Day: March 23, 2024

2η Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής
Ομιλία του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου
κ. Σελίμ Σφέιρ

Κυριακή του λεπρού
Μάρκος 1/ 35 – 45

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Η λέπρα είναι μία από τις ανίατες μολυσματικές ασθένειες της
Βίβλου για τις οποίες δεν υπάρχει θεραπεία. Ο λεπρός
καταδικαζόταν να εγκαταλείψει την κοινότητα και να ζήσει με
τους λεπρούς έξω από την πόλη μέχρι να θεραπευτεί και ο ιερέας
να τον εξετάσει για να επιβεβαιώσει την ανάρρωσή του. Ο λεπρός
φορούσε ένα κουδούνι στο λαιμό του και δεν πλησίαζε τους
ανθρώπους. Αν συναντούσε κάποιον στο δρόμο του, έπρεπε να
φωνάξει με δυνατή φωνή: «Ακάθαρτος, ακάθαρτος!» ώστε να
μην τον πλησιάσει κανείς και να μην μεταδοθεί η μόλυνση. Ο
μεγαλύτερος φόβος μεταξύ των γερόντων ήταν μια μορφή λέπρας
που θα κατέστρεφε το σώμα και θα οδηγούσε στο θάνατο. Μόνο
ο Θεός ήταν το καταφύγιο και ο θεραπευτής του λεπρού.

Ο λεπρός που αναφέρει ο Ευαγγελιστής Μάρκος, όπως και οι
άλλοι λεπροί, ζούσε έξω από την πόλη και δεν τολμούσε να
πλησιάσει τους ανθρώπους, αλλά ακολουθούσε τα νέα αυτού του
Δασκάλου που περιφερόταν, θεραπεύοντας και κάνοντας καλό.
Το κείμενο μας δίνει μερικά σημαντικά κλειδιά για να
διαβάσουμε τη συμπεριφορά και τη στάση του απέναντι στον
Ιησού.

Πρώτον, δεν φοβήθηκε να πλησιάσει τον Ιησού και έτσι
βλέπουμε ότι αυτός ο απόκληρος λεπρός είδε τον Ιησού ως πηγή
ελπίδας και αποδοχής γι' αυτόν. Δεν τον καταδίκασε, δεν τον
κατηγοριοποίησε και δεν φοβήθηκε να τον πλησιάσει εξαιτίας
της ασθένειας που κατέστρεφε το σώμα του.

Δεύτερον, ήρθε στον Ιησού γονατιστός, και το να γονατίζει
μπροστά στον Ιησού είναι μια δήλωση της συνειδητοποίησής του
ότι ο Ιησούς είναι ανώτερος από την υπόλοιπη ανθρωπότητα και
μάλιστα, γι' αυτόν, είναι «η δύναμη του Θεού», οπότε
συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει άλλο καταφύγιο εκτός από τον
Θεό για να σωθεί από τη θανάσιμη ασθένειά του, έρχεται στον
Ιησού.

Τρίτον , «Αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις», η έκφραση αυτή
δείχνει την εξάντληση όλων των ανθρώπινων μέσων θεραπείας
για τον λεπρό και την παράδοσή του στο θέλημα του Θεού. Αν
το θελήσει ο Θεός, μόνο ο Θεός μπορεί να τον θεραπεύσει.
Εδώ μας αποκαλύπτεται η αγάπη και η συμπόνια του Θεού για
τον άνθρωπο: ο Ιησούς απλώνει το χέρι Του και τον αγγίζει! Στη
συνέχεια, έρχεται η μεγάλη απάντηση: «Θέλω, να καθαριστείς»,
αποκαλύπτοντας την καρδιά του Θεού σε εμάς.
Στον Χριστιανισμό, η λέπρα συμβολίζει την αμαρτία και όλη η
ανθρωπότητα προσβάλλεται από πνευματική λέπρα, με άλλα
λόγια, από την αμαρτία. Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι όλοι οι
άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, όπως λέει ο απόστολος Παύλος στην
επιστολή του προς τους Ρωμαίους: «Διότι όλοι αμάρτησαν και
υπολείπονται της δόξας του Θεού». (Προς Ρωμαίους 3:23) Ομοίως, ο
προφήτης Ησαΐας λέει στην Παλαιά Διαθήκη: «Όλοι
περιπλανηθήκαμε σαν πρόβατα, καθένας πήρε τον δρόμο του-
και ο Κύριος πήρε πάνω του την ανομία όλων μας». (Ησαΐας
53:6) Επομένως, η ανθρωπότητα είναι καταδικασμένη σε
πνευματικό θάνατο, δηλαδή σε αποχωρισμό από τον Θεό! Κατά
συνέπεια, ο αμαρτωλός μοιάζει με τον Αδάμ μετά την πτώση του,
επειδή γίνεται περιπλανώμενος μακριά από τον Παράδεισο του
Θεού και φοβάται να Τον πλησιάσει σαν λεπρός.
Αυτός ο λεπρός είναι η εικόνα του καθενός από εμάς, που έχουμε
προσβληθεί από τη λέπρα της αμαρτίας, και μέσω της
συμπεριφοράς του μας διδάσκει σημαντικά μαθήματα για τη ζωή
μας. Μακάρι, όπως αυτός, να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Ιησούς
είναι η πηγή της ελπίδας μας και ότι είναι αυτός που μας αγαπάει
παρά την απόστασή μας από αυτόν. Είναι αυτός που μας
αποδέχεται και δεν μας απορρίπτει αν έρθουμε γονατιστοί κοντά
Του και ζητήσουμε τη συγχώρεσή Του. Θυμηθείτε τι λέει η Αγία
Γραφή: «Ο Θεός αποδεικνύει την αγάπη Του για μας με το
γεγονός ότι, ενώ ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε
για μας». (Προς Ρωμαίους 5:8) Με τον ίδιο τρόπο, ο απόστολος Ιωάννης
μας λέει: «Η αγάπη του Θεού για μας φάνηκε στο ότι ο Θεός
έστειλε τον Υιό Του τον μονογενή στον κόσμο, για να ζήσουμε
μέσω Αυτού. Και αυτή η αγάπη δεν είναι ότι εμείς αγαπήσαμε
τον Θεό, αλλά ότι Αυτός μας αγάπησε και έστειλε τον Υιό Του
για να γίνει εξιλέωση για τις αμαρτίες μας». ( Ιωάννη Α΄ 4:9-10).
Είθε να συνειδητοποιήσουμε ότι η θεραπεία μας από τη λέπρα
της αμαρτίας είναι το θέλημα του Θεού για εμάς, επειδή ο Θεός
«θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι...». ( Τιμοθέου Α' 2:4) Ναι, το
θέλει, και «είναι μακρόθυμος απέναντί σας, μη θέλοντας να χαθεί
κανένας, αλλά να έρθουν όλοι σε μετάνοια». (Πέτρου Β' 3:9).
Είθε, όπως αυτός ο λεπρός, να Του παραδώσουμε τη ζωή μας,
ώστε να την αναδημιουργήσει εκ νέου! Ας γονατίσουμε μπροστά
Του, ελπίζοντας στη σωτηρία Του, γιατί μόνο αυτός μπορεί να
θεραπεύσει τη λέπρα της ζωής μας. Αμήν.

+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Great Lent period
2nd Sunday of Lent
Homily of His Excellency Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Healing of the Leper
Mark 1/35-45

Dear brothers and sisters in Christ,

Leprosy is one of the Bible's incurable infectious diseases for which there is
no cure. The leper was condemned to leave the community and live with the
lepers outside the city until he was cured and examined by the priest to confirm
his recovery. The leper wore a bell around his neck and did not approach
people. If he met anyone on his way, he had to shout at the top of his voice:
"Impure, impure! So that no one would approach him and the infection would
not be transmitted. The greatest fear among the ancients was a form of leprosy
that would corrode the body and lead to death. God alone was the leper's refuge
and healer.
The leper referred to by Mark the Evangelist, like the other lepers, lived outside
the city and did not dare approach people, but he followed the news of this
Master who went around, healing and doing good. The text gives us some
important keys to reading his behavior and attitude towards Jesus.

Firstly, he was not afraid to approach Jesus, and so we see that this outcast
leper saw Jesus as a source of hope and acceptance for him. He did not
condemn him, categorize him or fear approaching him because of the disease
that was destroying his body.

Secondly, he came to Jesus on his knees, and kneeling before Jesus is a
declaration of his awareness that Jesus is superior to the rest of humanity and
that indeed, for him, he is "the power of God", so he realizes that he has no
other refuge but God to be saved from his mortal illness, he comes to Jesus.
Thirdly, "If you will, you can make me clean", this expression indicates the
exhaustion of all human means of healing for this leper and his surrender to
God's will. If God wills it, only God can heal him.
Here, God's love and compassion for man are revealed to us: Jesus reaches out
and touches him! Then comes the great response: "I will it, be pure", revealing
the heart of God to us.
In Christianity, leprosy symbolizes sin, and all humanity is affected by spiritual
leprosy, which is sin. The Holy Bible teaches us that all human beings are
sinners, as the apostle Paul says in his letter to the Romans: "For all have sinned
and fall short of the glory of God". (Romans 3:23) Similarly, the Old Testament
prophet Isaiah says: "We all wandered like sheep, each following his own way;
and the Lord laid on him the iniquity of us all". (Isaiah 53:6) Consequently,
humanity is doomed to spiritual death, which is separation from God!
Consequently, the sinner is like Adam after his fall, for he becomes a wanderer
far from God's Paradise and is afraid to approach Him like a leper.
This leper is the image of each one of us, we who are afflicted with the leprosy
of sin, and through his behavior he teaches us important lessons for our lives.
May we, like him, realize that Jesus is the source of our hope, and that it is He
who loves us despite our distance from Him. He accepts us and does not reject
us if we come to him on our knees and ask his forgiveness. Let's remember
what it says in the Bible: "God proves his love for us, in that while we were
still sinners, Christ died for us." (Romans 5:8) In the same way, the apostle John
tells us: "God's love for us was shown in that God sent his only Son into the
world, so that we might live through him. And this love is not that we loved
God, but that he loved us and sent his Son as an atoning sacrifice for our sins."
(1 John 4:9-10)
May we realize that our healing from the leprosy of sin is God`s will for us,
because God "wants all men to be saved..." (1 Timothy 2:4.) Yes, He does, and "He
is longsuffering toward you, not willing that any should perish, but that all
should come to repentance." (2 Peter 3:9)
May we, like this leper, surrender our lives to him, so that he can recreate them
anew! Kneel before Him, hoping for salvation from Him, for He alone is able
to heal the leprosy of our lives. Amen

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Temps du Grand Carême
2ème dimanche du Carême
Homélie de Son Excellence Mgr. Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Guérison du Lépreux
Marc 1/35-45

Chers frères et sœurs en Christ,

La lèpre est l’une des maladies infectieuses incurables de la Bible pour laquelle
il n’existe aucun remède. Le lépreux était condamné à quitter la communauté
et à vivre avec les lépreux hors de la ville jusqu'à ce qu'il soit guéri et que le
prêtre l'examine pour confirmer sa guérison. Le lépreux portait une clochette
autour du cou et ne s'approchait pas des gens. S'il rencontrait quelqu'un sur son
chemin, il devait crier à pleine voix : « Impur, impur ! Pour que personne ne
s'approche de lui et que l'infection ne lui soit transmise. La plus grande crainte
parmi les anciens était une forme de lèpre qui entraînerait une corrosion du
corps et conduirait à la mort. Dieu seul était le refuge et le guérisseur du
lépreux.
Le lépreux dont parle Marc l'Évangéliste, comme les autres lépreux, vivait en
dehors de la ville et n'osait pas s'approcher des gens, mais il suivait les
nouvelles de ce Maître qui parcourait les lieux, guérissait et faisait le bien. Le
texte nous donne des clés importantes pour lire son comportement et son
attitude envers Jésus.

Premièrement, il n'avait pas peur de s'approcher de Jésus, et ainsi nous voyons
que ce lépreux exclu, voyait en Jésus une source d'espoir et d'acceptation pour
lui. Il ne le condamne pas, ne le catégorise pas et n'a pas peur de l'approcher à
cause de la maladie qui détruisait son corps.

Deuxièmement - Il est venu vers Jésus à genoux, et s'agenouiller devant Jésus
est une déclaration de sa conscience que Jésus est supérieur au reste de
l'humanité et qu'en effet, pour lui, il est "la puissance de Dieu", alors il se rend
compte qu'il n'a d'autre refuge que Dieu pour être sauvé de sa maladie mortelle,
il vient à Jésus.
Troisièmement - "Si tu le veux, tu peux me rendre pur", cette expression
indique l'épuisement de tous les moyens humains de guérison pour ce lépreux
et son abandon à la volonté de Dieu. Si Dieu le veut, seul Dieu peut le guérir.
Ici, l'amour et la compassion de Dieu pour l'homme nous sont révélés : Jésus
lui tend la main et le touche ! Vient ensuite la grande réponse : « Je le veux,
sois pur » pour nous révéler le cœur de Dieu.
Dans le christianisme, la lèpre symbolise le péché, et toute l’humanité est
atteinte de la lèpre spirituelle, c’est-à-dire du péché. La Sainte Bible nous
enseigne que tous les humains sont pécheurs, comme le dit l’apôtre Paul dans
sa lettre aux Romains : « Car tous ont péché et sont privés de la gloire de Dieu».
(Romains 3 :23) De même, le prophète Isaïe dit dans l'Ancien Testament : « Nous
étions tous errants comme des brebis, Chacun suivait sa propre voie; et
l`Éternel a fait retomber sur lui l`iniquité de nous tous ». (Ésaïe 53 :6) Par
conséquent, l’humanité est vouée à la mort spirituelle, c’est-à-dire à la
séparation d’avec Dieu ! Par conséquent, le pécheur est comme Adam après sa
chute, car il devient un errant loin du Paradis de Dieu et a peur de s’approcher
de Lui comme un lépreux.
Ce lépreux est l'image de chacun d'entre nous, nous qui sommes atteints de la
lèpre du péché et, par son comportement, il nous enseigne des leçons
importantes pour notre vie. Puissions-nous, comme lui, réaliser que Jésus est
la source de notre espérance et que c'est lui qui nous aime malgré notre
éloignement de lui. C’est Lui qui nous accepte et ne nous rejette pas si nous
venons à lui à genoux et lui demandons pardon. Rappelons-nous ce qui est dit
dans la Bible : « Dieu prouve son amour envers nous, en ce que, lorsque nous
étions encore des pécheurs, Christ est mort pour nous. » (Romains 5 :8) De même,
l'apôtre Jean nous dit : « L’amour de Dieu a été manifesté envers nous en ce
que Dieu a envoyé son Fils unique dans le monde, afin que nous vivions par
lui. Et cet amour consiste, non point en ce que nous avons aimé Dieu, mais en
ce qu`il nous a aimés et a envoyé son Fils comme victime expiatoire pour nos
péchés. » (1 Jean 4:9-10)
Puissions-nous réaliser que notre guérison de la lèpre du péché est la volonté
de Dieu pour nous, parce que Dieu « veut que tous les hommes soient sauvés...»
(1 Timothée 2 : 4.) Oui, Il le veut, et « il use de patience envers vous, ne voulant
pas qu`aucun périsse, mais voulant que tous arrivent à la repentance. » (2 Pierre
3:9)
Puissions-nous, comme ce lépreux, lui abandonner notre vie afin qu’il puisse
la recréer à nouveau! Agenouillés devant Lui, espérant le salut de Lui, car Lui
seul est capable de guérir la lèpre de notre vie. Amen

† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chyre