Category: Archbishop’s Teaching

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Όταν σας παραδώσουν, μην ανησυχείτε για το πώς θα μιλήσετε ή για το τι θα πείτε-για το τι θα πείτε θα σας δοθεί εκείνη τη στιγμή- γιατί δεν είστε εσείςπου μιλάτε, αλλά το Πνεύμα του Πατέρα σας που μιλάει μέσω εσάς».

Η Μαρωνιτική Εκκλησία γιορτάζει αυτή την Κυριακή την αποστολή των Αποστόλων. Ακούμε ένα απόσπασμα από το ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Ματθαίου που προέρχεται από την περίοδο πριν από το Πάθος, το Θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού. Αυτά τα λόγια που είπε ο Χριστός είναι προ την έλευση του Αγίου Πνεύματος και τη δόξα Του. Ο Χριστός αποκαλύπτει την δύναμη του Αγίου Πνεύματος και το έργο Του σε κάθε μαθητή, μεταδίδοντας γνώση, σοφία και καρτερία.

Ο Άγιος Ματθαίος Αγιαρίγκας είναι ένας από τους μόλις 21 ανθρώπους που αναγνωρίζονται επίσημα ως μάρτυρες του 21ου αιώνα τόσο από την Κοπτική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και από την Καθολική Εκκλησία. Έχει μια ακόμη διάκριση:
Είναι ο μόνος μεταξύ των 21 που δεν ήταν Κόπτης Ορθόδοξος Χριστιανός. Υπάρχουν μάλιστα κάποιες εικασίες ότι μπορεί να μην ήταν ούτε καθολικός.

Ο Αγιαρίγκας αποκεφαλίστηκε μαζί με 20 συναδέλφους του οικοδόμους από μαχητές του Ισλαμικού Κράτους σε μια παραλία στη Λιβύη τον Φεβρουάριο του 2015. Αγιοποιήθηκαν μαζί ως μάρτυρες λίγες ημέρες αργότερα από τον Κόπτη Ορθόδοξο Πάπα Tαβαδρού Β'.

Τον Μάιο του 2023, ο Πάπας Φραγκίσκος, με τη συγκατάθεση του Πάπα Ταβαδρού Β', ανακοίνωσε ότι οι 21 μάρτυρες θα «συμπεριληφθούν στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο ως ένδειξη της πνευματικής κοινωνίας που ενώνει τις δύο Εκκλησίες μας».

Γνωρίζουμε υπερβολικά λίγα πράγματα για τον Ματθαίο Αγιαρίγκα. Οι περισσότερες πηγές συμφωνούν ότι ήταν από την Γκάνα, αν και υπάρχουν κάποιες εικασίες ότι μπορεί να ήταν από τo Τσαντ που συνορεύει με τη Λιβύη. Πολλές αναφορές δείχνουν ότι ανατράφηκε χριστιανικά. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Αγιαρίγκας ήταν καθολικός. Αν και ορισμένοι πιστεύουν ότι δεν είχε βαπτιστεί και ως εκ τούτου πιστεύουν ότι το μαρτύριό του ήταν ένα «βάπτισμα του αίματος», δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι δεν είχε βαπτιστεί. Στην πραγματικότητα, ο ηρωικός του θάνατος φαίνεται να υποδηλώνει τη δύναμη της χάρης του μυστηρίου του βαπτίσματος.

Όπως τόσοι άλλοι από την Αφρική, εγκατέλειψε το σπίτι και την οικογένειά του για να βελτιώσει την κατάστασή του, βρίσκοντας δουλειά όπου μπορούσε. Στις αρχές του 2015, έφτασε στη λιβυκή λιμενική πόλη της Σύρτης, έχοντας ενταχθεί σε μια ομάδα Κοπτών ορθόδοξων εργατών οικοδομών από διάφορα χωριά της Αιγύπτου.

Το διαβόητο πλέον βίντεο που κυκλοφόρησε από το Ισλαμικό Κράτος τον Φεβρουάριο του 2015 δείχνει τους μάρτυρες με φωτεινές πορτοκαλί φόρμες, να οδηγούνται στις ακτές της Λιβύης, ακολουθούμενοι από μαυροντυμένους τζιχαντιστές του ISIS. Οι μάρτυρες φαίνονται καθαρά να προσεύχονται τις τελευταίες στιγμές πριν από την εκτέλεσή τους. Ο Ματθαίος, ο οποίος σαφώς δεν ήταν Αιγύπτιος, είχε την ευκαιρία να γλιτώσει από αυτόν τον φρικτό θάνατο με αποκεφαλισμό. Ερωτηθείς από τους απαγωγείς του, ο Ματθαίος λέγεται ότι είπε: «Ο Θεός τους είναι ο Θεός μου».

Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάντα. Ως μαθητές του Χριστού, ποτέ δεν ξέρουμε πότε μπορεί να δοκιμαστεί η πίστη μας. Η απλή ομολογία πίστης που έκανε ο Άγιος Ματθαίος Αγιαρίγκας είναι μια μαρτυρία ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στις καρδιές όλων των ανθρώπων, οδηγώντας τους στην αλήθεια και μαρτυρώντας για τον Χριστό. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

“When they hand you over, do not worry about how you are to speak or what you are to say; for what you are to say will be given to you at that time; for it is not you who speak, but the Spirit of your Father speaking through you.”

The Maronite Church celebrates this Sunday the sending of the Apostles. We listen to a passage from the gospel of St. Matthew that is taken from the period before the Passion, Death, and Resurrection of Christ. These words spoken by Christ are before the coming of the Holy Spirit and his glorification. Christ reveals the power of the Holy Spirit and His work in each disciple, imparting knowledge, wisdom and fortitude.

St. Matthew Ayariga is one of only 21 people officially recognized as 21st century martyrs by both the Coptic Orthodox Church and the Catholic Church. He has a further distinction: His the only one one among the 21 who was not a Coptic Orthodox Christian. There is even some speculation that he may not have been Catholic either.

Ayariga was beheaded along with 20 construction workers colleagues by Islamic State militants on a beach in Libya in February 2015. They were canonized together as martyrs days later by Coptic Orthodox Pope Tawadros II. In May 2023, Pope Francis, with Pope Tawardo’s II consent, announced that the 21 martyrs would be “included in the Roman Martyrology as a sign of the spiritual communion uniting our two Churches.”

We know extraordinarily little about Matthew Ayariga. Most sources agree that he was from Ghana, although there is some speculation that he might be from Chad which borders Libya. Many accounts suggest that he was raised a Christian. Some believe that Ayariga was a Catholic. Although some believe he was not baptizd and therefore believe his martyrdom was a “baptism of blood”, there is no evidence to believe he was not baptized. In fact, his heroic death would seem to indicate the power of the grace of the sacrament of baptism.

He, like so many from Africa, left his home and family to better his situation, finding work wherever he could. By early 2015, he made his way to the Libyan port town of Sirte, having joined a group of Coptic Orthodox construction workers from various villages in Egypt.

The now infamous video released by Islamic state in February 2015 shows the martyrs in bright orange jumpsuits, being led on the coast of Libya, followed by black clad ISIS jihadists. The martyrs can be seen clearly praying in the last moments before their execution. Matthew, who was clearly not Egyptian, was given an opportunity to escape this gruesome death by beheading. Questioned by his captors, Matthew is said to have said: “their God is my God”.

The Holy Spirit is always at work. As disciples of Christ, we never know when we may be put to the ultimate test of our faith. The simple profession of faith made by St. Matthew Ayariga is a testimony that the Holy Spirit at work in the hearts of all men, leading them to the truth and witnessing to Christ.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται από την αρχή μέχρι «το πλήρωμα του χρόνου» (Προς Γαλ 4:4). Όταν διαβάζουμε την Παλαιά Διαθήκη, αναζητούμε τι θέλει να μας πει το Άγιο Πνεύμα, «που μίλησε μέσω των προφητών», για τον Χριστό. Αυτή την Κυριακή διαβάζουμε τον κατάλογο των δώδεκα γιων του Ιακώβ (είναι επίσης γνωστός ως Ισραήλ). Καταλαβαίνουμε αυτή την αναφορά και ως ιστορική καταγραφή πραγματικών ανθρώπων που υπήρξαν, αλλά επίσης, καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι δώδεκα προεικονίζουν τους νέους δώδεκα, τους αποστόλους, που θα κληθούν από τον Ιησού Χριστό.

Όπως ένας αριστοτέχνης καλλιτέχνης, το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιεί τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης για να προετοιμάσει την Καινή Διαθήκη. Όπως οι γιοι του Ισραήλ πολλαπλασιάστηκαν και γέμισαν τη γη της Αιγύπτου, έτσι και οι απόστολοι του νέου Ισραήλ θα βγουν και θα πολλαπλασιαστούν, ξεπερνώντας την καρποφορία τους, γεμίζοντας ολόκληρο τον κόσμο με το όνομα του Ιησού Χριστού, βαπτίζοντας όλα τα έθνη στο όνομα της Αγίας Τριάδας.

Η Μαρωνίτικη Λειτουργία μας αποκαλεί αυτή την Κυριακή, «Κάλεσμα των Αποστόλων». Το Άγιο Πνεύμα είναι η ίδια η Πνοή της Ζωής και είναι Εκείνο που δίνει ζωή και «καλεί σε ύπαρξη» κάθε πλάσμα: «Η εξουσία πάνω στη ζωή ανήκει στο Πνεύμα, διότι ως Θεός διατηρεί τη δημιουργία στον Πατέρα μέσω του Υιού». CCC #703

Πρόσφατα ακούσαμε για την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου που καθιστά τις αμβλώσεις πιο προσιτές και την ευθανασία πλέον νόμιμη. Τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζονται τη Βίβλο ή την κατήχηση για να συνειδητοποιήσουν το τερατούργημα αυτών των αποφάσεων. Αλλά λόγω της χριστιανικής μας πίστης, γνωρίζουμε σε ποιον πρέπει να προσφέρουμε επανόρθωση για αυτά τα εγκλήματα κατά της ζωής. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Κύριος και ο Δωρητής της Ζωής και αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής αποτελούν απόρριψη του δώρου Του της Ζωής. Μπορούμε και πρέπει να προσφέρουμε θυσίες και προσευχές στο Άγιο Πνεύμα και να επανορθώσουμε για αυτές τις αμαρτίες ενάντια στην καλοσύνη Του. Θα ήταν μια όμορφη και παρηγορητική προσπάθεια αν αυτή την Κυριακή εμείς οι Μαρωνίτες προσφέραμε τη Θεία Κοινωνία μας σε εξιλέωση για αυτά τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

The Holy Spirit has been at work from the very beginning until ‘the fullness of time’ (Gal 4:4). When we read the Old Testament, we search for what the Holy Spirit, “who has spoken through the prophets,” wants to tell us about Christ. This Sunday we read the list of the twelve sons of Jacob (also is known as Israel). We understand this account as both a historical record of real people who existed, but also, we understand that these twelve prefigure the new twelve, the apostles, who will be called by Jesus Christ.

Like a master artist, the Holy Spirit uses the events of the Old Testament to prepare for the New Testament. Just as Israel’s sons multiplied and filled the land of Egypt, the apostles of the new Israel will go forth and multiply, surpassing their fruitfulness, filling the entire world with the name of Jesus Christ, baptising all nations in the name of the Blessed Trinity.

Our Maronite Liturgy calls this Sunday, the Call of the Apostles. The Holy Spirit is the very Breath of Life, and it is He who gives life and ‘calls into being’ every creature: “Power over life pertains to the Spirit, for being God he preserves creation in the Father through the Son.” CCC #703

Recently we have heard of the government of United Kingdom making abortion more accessible and euthanasia now legal. Human beings do not require the Bible or the catechism to realise the monstrosity of these decisions. But because of our Christian faith, we know to Whom we must make reparation for these crimes against life. The Holy Spirit is the Lord and the Giver of Life and these crimes against human life are a rejection of His gift of Life. We can and we should offer up sacrifices and prayers to the Holy Spirit and make reparation for these sins against His goodness. It would be a beautiful and consoling effort if this Sunday we Maronites offered our Holy Communion in atonement for these crimes being committed against the Holy Spirit.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Και σου λέω, εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σ' αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου, και οι πύλες του Άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της».

Ζήσαμε τον μήνα Ιούνιο βλέποντας την Ιερά Καρδία του Χριστού, και τώρα, στο τέλος του μήνα, η Θεία Λειτουργία μας, τιμά τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Η Ιερά Καρδία του Ιησού Χριστού μας δίδαξε ότι η αγάπη για τον Θεό μας υποχρεώνει στην αγάπη για τον πλησίον μας. Για έναν χριστιανό η πίστη μας στον Ιησού Χριστό, δεν μπορεί να παραμείνει ως μια απλή διανοητική επιδίωξη. Αυτό δεν θα ήταν πίστη στον Χριστό. Ο Χριστός βγαίνει να μας συναντήσει, ο Χριστός διδάσκει, ο Χριστός κάνει αποστολές!

Η διπλή γιορτή των δύο μεγάλων αποστόλων, του Πέτρου και του Παύλου, επισφραγίζει τον μήνα της Ιεράς Καρδίας, υπενθυμίζοντάς μας ότι η αληθινή αφοσίωση στην Ιερά Καρδία του Χριστού εκδηλώνεται με την αποστολική δράση. Αυτοί οι δύο άνδρες, τόσο διαφορετικοί στην ιδιοσυγκρασία, πήγαν στο νευραλγικό κέντρο του αρχαίου κόσμου για να κηρύξουν τον Χριστό, να οικοδομήσουν την Εκκλησία και να ανατρέψουν τα ψεύτικα είδωλα της εποχής τους.

«Ολόκληρη η Εκκλησία είναι αποστολική, στο ότι παραμένει, μέσω των διαδόχων του Αποστόλου Πέτρου και των άλλων αποστόλων, σε κοινωνία πίστης και ζωής με την καταγωγή της: και στο ότι αποστέλλεται σε ολόκληρο τον κόσμο.» Όλα τα μέλη της Εκκλησίας συμμετέχουν σε αυτή την αποστολή, αν και με διάφορους τρόπους. «Η χριστιανική κλήση είναι, από τη φύση της, και μια κλήση προς την αποστολή. »

Πράγματι, αποκαλούμε απόστολο «κάθε δραστηριότητα του Μυστηριακού Σώματος που αποσκοπεί στην εξάπλωση της Βασιλείας του Χριστού σε όλη τη γη.» #CCC 862

Σήμερα, ας κάνουμε μεγάλα όνειρα! Ας ονειρευτούμε την ανανέωση της Μαρωνιτικής μας Εκκλησίας της Κύπρου, σε στενή συνεργασία με τους Λατίνους αδελφούς και αδελφές μας και τους Ορθόδοξους αδελφούς και αδελφές μας! Ας ονειρευτούμε να κάνουμε αποστολές στις οικογένειές μας και στους νέους μας. Ας φανταστούμε πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε το Σώμα του Χριστού μέσα και μέσω του καλού μας παραδείγματος, του σπόρου της καλής διδασκαλίας και των θυσιαστικών μας προσπαθειών. Ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα! Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

“And I tell you, you are Peter, and on this rock, I will build my church, and the gates of Hades will not prevail against it.”

We have lived the month of June facing the Heart of Christ, and now, at the conclusion of the month, our Divine Liturgy honours the apostles St. Peter and St. Paul. The Heart of Christ has taught us that love for God compels us to the love of our neighbour. For a Christian our faith in Christ, cannot remain as just an intellectual pursuit. This would not be faith in Christ. Christ comes out to meet us, Christ teaches, Christ does apostolate!

The double feast of the two great apostles, Peter and Paul, crowns the month of the Sacred Heart, reminding us that true devotion to the Heart of Christ is manifested in apostolate. These two men, so different in temperament, went to the nerve center of the ancient world to preach Christ, to build the Church, and to topple the false idols of their day.

“The whole Church is apostolic, in that she remains, through the successors of St. Peter and the other apostles, in communion of faith and life with her origin: and in that she is "sent out" into the whole world. All members of the Church share in this mission, though in various ways. "The Christian vocation is, of its nature, a vocation to the apostolate as well." Indeed, we call an apostolate "every activity of the Mystical Body" that aims "to spread the Kingdom of Christ over all the earth." #CCC 862

Today, let’s dream big! Let us dream of renewing our Maronite Church of Cyprus, working closely with our Latin brothers and sisters, and our Orthodox brothers and sisters! Let us dream of doing apostolate in our families, and among our young people. Let us imagine how we can build the Body of Christ in and through our good example, the seed of good doctrine and our sacrificial efforts. God will do the rest!

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Αλλά ο Συνήγορος, το Άγιο Πνεύμα, που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, θα σας διδάξει τα πάντα και θα σας θυμίσει όλα όσα σας είπα».

Βεβαίως, ως Καθολικοί, έχουμε την τεράστια παρηγοριά της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος στη διδακτική εξουσία της Εκκλησίας, την οποία αποκαλούμε Ιερό Διδασκαλείο. Το Διδασκαλείο (Magisterium) προέρχεται από το λατινικό magister, δάσκαλος, και σημαίνει την εξουσία να διδάσκει. Η εξουσία αυτή δόθηκε στους αποστόλους του Χριστού απευθείας από τον Χριστό και επιβεβαιώθηκε την Πεντηκοστή από το Άγιο Πνεύμα. Τώρα, στο σώμα της Εκκλησίας, μια ζωντανή Πεντηκοστή που υπάρχει, το Ιερό Διδασκαλείο έχει τέσσερις εκδηλώσεις: 1)ο Πάπας έχει το μοναδικό χάρισμα να διδάσκει αλάθητα για θέματα πίστης και ηθικής, 2)ο Πάπας και οι αντιπρόσωποί του (η Ρωμαϊκή Κουρία) μπορούν να διδάσκουν και να καθοδηγούν σε πολλά σύγχρονα ηθικά διλήμματα, 3)ο Πάπας με τους επισκόπους (διδάσκουν μέσω συνόδων και συμβουλίων) και 4)οι λαϊκοί αποτελούν μέρος του Διδασκαλείου μέσω αυτού που ονομάζεται «αίσθηση της πίστης», η οποία χαρακτηρίζεται από την ενστικτώδη αίσθηση ενός λαϊκού για το τι είναι Καθολικό. Το Διδασκαλείο (Magisterium) είναι ένα έργο του Αγίου Πνεύματος που έχει συμπληρωματικές και αρμονικές εκφράσεις. Από αυτή την άποψη, έχουμε τη μεγάλη βοήθεια της Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας που δημοσιεύθηκε από τον Άγιο Ιωάννη Παύλο Β' το 1993. Σας ενθαρρύνω, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών σας διακοπών, να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να διαβάσετε την Κατήχηση, ώστε να παραμείνετε ενήμεροι στα πολλά πιεστικά ηθικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε.

Η πίστη μας δεν είναι απλώς μια συναισθηματική εμπειρία, ένα θρησκευτικό συναίσθημα ή απλώς μια πολιτιστική διακόσμηση. Η Καθολική πίστη έχει ένα στιβαρό περιεχόμενο που τρέφει το μυαλό, επειδή είναι λογικό και συνεκτικό. Αν δεν δώσουμε στους νέους μας την ασφάλεια της λογικής της πίστης μας, μεταδίδοντάς τους το περιεχόμενο της πίστης μας, αν δεν καταβάλλουμε προσπάθεια να τους καθοδηγήσουμε να γνωρίζουν πώς να αντιδρούν στους πειρασμούς, να παίρνουν καλές και ορθές αποφάσεις, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει αν οι νέοι μας επιλέξουν να εγκαταλείψουν την Εκκλησία και να επιδοθούν σε εσωτεριστικές πνευματικότητες.

Η Μαρωνιτική Εκκλησία ονομάζει την περίοδο μετά την Πεντηκοστή, Κυριακές μετά την Πεντηκοστή. Ας επωφεληθούμε από αυτή την όμορφη περιγραφή, γνωρίζοντας το Άγιο Πνεύμα, υποκύπτοντας στη φωνή Του μέσω της ανάγνωσης και της μελέτης της Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας.

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών

Dear brothers and sisters in Christ,

“But the Advocate, the Holy Spirit, whom the Father will send in my name, will teach you everything, and remind you of all that I have said to you.”

Certainly, as Catholics, we have the immense consolation of the guidance of the Holy Spirit in the teaching authority of the Church, which we call the Sacred Magisterium.  Magisterium comes from the Latin magister, a master, and signifies the authority to teach.  The apostles of Christ were given this authority directly from Christ and it was confirmed at Pentecost by the Holy Spirit.  Now, in the body of the Church, a living Pentecost exist, the Sacred Magisterium has four manifestations: 1) the pope has the unique charism of teaching infallibly on matters of faith and morals, 2) the pope and his delegates (the Roman curia) can teach and guide on many modern moral dilemmas, 3) the pope with the bishops (teaching through synods and councils) 4) and the laity which forms a part of the Magisterium through what is called ‘the sense of the faith’ which is characterized by the laity’s instinctive sense of what is Catholic. The Magisterium than is a work of the Holy Spirit which has a complimentary and harmonious expression.  In this regard, we have the great help of the Catechism of the Catholic Church published by St. John Paul II in 1993.  I encourage you, during your summer holidays to spend some time reading the Catechism so as remain up to date in the many pressing moral question that we face.

Our faith is not just an emotional experience, a religious feeling or simply a cultural decoration.  The Catholic faith has a robust content that nourishes the mind because it is logical and coherent.  If we do not give our young people the security of the reasonableness of our faith, by imparting to them the content of our faith, if we do not make an effort to guide them to know how to react to temptations, to make good and correct decisions, it should not surprise us if our young people choose to abandon the Church and indulge in the esoteric spiritualities.

The Maronite Church calls the period after Pentecost, the Sundays after Pentecost.  Let us take advantage of this beautiful description by getting to know the Holy Spirit, by yielding to His voice through the reading and studying of the Catechism of the Catholic Church.

† Selim Sfeir

Maronite Archbishop of Cyprus

Dear brothers and sisters in Christ,

“I will not leave you orphaned; I am coming to you. In a little while the world will no longer see me, but you will see me; because I live, you also will live.”
The Maronite Church receives today’s precious feast from the Roman Church: the feast of the Most Holy Body and Blood of Christ. From the earliest centuries, Christians have looked for ways to express their faith in the Most Holy Eucharist, even outside of the celebration of the Divine Liturgy. The Fourth Lateran Council (1215) reaffirmed the doctrine of the real presence of Christ in the Eucharist, condemning the teachings of Berengarius of Tours – who denied this presence – and stressed the need to adore Christ in the Blessed Sacrament.
The beautiful devotions to Christ in the Blessed Sacrament which flowed from the Roman Church were often the result of the controversies and heresy. The Maronite Church which always held the true faith of the Church of Christ’s Real Presence did not suffer such controversies. Our Maronite forebears, suffering under extreme persecution joyfully received the exquisite manifestations of faith in the Eucharist that had developed in the Roman Church: visits to the Blessed Sacrament, perpetual adoration, benediction, processions, the beauty of the Tabernacle and its veiling and so many other marks of adoration. All these wonderful expressions compliment the Maronite faith in the Eucharist which is manifested by silence, adoration and monastic dedication.
Today, the Maronite Church of Cyprus must rewaken a spirit of adoration before the Eucharistic mystery. St. John XXIII recalling the Eucharistic piety of the St. Jean Marie Vianney, said that “nothing can replace silent and prolonged prayer before the altar.
Adoration of Jesus, our God; thanksgiving, reparation for our faults and for those of men, supplication for the many intentions entrusted to him, all lead (…) to a greater love for the Divine Master.”
All our problems, all our difficulties, in our personal lives, in our families, in our community, in our villages and in our nation of Cyprus can and will be solved only with silent and prolonged prayer before Jesus in His Eucharistic mystery.
“May our adoration never cease!” – St. John Paul II

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Δεν θα σας αφήσω μόνους- έρχομαι σε σας. Σε λίγο ο κόσμος δεν θα με βλέπει πια, αλλά εσείς θα με βλέπετε- επειδή εγώ ζω, θα ζείτε και εσείς.»

Η Μαρωνιτική Εκκλησία δέχεται τη σημερινή λαμπρή εορτή από τη Ρωμαϊκή Εκκλησία: την εορτή του Αγίου Σώματος και Αίματος του Χριστού. Από τους πρώτους αιώνες, οι Χριστιανοί αναζητούσαν τρόπους να εκφράσουν την πίστη τους στην Πανάχραντη Θεία Ευχαριστία, ακόμη και εκτός της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας. Η Τέταρτη Σύνοδος του Λατερανού (1215) επιβεβαίωσε το δόγμα της πραγματικής παρουσίας του Χριστού στη Θεία Ευχαριστία, καταδικάζοντας τις διδασκαλίες του Βερεγγάριου της Τουρ - ο οποίος αρνιόταν αυτή την παρουσία - και τόνισε την ανάγκη να λατρεύουμε τον Χριστό στο Ευλογημένο Μυστήριο.

Οι όμορφες λατρευτικές εκδηλώσεις προς τον Χριστό στο Ευλογημένο Μυστήριο, οι οποίες απορρέουν από τη Ρωμαϊκή Εκκλησία, ήταν συχνά το αποτέλεσμα των αντιπαραθέσεων και των αιρέσεων. Η Μαρωνίτικη Εκκλησία, η οποία πάντοτε κρατούσε την αληθινή πίστη της Εκκλησίας της Πραγματικής Παρουσίας του Χριστού, δεν υπέστη τέτοιες αντιπαραθέσεις. Οι Μαρωνίτες πρόγονοί μας, που υπέφεραν κάτω από ακραίους διωγμούς, δέχονταν με χαρά τις εξαίσιες εκδηλώσεις της πίστης στην Θεία Ευχαριστία που είχαν αναπτυχθεί στη Ρωμαϊκή Εκκλησία: επισκέψεις στα Άχραντα Μυστήρια, αέναη λατρεία, ευλογία, λιτανείες, την ομορφιά της σκηνής και την κάλυψή της και τόσα άλλα σημάδια λατρείας. Όλες αυτές οι θαυμάσιες εκφράσεις συμπληρώνουν τη μαρωνιτική πίστη στην Θεία Ευχαριστία, η οποία εκδηλώνεται με τη σιωπή, τη λατρεία και τη μοναστική αφοσίωση.

Σήμερα, η Μαρωνιτική Εκκλησία της Κύπρου πρέπει να αναζωπυρώσει το πνεύμα της λατρείας προς το ευχαριστιακό μυστήριο. Ο Άγιος Ιωάννης XXIII υπενθυμίζοντας την ευχαριστιακή ευσέβεια του Αγίου Ζαν Μαρί Βιαννέι, είπε ότι «τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη σιωπηλή και παρατεταμένη προσευχή μπροστά στην Αγία Τράπεζα.
Η λατρεία του Ιησού, του Θεού μας- η Ευχαριστία, η εξιλέωση για τα σφάλματά μας και για τα σφάλματα των ανθρώπων, η ικεσία για τις πολλές προθέσεις που του εμπιστεύονται, όλα οδηγούν (...) σε μεγαλύτερη αγάπη για τον Θείο Διδάσκαλο.»
Όλα τα προβλήματά μας, όλες οι δυσκολίες μας, στην προσωπική μας ζωή, στην οικογένειά μας, στην κοινότητά μας, στα χωριά μας και στο έθνος μας την Κύπρο, μπορούν και θα λυθούν μόνο με σιωπηλή και παρατεταμένη προσευχή ενώπιον του Ιησού στο Eυχαριστιακό Του μυστήριο.

«Είθε η λατρεία μας να μη σταματήσει ποτέ!» - Άγιος Ιωάννης Παύλος Β΄. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών