Categories
Archbishop’s Teaching

5η Κυριακή, Η περίοδος των Χριστουγέννων, Η Μαριάμ επισκέπτεται την Ελισάβετ ( Λουκάς 1 / 39 – 45)

Η περίοδος των Χριστουγέννων

Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών
Κύπρου κ. Σελίμ Σφέιρ

Η Μαριάμ επισκέπτεται την Ελισάβετ
( Λουκάς 1 / 39 - 45)

Αμέσως ύστερα, η Μαριάμ σηκώθηκε και πήγε
γρήγορα σε μια πόλη της ορεινής Ιουδαίας μπήκε στο σπίτι
του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Μόλις εκείνη
άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, το βρέφος που ήταν στα
σπλάχνα της σκίρτησε. Η Ελισάβετ τότε πλημμύρισε με το
Άγιο Πνεύμα και φώναξε με δυνατή φωνή: «Ευλογημένη
απ' το Θεό είσαι εσύ, περισσότερο από όλες τις γυναίκες!
Ευλογημένο και το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου! Αλλά
πώς μου έγινε αυτή η τιμή να με επισκεφθεί η μητέρα του
Κυρίου μου; Μόλις έφτασε στ' αυτιά μου η φωνή του
χαιρετισμού σου, σκίρτησε από αγαλλίαση το παιδί στα
σπλάχνα μου. Χαρά σ' αυτήν που πίστεψε ότι θα
εκπληρωθούν τα λόγια που της είπε ο Κύριος».

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Δεν χρειάζεται να ελέγχετε καθημερινά τα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης για να ξέρετε ότι ο κόσμος μας
βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση. Δεν υπάρχουν καλές
ειδήσεις που να μας δίνουν ελπίδα, που να μας
ενθαρρύνουν να πιστέψουμε ότι το αύριο μας θα είναι
ηλιόλουστο, δεν υπάρχουν καλές ειδήσεις που να κάνουν
τα παιδιά να ονειρεύονται ότι ο κόσμος στον οποίο
μεγαλώνουν είναι ένας καλός κόσμος για να ζουν. Δεν θα
μπορούσαν να υπάρξουν κάποια καλά νέα που θα
υπερέβαιναν τα δραματικά γεγονότα που περνάει ο κόσμος
μας; Πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, μια καλή
είδηση κυκλοφορούσε σε αυτή την περιοχή της Μέσης
Ανατολής που σήμερα «φλέγεται» από τη βαρβαρότητα
ενός ανελέητου πολέμου. Αυτή η καλή είδηση πήρε σάρκα
και οστά στην καρδιά ενός κοριτσιού που ονομαζόταν
Μαρία...
Έχοντας υποδεχθεί τον Λόγο του Θεού που έλαβε
σάρκα και οστά, μετά την αναγγελία του αγγέλου του
Κυρίου, η Μαρία δεν έμεινε στο σπίτι. Η χαρά που έλαβε
από τον ευαγγελισμό την οδήγησε να τρέξει στη συγγενή
της Ελισάβετ για να μοιραστεί μαζί της τη χαρά των
θαυμάτων αυτού του Θεού, για τον οποίο τίποτα δεν είναι
αδύνατο, που δίνει απόγονο σε μια στείρα γυναίκα και
δίνει το παιδί του σε μια Παρθένο.
Περισσότερο από μια επίσκεψη φιλίας ή
αλληλοβοήθειας μεταξύ της Μαρίας και της Ελισάβετ,
είναι μια αμοιβαία αποκάλυψη για την οποία μας μιλάει
αυτή η επίσκεψη. Κάθε μία από τις δύο γυναίκες
αποκαλύπτει στην άλλη το μυστήριο της εκπληκτικής
μητρότητάς της. Ο χαιρετισμός της Μαρίας αποκαλύπτει
στην Ελισάβετ ότι φέρει το μυστήριο του ενσαρκωμένου
Θεού. Η Ελισάβετ αποκαλύπτει στη Μαρία ότι είναι η
μητέρα του Σωτήρα μέσα από την έκρηξη χαράς του
παιδιού της υπόσχεσης που κυοφορεί. Η Μαρία απαντά
στη χαρά της Ελισάβετ που αισθάνεται το παιδί να πηδάει
μέσα της με ένα τραγούδι αγαλλίασης, ένα άλμα πίστης
που την συγκινεί: «Χαρά σ' αυτήν που πίστεψε ότι θα
εκπληρωθούν τα λόγια που της είπε ο Κύριος».
Είναι αυτή η συγκίνηση της πίστης, όπως
επισημαίνει ο Πάπας Φραγκίσκος, που λείπει από τις
καρδιές μας, συνηθισμένες να ακούμε τον Λόγο του Θεού
κάθε Κυριακή, χωρίς αυτός ο Λόγος να διατηρεί τη γεύση
των Καλών Ειδήσεων για να αγγίζει τις καρδιές μας, να
μας μεταστρέφει, να αντλεί συνεχώς τη χαρά της ελπίδας
στη ζωή μας και να μας φωτίζει ώστε να μπορούμε να
αντιμετωπίσουμε τις δοκιμασίες της ζωής μας. Πώς, χωρίς
αυτό το Καλό Άγγελμα, μπορούμε να εξακολουθούμε να
έχουμε εμπιστοσύνη στην παρουσία του Κυρίου εν μέσω
των καταιγίδων της ζωής μας, ότι είναι μαζί μας ό,τι κι αν
συμβεί, ότι ό,τι είναι αδύνατο για εμάς δεν είναι αδύνατο
γι' Αυτόν και ότι μαζί με τη Μαρία μπορούμε να
ευχαριστούμε για όλα και παρ' όλα όσα μας συμβαίνουν;
Πώς, χωρίς να μεταφέρουμε αυτά τα καλά νέα στους
άλλους, μπορούμε να γίνουμε ακόμα, όπως η Μαρία,
μάρτυρες ότι ο Κύριος θέλει να μας σώσει και να μοιραστεί
τη ζωή Του μαζί μας μέσα στη χαρά της ελπίδας;
Η προθυμία της Μαρίας να πάει στο σπίτι της
ξαδέλφης της πρέπει επίσης να είναι η προθυμία του
καθενός από εμάς να προσεγγίσουμε τους άλλους: στις
οικογένειές μας, στις ενορίες μας, στον κόσμο της
εργασίας, στους γείτονές μας... να μεταφέρουμε τη χαρά
του Ευαγγελίου, όχι με λόγια, αλλά πρωτίστως με τη
μαρτυρία της ζωής μας: αυτό μπορεί να πάρει τη μορφή
μιας απλής παρουσίας στους άλλους, να τους ακούσουμε,
να προσπαθήσουμε να τους καταλάβουμε, να τους
παρηγορήσουμε, να τους βοηθήσουμε να ελπίζουν ενάντια
και παρά τα πάντα...

Προσευχή: Παρθένε και Μητέρα Μαρία, εσύ που,
κινούμενη από το Πνεύμα, υποδέχτηκες τον Λόγο της ζωής
με ταπεινή πίστη και μια καρδιά ολοκληρωτικά
παραδομένη στον Κύριο, βοήθησέ μας να έχουμε τέτοια
πίστη και μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη για τον Κύριο,
ώστε, όπως εσύ, να μεταφέρουμε με προθυμία τα καλά νέα
για τον Ιησού, τον αγαπημένο σου Υιό, τον Σωτήρα μας,
σε όλους εκείνους με τους οποίους ζούμε και
συναντιόμαστε. Αμήν.

+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *