Η Περίοδος της Παρουσίας
1η Κυριακή – Η ομολογία του Πέτρου ( Ματθαίος 16, 13 - 20)
Όταν ήρθε ο Ιησούς στα μέρη της Καισάρειας του Φιλίππου, ρώτησε τους μαθητές του: «Ποιος λένε οι άνθρωποι πως είναι ο Υιός του Ανθρώπου;» Αυτοί απάντησαν: «Άλλοι λένε πως είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι ο Ηλίας, άλλοι ο Ιερεμίας ή ένας από τους προφήτες». «Εσείς, ποιος λέτε πως είμαι;» τους λέει. Ο Σίμων Πέτρος απάντησε: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού».Τότε ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Μακάριος είσαι, Σίμων, γ ιε του Ιωνά, γιατί αυτό δε σου το αποκάλυψε άνθρωπος, αλλά ο ουράνιος Πατέρας μου. Κι εγώ λέω σ' εσένα πως εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σ' αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου, και δε θα την κατανικήσουν οι δυνάμεις του άδη. Θα σου δώσω τα κλειδιά που ανοίγουν την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, και ό,τι κρατήσεις ασυγχώρητο στη γη θα είναι ασυγχώρητο και στους ουρανούς και ό,τι συγχωρήσεις στη γη θα είναι συγχωρημένο και στους ουρανούς». Τότε έδωσε στους μαθητές του την εντολή να μην πουν σε κανένα πως αυτός είναι ο Μεσσίας.
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
Το να συναντήσουμε τον Χριστό σημαίνει να τον έχουμε γνωρίσει πραγματικά και οικεία, να τον έχουμε ακούσει μέσω του διαλογισμού του Ευαγγελίου, να του έχουμε δώσει την εμπιστοσύνη μας, να έχουμε συμφωνήσει να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι μαζί Του και να υπακούσουμε σε όσα μας λέει. Το να συναντήσουμε τον Χριστό δεν σημαίνει να τον αγαπήσουμε με ένα παροδικό συναίσθημα, αλλά να τον αγαπήσουμε όπως μας αγαπάει,mμας εμπιστεύεται και μας συγχωρεί, ακόμη και αν είμαστε οι μεγαλύτεροι αμαρτωλοί στον κόσμο.
Ταυτόχρονα, το να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό σημαίνει ότι εισερχόμαστε, μέσω Αυτού και μαζί Του, σε μια νέα διαθήκη με τον Θεό, μια διαθήκη στην οποία Εκείνος, ως Υιός του Θεού, έγινε τόσο Ιερέας όσο και προσφορά του εαυτού Του από αγάπη για εμάς και για τη σωτηρία μας (πρβλ. Επιστολή προς Εβραίους 9:1-12). Αυτή η διαθήκη μας αγιάζει μέσω του μυστηρίου του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού.
Ωστόσο, αυτή η πράξη πίστης δεν είναι μια διανοητική δήλωση, που γίνεται με τη λογική, αλλά μια πράξη αγάπης που πηγάζει από όλη μας την ύπαρξη και μας κάνει μαθητές και μάρτυρες του, μια χάρη του Θεού που μας δίνει το θάρρος της πίστης και την τρέλα της ελπίδας εκεί που δεν υπάρχει πια ελπίδα. Αυτό έκανε ο απόστολος Πέτρος στο Ευαγγέλιο, και όλοι οι μαθητές μαζί του, αφού έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Έτσι, εσείς, εγώ και όλοι μας μπορούμε να ξεκινήσουμε την περιπέτεια της πίστης, χρησιμοποιώντας τη θεία χάρη που λάβαμε κατά τη βάπτισή μας για να κάνει τον καθένα μας γιο και κόρη κατ' εικόνα και ομοίωση του μοναδικού Του Υιού Ιησού Χριστού.
Η πίστη μας δεν είναι μόνο προσωπική αλλά και κοινοτική. Και είμαστε χριστιανοί μόνο μαζί με τους άλλους και για τους λλους. Αυτή την εποχή, όταν η Εκκλησία μας υπενθυμίζει ότι βαδίζουμε «μαζί» προς τη Βασιλεία που έρχεται σε εμάς, ανανεώνουμε «μαζί» την πίστη μας στον Χριστό, κεφαλή του σώματος που είναι η Εκκλησία και του οποίου είμαστε ζωντανά μέλη.
Προσευχή:
Ευλογημένος είσαι, Κύριε, μόνο σε Σένα βρίσκεται η ενότητά μας, συγκέντρωσέ μας στην πίστη, τη φιλανθρωπία και την ελπίδα για να μαρτυρήσουμε μαζί την αγάπη Σου στην οικογένειά μας και στον εργασιακό μας χώρο, όπου κι αν βρισκόμαστε, μέσω του Υιού Σου Ιησού Χριστού, του Κυρίου μας, ο οποίος ζει και βασιλεύει μαζί Σου και με το Άγιο Πνεύμα τώρα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου