Περίοδος Σαρακοστής
5η Κυριακή
Θεραπεία παραλύτου στην Καπερναούμ
Μάρκος 2 / 1 – 12
Αγαπητά εν Χριστό αδέλφια,
Ύστερα από μερικές μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι. Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του. Έρχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από 'κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους: «Μα πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας το Θεό; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός». Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται και τους λέει: «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να του πω, “σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”; Για να μάθετε λοιπόν ότι ο Υιός του Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί πάνω στη γη αμαρτίες» –λέει στον παράλυτο: «Σ' εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σ' όλους βγήκε έξω, έτσι που όλοι θαύμαζαν και δόξαζαν το Θεό: «Τέτοια πράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δει!»
- «Σε αυτόν τον παράλυτο μπορεί κανείς να δει τη μορφή μιας παράλυτης ψυχής, δηλαδή ανίκανης να κάνει καλό. Αναζητά τον Χριστό, το θέλημα του Λόγου του Θεού αλλά το πλήθος στέκεται στο δρόμο του...» (Άγιος Αυγουστίνος). Υπάρχει πάντα ένα κομμάτι της ψυχής μας που παραμένει παράλυτο. Θέλουμε να προχωρήσουμε προς τον Ιησού, αλλά, όπως λέει ο Άγιος Παύλος, βλέπω στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που μάχεται ενάντια στο νόμο του πνεύματός μου, και που με κάνει δέσμιο του νόμου της αμαρτίας (Ρωμ. 7,23).
Αυτή η αιχμαλωσία μας κάνει ανίσχυρους και δεν έχουμε πάντα τη δύναμη να βγούμε μόνοι από την παράλυσή μας.
- «Είναι αναγκαίο με ευσεβή πίστη να κατέβουν στην ταπεινότητα του Ιησού. Αυτοί που ξαπλώνουν τον παράλυτο αντιπροσωπεύουν τους Πατέρες της Εκκλησίας που διδάσκουν το καλό στην Εκκλησία.»
Ο παράλυτος μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε την παράλυσή μας. Πρώτα απ' όλα αναζητά φίλους, που μπορούν να τον φέρουν στον Χριστό, αυτούς που στέκονται με πίστη και προσήλωση στη διδασκαλία της Εκκλησίας. Τότε είναι που πρέπει να κατέβει προς τον Ιησού. Όταν ταπεινώνουμε τον εαυτό μας, ο Κύριος μας ανυψώνει.
- «Ο παράλυτος μετά την ανάρρωσή του παίρνει την εντολή να πάρει το κρεβάτι του και να πάει στο σπίτι του. Η άφεση των αμαρτιών είναι η θεραπεία της ψυχής που ανακτά τη δύναμή της και αναζωογονεί τις ελπίδες της. Αυτή η ψυχή δεν θα πρέπει πλέον να αναπαύεται στο μέλλον σαν σε ένα κρεβάτι αναπηρίας στις χαρές της σάρκας, αλλά ... να τείνει προς τη μυστηριώδη ανάπαυση της καρδιάς της.»
Χαμηλώνοντας τον εαυτό του, ο παράλυτος βρίσκει τον Χριστό, που θεραπεύει την ψυχή του και μετά το σώμα του, ως σημάδι αυτής της βαθιάς θεραπείας. Όταν λαμβάνει συγχώρεση, ανακτά τη δύναμή του, όπως λέει ο Άγιος Αυγουστίνος. Μερικές φορές δεν βλέπουμε τα αποτελέσματα της αμαρτίας στη ζωή μας ή συνηθίζουμε στην παράλυση του σώματός μας. Η εξομολόγηση είναι μια λυτρωτική εμπειρία που μας δίνει δύναμη και μας ανοίγει ένα νέο μέλλον.
Προσευχή: Κύριε και Θεέ μου, σε Σένα μας αφυπνίζει η πίστη, σε Σένα μας ανυψώνει η ελπίδα, σε Σένα η φιλανθρωπία μας ενώνει (Άγιος Αυγουστίνος). Αφύπνισε με, με αυτή την προσευχή, ανύψωσε τις σκέψεις μου και την καρδιά μου σε Σένα, και άφησε την αγάπη Σου να μεγαλώσει μέσα μου, να ενώνει τη ζωή μου όλο και περισσότερο με Σένα.
Κύριε, πρέπει να επιστρέψω σε Σένα... δίδαξέ με πώς να φτάσω σε Σένα. Αν με πίστη σε βρουν αυτοί που σε αναζητούν, δώσε μου πίστη, αν με αρετή, δώσε μου αρετή, αν με γνώση, δώσε μου γνώση. Σε επιθυμώ, και από Σένα ζητώ ακόμα τα μέσα για να ακολουθήσω αυτήν την επιθυμία.
Κύριε, πρέπει να επιστρέψω σε Σένα... δίδαξέ με πώς να φτάσω σε Σένα. Αμήν.
+Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου
Περίοδος Σαρακοστής
5η Κυριακή
Θεραπεία παραλύτου στην Καπερναούμ
Μάρκος 2 / 1 – 12
Αγαπητά εν Χριστό αδέλφια,
Ύστερα από μερικές μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και διαδόθηκε ότι βρίσκεται σε κάποιο σπίτι. Αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ώστε δεν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από την πόρτα· και τους κήρυττε το μήνυμά του. Έρχονται τότε μερικοί προς αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, που τον βάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν κοντά στον Ιησού εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη πάνω από 'κει που ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα και κατέβασαν το κρεβάτι, πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. Όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς και συλλογίζονταν μέσα τους: «Μα πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας το Θεό; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός». Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται και τους λέει: «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις στο μυαλό σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να του πω, “σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”; Για να μάθετε λοιπόν ότι ο Υιός του Ανθρώπου έχει την εξουσία να συγχωρεί πάνω στη γη αμαρτίες» –λέει στον παράλυτο: «Σ' εσένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σ' όλους βγήκε έξω, έτσι που όλοι θαύμαζαν και δόξαζαν το Θεό: «Τέτοια πράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δει!»
- «Σε αυτόν τον παράλυτο μπορεί κανείς να δει τη μορφή μιας παράλυτης ψυχής, δηλαδή ανίκανης να κάνει καλό. Αναζητά τον Χριστό, το θέλημα του Λόγου του Θεού αλλά το πλήθος στέκεται στο δρόμο του...» (Άγιος Αυγουστίνος). Υπάρχει πάντα ένα κομμάτι της ψυχής μας που παραμένει παράλυτο. Θέλουμε να προχωρήσουμε προς τον Ιησού, αλλά, όπως λέει ο Άγιος Παύλος, βλέπω στα μέλη μου έναν άλλο νόμο, που μάχεται ενάντια στο νόμο του πνεύματός μου, και που με κάνει δέσμιο του νόμου της αμαρτίας (Ρωμ. 7,23).
Αυτή η αιχμαλωσία μας κάνει ανίσχυρους και δεν έχουμε πάντα τη δύναμη να βγούμε μόνοι από την παράλυσή μας.
- «Είναι αναγκαίο με ευσεβή πίστη να κατέβουν στην ταπεινότητα του Ιησού. Αυτοί που ξαπλώνουν τον παράλυτο αντιπροσωπεύουν τους Πατέρες της Εκκλησίας που διδάσκουν το καλό στην Εκκλησία.»
Ο παράλυτος μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε την παράλυσή μας. Πρώτα απ' όλα αναζητά φίλους, που μπορούν να τον φέρουν στον Χριστό, αυτούς που στέκονται με πίστη και προσήλωση στη διδασκαλία της Εκκλησίας. Τότε είναι που πρέπει να κατέβει προς τον Ιησού. Όταν ταπεινώνουμε τον εαυτό μας, ο Κύριος μας ανυψώνει.
- «Ο παράλυτος μετά την ανάρρωσή του παίρνει την εντολή να πάρει το κρεβάτι του και να πάει στο σπίτι του. Η άφεση των αμαρτιών είναι η θεραπεία της ψυχής που ανακτά τη δύναμή της και αναζωογονεί τις ελπίδες της. Αυτή η ψυχή δεν θα πρέπει πλέον να αναπαύεται στο μέλλον σαν σε ένα κρεβάτι αναπηρίας στις χαρές της σάρκας, αλλά ... να τείνει προς τη μυστηριώδη ανάπαυση της καρδιάς της.»
Χαμηλώνοντας τον εαυτό του, ο παράλυτος βρίσκει τον Χριστό, που θεραπεύει την ψυχή του και μετά το σώμα του, ως σημάδι αυτής της βαθιάς θεραπείας. Όταν λαμβάνει συγχώρεση, ανακτά τη δύναμή του, όπως λέει ο Άγιος Αυγουστίνος. Μερικές φορές δεν βλέπουμε τα αποτελέσματα της αμαρτίας στη ζωή μας ή συνηθίζουμε στην παράλυση του σώματός μας. Η εξομολόγηση είναι μια λυτρωτική εμπειρία που μας δίνει δύναμη και μας ανοίγει ένα νέο μέλλον.
Προσευχή: Κύριε και Θεέ μου, σε Σένα μας αφυπνίζει η πίστη, σε Σένα μας ανυψώνει η ελπίδα, σε Σένα η φιλανθρωπία μας ενώνει (Άγιος Αυγουστίνος). Αφύπνισε με, με αυτή την προσευχή, ανύψωσε τις σκέψεις μου και την καρδιά μου σε Σένα, και άφησε την αγάπη Σου να μεγαλώσει μέσα μου, να ενώνει τη ζωή μου όλο και περισσότερο με Σένα.
Κύριε, πρέπει να επιστρέψω σε Σένα... δίδαξέ με πώς να φτάσω σε Σένα. Αν με πίστη σε βρουν αυτοί που σε αναζητούν, δώσε μου πίστη, αν με αρετή, δώσε μου αρετή, αν με γνώση, δώσε μου γνώση. Σε επιθυμώ, και από Σένα ζητώ ακόμα τα μέσα για να ακολουθήσω αυτήν την επιθυμία.
Κύριε, πρέπει να επιστρέψω σε Σένα... δίδαξέ με πώς να φτάσω σε Σένα. Αμήν.
+Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου