Περίοδος της Ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού
Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου
κ.κ. Σελίμ Ζαν Σφέιρ
1η Κυριακή της Ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού ( Μάρκος 10 / 35 - 45)
Η αξίωση των υιών του Ζεβεδαίου
Πλησιάζουν τότε τον Ιησού ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, και του λένε: «Διδάσκαλε, θέλουμε να μας κάνεις τη χάρη που θα σου ζητήσουμε». «Τι θέλετε να κάνω για σας;» τους ρώτησε εκείνος. «Όταν θα εγκαταστήσεις την ένδοξη βασιλεία σου», του αποκρίθηκαν, «βάλε μας να καθίσουμε ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στα αριστερά σου». Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι του πάθους που θα πιώ εγώ ή να βαφτιστείτε με το βάπτισμα με το οποίο θα βαφτιστώ εγώ;» «Μπορούμε», του λένε. Κι ο Ιησούς τους απάντησε: «Το ποτήρι που θα πιώ εγώ θα το πιείτε, και με το βάπτισμα των παθημάτων μου θα βαφτιστείτε το να καθίσετε όμως στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν μπορώ να σας το δώσω εγώ, αλλά
2
θα δοθεί σ' αυτούς για τους οποίους έχει ετοιμαστεί».
Όταν τ' άκουσαν αυτά οι υπόλοιποι δέκα μαθητές, άρχισαν ν' αγανακτούν με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Τους κάλεσε τότε ο Ιησούς και τους λέει: «Ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σ' εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας και όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων. Γιατί και ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους».
1. «Δάσκαλε, θέλουμε να ικανοποιήσεις το αίτημά μας.»
Ο Κύριος μας ακούει. Είναι προσεκτικός, δεν σταματά ποτέ να μας κοιτάζει με απέραντη τρυφερότητα και δεν αδιαφορεί για καμία από τις προσευχές μας. Όπως ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, μπορούμε κι εμείς να έχουμε την αυτοπεποίθηση να προσέλθουμε και να ζητήσουμε. Ωστόσο, η απάντηση μπορεί να μας εκπλήξει. Μπαίνουμε στον πολύπλοκο κόσμο της επικοινωνίας. Για να
3
καταλάβετε κάποιον, πρέπει να Τον γνωρίσετε. Για να καταλάβουμε τις απαντήσεις (ή τη σιωπή) του Κυρίου, είναι σημαντικό να Τον γνωρίζουμε, διαφορετικά κινδυνεύουμε να μην καταλάβουμε και να παρερμηνεύσουμε... Συχνά η απάντησή Του δεν είναι αυτή που ελπίζαμε, όπως αυτή που έλαβαν οι γιοι του Ζεβεδαίου. Αλλά ευτυχώς δεν αφήνει τις προσδοκίες μας να Τον περιορίσουν. Είναι υπομονετικός και ευγενικός και δεν μας απογοητεύει. Ως πρόσωπο, έστω και Θεϊκό, για να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τον Κύριο, είναι απαραίτητο να περνάμε χρόνο μαζί Του. Θέλει να δημιουργήσει μια προσωπική σχέση, να κάνει μια Διαθήκη με τον καθένα από εμάς.
2. Ο Υιός του ανθρώπου ήρθε για να δώσει τη ζωή του για πολλούς:
Αυτό είναι το μυστήριο της λύτρωσής μας. Ο Θεός εισβάλλει στη ζωή μας. Και με έναν εκπληκτικό τρόπο. Μπορούμε να το ανακαλύπτουμε κάθε μέρα, κάθε φορά που κοιτάμε τον σταυρό. Είναι εκεί για μένα! Τι μυστήριο! Πώς ο Θεός κοίταξε τον άνθρωπο από τον ουρανό για να καταλήξει σε αυτή την απόφαση; Τι θέση πρέπει να έχω στην καρδιά του Θεού για να το κάνει αυτό για μένα! Ο
4
Απόστολος Παύλος μας βοηθάει να εισέλθουμε στο μυστήριο: «Ενώ εμείς δεν ήμασταν ακόμη ικανοί για τίποτα, ο Χριστός, στον καθορισμένο από τον Θεό χρόνο, πέθανε για εμάς τους ενόχους. Το να συμφωνήσουμε να πεθάνουμε για έναν δίκαιο άνθρωπο είναι αρκετά δύσκολο- ίσως θα δίναμε τη ζωή μας για έναν καλό άνθρωπο. Αλλά η απόδειξη ότι ο Θεός μας αγαπάει είναι ότι ο Χριστός πέθανε για μας ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί.» (Ρωμαίους 5:6-8)
Τι παράδοξο! Ο Δημιουργός που αξίζει να επαινείται και να τιμάται και να υπηρετείται από όλους, λέει ο ίδιος: «Δεν ήρθα για να υπηρετηθώ, αλλά για να υπηρετήσω» - ενώ ο κόσμος και εμείς οι ίδιοι διακηρύσσουμε τόσο πολύ «δεν χρειάζεται να σε υπηρετήσω» ή «να με υπηρετήσεις.» Είναι ο Θεός ένας «χαμένος» ή κρύβεται κάποια ευτυχία πίσω από αυτόν τον τρόπο δράσης, ή ακόμα καλύτερα, από αυτόν τον τρόπο ύπαρξης;
3. Σε κάθε περίπτωση, μας καλεί να το πράξουμε:
««Το ποτήρι που θα πιώ εγώ θα το πιείτε, και με το βάπτισμα των παθημάτων μου θα βαφτιστείτε.» Η πρώτη μας αντίδραση σε αυτή την πρόσκληση μπορεί να είναι αυτή του φόβου, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το εν λόγω βάπτισμα είναι το πάθος και ο σταυρός. Γνωρίζουμε επίσης ότι ως
5
χριστιανοί ακολουθούμε τον Χριστό. Αλλά αυτό δεν κάνει τον σταυρό πιο ελκυστικό για εμάς... Ας έρθουμε όμως πιο κοντά στην καρδιά του Ιησού, στον Ιησού πάνω σ' αυτόν τον σταυρό, σ' αυτήν την τρυπημένη καρδιά. Εμείς που υποφέρουμε αυτή την απέραντη δίψα να αγαπηθούμε, υπάρχουν πάντα ανοιχτές αγκάλες για να μας υποδεχτούν και μια καρδιά που καίγεται από αγάπη για μας. Ας πιούμε από το ποτήρι του Χριστού. Και μόλις βρεθούμε κοντά σε αυτή την ανεξάντλητη πηγή, όταν βλέπουμε τους διψασμένους αδελφούς και αδελφές μας, πώς να μην τους δώσουμε λίγο από αυτό το νερό που δεν στερεύει ποτέ, πώς να μην τους υπηρετήσουμε ώστε να γευτούν την αγάπη του Θεού γι' αυτούς και να ανακαλύψουν την ελπίδα που μας κινεί.
Προσευχή : Κύριε, σου ζητώ να με αφήσεις να μάθω τι σημαίνει να πεθαίνω για τον εαυτό μου, για να μπορέσεις να ζήσεις μέσα μου. Δώσε μου περισσότερο κουράγιο να σηκώνω τους σταυρούς της καθημερινής ζωής. Αμήν.
+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου