Day: March 17, 2024

Κυριακή της έναρξης της Μεγάλης Σαρακοστής
Ομιλία του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου
κ. Σελίμ Σφέιρ

Κυριακή του γάμου στην Κανά
Ιωάννης 2 / 1-11

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Ο Ιησούς και η μητέρα του Μαρία ήταν καλεσμένοι σε έναν γάμο στην Κανά
της Γαλιλαίας. Συνηθιζόταν να διοργανώνεται ένα μεγάλο γαμήλιο συμπόσιο
στο οποίο σερβιριζόταν κρασί και φαγητό στους καλεσμένους. Ενώ το
συμπόσιο γινόταν, το κρασί τελείωσε και η κατάσταση έγινε αμήχανη για τους
νεόνυμφους. Όταν η Μαρία αντιλήφθηκε το θέμα, έφερε το πρόβλημα στον
Ιησού και εκεί, σύμφωνα με το εβραϊκό έθιμο, υπήρχαν έξι πέτρινα δοχεία για
το νερό του εξαγνισμού, που χωρούσαν περίπου εξακόσια ογδόντα λίτρα.
Ο Ιησούς διέταξε τους υπηρέτες να γεμίσουν τα αγγεία με νερό, και στη
συνέχεια τους διέταξε να τα γεμίσουν και να τα παρουσιάσουν στον
επικεφαλής του συμποσίου. Και αυτό είναι το θαύμα: το νερό στα αγγεία
μεταμορφώθηκε σε ένα διαφορετικό κρασί, καλύτερο από το κρασί που
σερβιρίστηκε στο τραπέζι.
Το κρασί έχει πολλές σημασίες στη Βίβλο, αλλά γενικά συμβολίζει τη χαρά,
όπως λέει ο Ψαλμός 104:15: "το κρασί κάνει την καρδιά του ανθρώπου να
χαίρεται". Και στον Ησαΐα 25:6 "Ο Κύριος των δυνάμεων ετοιμάζει για όλους
τους λαούς σε αυτό το βουνό μια γιορτή από ζουμερά φαγητά, μια γιορτή από
παλιά κρασιά".
Εδώ, στο κείμενο της γαμήλιας γιορτής στην Κανά της Γαλιλαίας, μπορούμε
να εφαρμόσουμε την παραπάνω έννοια στο κρασί.

Σε αυτό το κείμενο, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν καθρέφτη που αντανακλά
την πραγματικότητα της κατάστασής μας. Είμαστε σαν τον γαμπρό που έχει
προμηθευτεί υλικό, γήινο κρασί για την ημέρα του γάμου του, για να το
απολαύσει με τους καλεσμένους του και να γλεντήσει την ημέρα του γάμου
του. Επικεντρώνουμε τις ανησυχίες μας στα υλικά ζητήματα της ζωής και
επιδιώκουμε να αποκτήσουμε τις πηγές των γήινων χαρών μας με υπερβολικό
εγωισμό, οπότε προσκολλούμαστε στα φαινόμενα και ξεχνάμε την ουσία,
αλλά οι χαρές της γήινης ζωής δεν διαρκούν και γρήγορα εξαντλούνται,
κάνοντας τη ζωή μας δυστυχισμένη και στερώντας της τη χαρά.
Όταν το κρασί της υλικής χαράς είχε τελειώσει, ο Ιησούς παρενέβη. Ο Ιησούς
διέταξε τους υπηρέτες να επιστρέψουν σε μια από τις απλούστερες ανάγκες
της ζωής, το "νερό"!
Είναι σαν να μας διατάζει ο Ιησούς, επιστρέφοντας στα βασικά, να
επιστρέψουμε στο σημείο εκκίνησης και να κατευθύνουμε την πυξίδα της
ζωής μας προς μια άλλη πηγή χαράς και ευτυχίας, προκειμένου να παράγουμε
για εμάς ένα κίνητρο αληθινής χαράς, διαφορετικό σε ποιότητα. Από τα πιο
απλά συστατικά της ζωής, δημιουργεί για εμάς ένα νέο κρασί που επαναφέρει
τη χαρά στη γιορτή της ζωής μας. Η παρέμβαση του Ιησού σε αυτόν τον γάμο
έρχεται να σώσει τον άνθρωπο και να του δώσει μια νέα γεύση για τις χαρές
της ζωής του.
Υπό το φως των παραπάνω, καταλαβαίνουμε γιατί η Εκκλησία επέλεξε το
κείμενο της γαμήλιας γιορτής στην Κανά για να ανοίξει την περίοδο της
Σαρακοστής. Σήμερα, η Εκκλησία μας καλεί, μαζί με τον Ιησού, να
απαρνηθούμε τις κοσμικές χαρές και τις πολυτέλειες της ζωής κατά την
περίοδο της Σαρακοστής. Μας καλεί να τις μοιραστούμε με φιλανθρωπία με
τους γύρω μας, να τις προσφέρουμε σαν κρασί στους καλεσμένους. Μας καλεί
να μη φοβόμαστε την εξάντλησή τους. Μας καλεί να επιστρέψουμε στις πηγές
της ζωής, να εγκαταλείψουμε την πολυτέλεια και τα φαινόμενα και να
αγκαλιάσουμε τα πιο απλά στοιχεία της ζωής, ώστε η νηστεία μας και η αποχή
μας από τις χαρές να γίνουν πηγή χαράς για τη ζωή μας.

Αλλά αυτό δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό και δίνει νόημα στη ζωή μας μόνο
υπό έναν όρο: "να προσκληθεί ο Ιησούς στο γάμο". Φανταστείτε τον γάμο και
την κρίση του χωρίς την παρουσία του Ιησού! Η πρόσκληση της Εκκλησίας
προς εμάς να εισέλθουμε στην περίοδο της Σαρακοστής, την εποχή της
εγκατάλειψης του κρασιού της υλικής ζωής και της επιστροφής στα πιο απλά
βασικά της ζωής, έχει νόημα μόνο αν προσκαλέσουμε τον Ιησού στο γαμήλιο
γλέντι της ζωής μας και αφήσουμε τα απλά βασικά της ζωής μας στα χέρια
του.
Σε αυτή την ευλογημένη Σαρακοστή, ας απομακρυνθούμε από τις χαρές της
θνητής ζωής και ας σηκώσουμε τα μάτια και τις καρδιές μας στα ύψη,
προσκαλώντας τον Ιησού στη ζωή μας, έτσι ώστε όταν η ζωή μας αδειάσει από
τις χαρές του κόσμου, ο Ιησούς μόνος του θα ξεχειλίσει μέσα μας με την
αφθονία της χάρης Του.

Προσευχή: Κύριε Ιησού, άδειασε τις καρδιές μας από τις εφήμερες χαρές του
κόσμου και γέμισέ τες με την άπειρη αγάπη Σου. Οδήγησέ μας στο μονοπάτι
της απάρνησης, ώστε να γευτούμε την αυθεντική χαρά που μας προσφέρεις.
Είθε η χάρη Σου να μας συνοδεύει και να μας ενδυναμώνει καθ' όλη τη
διάρκεια αυτής της ιερής περιόδου της Σαρακοστής, ώστε να αναγεννηθούμε
σε νέα ζωή το Πάσχα.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Sunday of entry into Great Lent
Homily of His Excellency Msgr. Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Sunday of the Wedding at Cana
John 2 / 1-11

Dear brothers and sisters in Christ,

Jesus and his mother Mary were invited to a wedding at Cana in Galilee. It
was customary to hold a large wedding banquet where wine and food were
served to the guests. While the banquet was taking place, the wine ran out and
the situation became embarrassing for the newlyweds. When Mary became
aware of the matter, she brought the problem to Jesus. According to Jewish
custom, were six stone jars for the water of purification, each holding around
six hundred and eighty liters.
Jesus instructed the servants to fill the jars with water, then he ordered them to
fill them and present them to the banquet leader. And here is the miracle: the
water in the jars turned into a different kind of wine, better than the wine served
at the table.
Wine has many meanings in the Bible, but in general, it symbolizes joy, as
Psalm 104:15 says "wine gladdens the human heart", and Isaiah 25:6 "On this
mountain, the Lord of hosts will make for all peoples a feast of rich food, a
feast of well-aged wines."
Here, in the text of the wedding feast at Cana in Galilee, we can apply the
aforementioned meaning to wine.

In this text, we find ourselves in front of a mirror that reflects the reality of
our situation. We are like the bridegroom who has procured material, earthly
wine for his wedding day, to enjoy with his guests and to feast on the day of
his wedding.
We focus our concerns on the material matters of life, and we seek to acquire
the sources of our earthly joys with excessive selfishness, so we cling to
appearances and forget the essence, but the joys of earthly life do not last, and
they quickly run out, making our life miserable and emptying it of its joy.
With the wine of material joy exhausted, Jesus intervened. Jesus orders the
servants to return to a most necessity of life, "water!"
It is as if by going back to basics, Jesus is ordering us to return to the starting
point, and to direct the compass of our lives towards another source of joy and
happiness in order to produce for us a motive for true joy, different in its
quality. From the simplest ingredients of life, he creates for us a new wine that
brings joy back to the celebration of our lives. Jesus' intervention in this
wedding comes to save man, and give him a new taste for the joys of his life.
In the light of the above, we understand why the Church chose the text of the
wedding feast of Cana to open the Lenten season. Today, the Church calls us,
with Jesus, to renounce the worldly joys and luxuries of life during the season
of Lent. She calls us to share them in charity with those around us, to offer
them as wine to guests. She calls us not to fear their exhaustion. She calls us to
return to the sources of life, to abandon luxury and appearances and embrace
the simplest elements of life, so that our fasting and abstention from joys
becomes a source of joy for our lives.
However, this serves no purpose and gives meaning to our lives only on one
condition: "that Jesus be invited to the wedding". Imagine the wedding and the
crisis experienced without the presence of Jesus! The invitation that Church
addresses to us to enter the season of Lent, the time of abandoning the wine of
material life and returning to the simplest basics of life, only makes sense if we
invite Jesus to the wedding feast of our lives and place the simple bases of our
lives in his hands.

In this blessed Lent, let us turn away from the joys of mortal life and lift our
eyes and hearts to the heights, inviting Jesus into our lives, so that when our
lives are emptied of the joys of the world, Jesus alone will overflow within us
with the abundance of his grace.

Prayer
Lord Jesus, empty our hearts of the fleeting joys of the world and fill them with
your infinite love. Guide us along the path of self-denial, so that we may taste
the authentic joy you offer us.
May your grace accompany and strengthen us throughout this holy season of
Lent, so that we may be reborn to new life at Easter.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Dimanche d’entrée au Grand Carême
Homélie de Son Excellence Mgr. Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Dimanche des Noces de Cana
Jean 2 / 1-11

Chers frères et sœurs en Christ,

Jésus et sa mère Marie furent invités à un mariage à Cana en Galilée. Il était
d'usage d'organiser un grand banquet de mariage au cours duquel du vin et de
la nourriture étaient servis aux invités. Pendant que le banquet avait lieu, le vin
manqua et la situation devint embarrassante pour les jeunes mariés. Lorsque
Marie eut connaissance de l'affaire, elle porta le problème à Jésus et, à cet
endroit, selon la coutume juive, il y avait six vases en pierre destinés à l’eau de
la purification, d'une contenance d'environ six cent quatre-vingts litres.
Jésus ordonna les serviteurs de remplir les vases d'eau, puis il leur a ordonné
d’en remplir et de présenter au chef du banquet. Et voici le miracle : l’eau qui
était dans les vases s’est transformée en un vin différent, meilleur que le vin
servi à table.
Le vin a de multiples significations dans la Bible, mais en général, il symbolise
la joie, comme le dit le Psaume 104 :15 « le vin réjouit le cœur de l'homme. »
Et Ésaïe 25 : 6 « L`Éternel des armées prépare à tous les peuples, sur cette
montagne, Un festin de mets succulents, Un festin de vins vieux. »
Ici, dans le texte des noces de Cana de Galilée, nous pouvons appliquer la
signification susmentionnée au vin.

Dans ce texte, nous nous trouvons devant un miroir qui reflète la réalité de
notre situation. Nous sommes comme le marié qui s’est procuré du vin matériel
et terrestre pour le jour de son mariage pour en jouir avec ses invités et se
régaler le jour de son mariage. Nous concentrons nos préoccupations sur les
questions matérielles de la vie, et nous cherchons à acquérir les sources de nos
joies terrestres avec un égoïsme excessif, alors nous nous accrochons aux
apparences et oublions l'essence, mais les joies de la vie terrestre ne durent pas,
et elles s'épuisent rapidement, rendant notre vie misérable et la vidant de sa
joie.
Le vin de la joie matérielle étant épuisé, Jésus est intervenu. Jésus ordonne aux
serviteurs de revenir à une nécessité des plus simples de la vie, « l'eau ! »
C'est comme si en revenant aux fondamentaux, Jésus nous ordonne de revenir
au point de départ, et d'orienter la boussole de notre vie vers une autre source
de joie et de bonheur afin de produire pour nous un motif de la joie véridique,
différent en sa qualité. À partir des ingrédients les plus simples de la vie, il crée
pour nous un vin nouveau qui redonne de la joie à la célébration de notre vie.
L'intervention de Jésus dans ces noces vient pour sauver l'homme, et lui donner
un nouveau goût aux joies de sa vie.
À la lumière de ce qui précède, nous comprenons le choix par l’Église du texte
des noces de Cana pour ouvrir le temps du Carême. Aujourd’hui, l’Église nous
appelle, avec Jésus, à renoncer aux joies et aux luxes mondains de la vie
pendant le temps du Carême. Elle nous appelle à les partager en charité à ceux
qui nous entourent, à les offrir comme le vin aux invités. Elle nous invite à ne
pas craindre leur épuisement. Elle nous appelle à revenir aux sources de la vie,
à abandonner le luxe et les apparences et à embrasser les éléments les plus
simples de la vie, afin que notre jeûne et notre abstention des joies deviennent
une source de joie pour notre vie.
Mais cela ne sert à rien et ne donne de sens à notre vie qu’à une condition : «
que Jésus soit invité aux noces ». Imaginez le mariage et la crise vécue sans la
présence de Jésus ! L’invitation que l’Église nous adresse à entrer dans le
temps du Carême, le temps de l’abandon du vin de la vie matérielle et du retour
aux bases les plus simples de la vie, ne prend de sens que si nous invitons Jésus
aux noces de notre vie et nous remettons les simples bases de notre vie entre
ses mains.

En ce Carême béni, détournons-nous des joies de la vie mortelle et élevons nos
yeux et notre cœur vers les hauteurs, invitant Jésus dans nos vies, afin que
lorsque nos vies seront vidées des joies du monde, Jésus seul, déborde en nous
de l'abondance de sa grâce.
Prière
Seigneur Jésus, vide nos cœurs des joies éphémères du monde et remplis-les
de ton amour infini. Guide-nous sur le chemin du renoncement, afin que nous
puissions goûter à la joie authentique que tu nous offres.
Que ta grâce nous accompagne et nous fortifie tout au long de ce saint temps
du Carême, pour que nous puissions renaître à la vie nouvelle à Pâques.
† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre