρίας μέσα από αυτή την παραβολή: ο Πατέρας αντιπροσωπεύει τον Θεό, ο οποίος αδιάκοπα έδωσε τον εαυτό Του, ο μεγαλύτερος γιος αντιπροσωπεύει τον λαό της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος ήταν ευλογημένος με το να βρίσκεται πάντοτε στον Οίκο του Πατέρα και ο μικρότερος γιος, ο οποίος αντιπροσωπεύει τα έθνη που στην τύφλωση δεν γνώρισαν τον Θεό.
Ας σκεφτούμε για λίγο τον νεότερο γιο. Στην τραγική του κατάσταση, μας αποκαλύπτει τη θλιβερή και θλιβερή κατάσταση της ζωής μέσα στην αμαρτία. Η ψυχή στην κατάσταση της αμετανόητης αμαρτίας «αμβλύνεται στην κατανόηση και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τον Θεό ή την ομορφιά της αγιότητας. Ξεχνάει τον νόμο του Θεού και την καλοσύνη του Θεού απέναντί της. Διαφθείρει έτσι τη θέλησή του ώστε να προτιμά την αρετή από την αρετή, την ηδονή από τη λογική, τη γη από τον ουρανό, το κακό από τον Θεό- και εγκαταλείποντας τα μονοπάτια της αρετής, παραδίδεται σε κάθε είδους κακό. Ως εκ τούτου, στερείται της συμβουλής, της λογικής, της αίσθησης και κάθε τι που είναι καλό- και τελικά, με όλες τις δυνάμεις της ψυχής και του σώματός του, λατρεύει το κτίσμα παρά τον Δημιουργό». - Κορνήλιος Λαπίδης
Δόξα τω Θεώ για τη χάρη της Σαρακοστής, που μας καλεί από την πνευματική νωθρότητα και μας τρέχει στην ανοιχτή αγκαλιά του Εσταυρωμένου Χριστού.
Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας #2094
Μπορεί κανείς να αμαρτήσει ενάντια στην αγάπη του Θεού με διάφορους τρόπους:
- Η αδιαφορία παραμελεί ή αρνείται να αναλογιστεί τη θεία αγάπη- δεν λαμβάνει υπόψη την προληπτική της καλοσύνη και αρνείται τη δύναμή της.
- Η αχαριστία παραλείπει ή αρνείται να αναγνωρίσει τη θεία φιλανθρωπία και να του ανταποδώσει αγάπη για αγάπη.
- Η αχαριστία είναι δισταγμός ή αμέλεια στην ανταπόκριση στη θεία αγάπη- μπορεί να σημαίνει άρνηση να παραδοθεί κανείς στην προτροπή της φιλανθρωπίας.
- Η ακηδία ή η πνευματική οκνηρία φτάνει στο σημείο να αρνείται κανείς τη χαρά που προέρχεται από τον Θεό και να απωθείται από τη θεία καλοσύνη.
- Το μίσος για τον Θεό προέρχεται από την υπερηφάνεια. Είναι αντίθετη με την αγάπη προς τον Θεό, του οποίου την καλοσύνη αρνείται και τον οποίο θεωρεί ότι καταριέται ως εκείνον που απαγορεύει τις αμαρτίες και επιβάλλει τις τιμωρίες.
† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου