Περίοδος της Ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού
Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών
Κύπρου κ.κ. Σελίμ Σφέιρ
6η Κυριακή της Ανυψώσεως του Τιμίου Σταυρού
( Ματθαίος 25 / 14 - 30)
Αξιοποίηση των δώρων του Θεού στο έπακρο
Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του αυτή την παραβολή: «Η
βασιλεία του Θεού μοιάζει μ' έναν άνθρωπο ο οποίος φεύγοντας
για ταξίδι, κάλεσε τους δούλους του και τους εμπιστεύτηκε τα
υπάρχοντά του. Σ' άλλον έδωσε πέντε τάλαντα, σ' άλλον δύο, σ'
άλλον ένα, στον καθένα ανάλογα με την ικανότητά του, κι έφυγε
αμέσως για το ταξίδι. Αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα, πήγε
και τα εκμεταλλεύτηκε και κέρδισε άλλα πέντε. Κι αυτός που
έλαβε τα δύο τάλαντα, κέρδισε επίσης άλλα δύο. Εκείνος όμως
που έλαβε το ένα τάλαντο, πήγε κι έσκαψε στη γη και έκρυψε τα
χρήματα του κυρίου του.
Ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, γύρισε ο κύριος
εκείνων των δούλων και έκανε λογαριασμό μαζί τους.
Παρουσιάστηκε τότε εκείνος που είχε λάβει τα πέντε τάλαντα και
του έφερε άλλα πέντε. «Κύριε», του λέει, «μου εμπιστεύτηκες
πέντε τάλαντα· κοίτα, κέρδισα μ' αυτά άλλα πέντε». Ο κύριός του
του είπε: «εύγε, καλέ και έμπιστε δούλε! Αποδείχτηκες
αξιόπιστος στα λίγα, γι' αυτό θα σου εμπιστευτώ πολλά. Έλα να
γιορτάσεις μαζί μου.» Παρουσιάστηκε κι ο άλλος με τα δύο
τάλαντα και του είπε: «κύριε, μου εμπιστεύτηκες δύο τάλαντα·
κοίτα, κέρδισα άλλα δύο.» Του είπε ο κύριός του: «εύγε, καλέ και
έμπιστε δούλε! Αποδείχτηκες αξιόπιστος στα λίγα, γι' αυτό θα
σου εμπιστευτώ πολλά. Έλα να γιορτάσεις μαζί μου.»
Παρουσιάστηκε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και του
είπε: «κύριε, ήξερα πως είσαι σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί
όπου δεν έσπειρες και συνάζεις καρπούς εκεί που δε φύτεψες. Γι'
αυτό φοβήθηκα και πήγα κι έκρυψα το τάλαντό σου στη γη.
Ορίστε τα λεφτά σου.» Ο κύριός του του αποκρίθηκε: «δούλε
κακέ και οκνηρέ, ήξερες πως θερίζω όπου δεν έσπειρα, και
συνάζω καρπούς απ' όπου δε φύτεψα! Τότε έπρεπε να βάλεις τα
χρήματά μου στην τράπεζα, κι εγώ όταν θα γυρνούσα πίσω, θα
τα έπαιρνα με τόκο. Πάρτε του, λοιπόν, το τάλαντο και δώστε το
σ' αυτόν που έχει τα δέκα τάλαντα. Γιατί σε καθέναν που έχει, θα
του δοθεί με το παραπάνω και θα 'χει περίσσευμα ενώ απ' όποιον
δεν έχει, θα του πάρουν και τα λίγα που έχει. Κι αυτόν τον
άχρηστο δούλο πετάξτε τον έξω στο σκοτάδι. Εκεί θα κλαίνε, και
θα τρίζουν τα δόντια.»
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
1. Ο Θεός με εμπιστεύεται.
Όπως ο κύριος εμπιστεύεται την περιουσία του στους
δούλους του, έτσι και ο Θεός μου έχει εμπιστευτεί πολλά
πράγματα: τη ζωή, τη νοημοσύνη, τη μόρφωση, τα υλικά αγαθά
κ.λπ. Μου τα έχει δώσει, επειδή περιμένει να τα χρησιμοποιήσω
για να παράγουν καρπούς. Σε έναν δούλο ο κύριος δίνει πέντε
τάλαντα, σε έναν άλλο δύο τάλαντα και στον τρίτο ένα. Στον
καθένα δίνεται ό,τι είναι ικανός να επενδύσει. Με τον ίδιο τρόπο,
ο Θεός μου δίνει ακριβώς ό,τι είμαι σε θέση να επενδύσω. Ο
καθένας από εμάς είναι πιστός στο βαθμό που δοξάζει τον Θεό
χρησιμοποιώντας τα ταλέντα του στο μέτρο των δυνατοτήτων
του!
2. Παίρνοντας ρίσκα.
Ο δούλος στον οποίο δόθηκαν πέντε τάλαντα σπεύδει να τα
χρησιμοποιήσει για να κερδίσει άλλα πέντε. Παίρνει ένα ρίσκο.
Όταν αρχίζει να ασχολείται με τις υποθέσεις του δεν είναι
σίγουρος αν θα χάσει όλο ή μέρος του κεφαλαίου ή αν θα έχει
κέρδος. Αλλά μόνο επειδή παίρνει ένα ρίσκο μπορεί να
παρουσιάσει στον κύριό του δέκα τάλαντα όταν επιστρέψει.
Ο Θεός θέλει να παίρνουμε ρίσκο με αυτά που μας
εμπιστεύεται. Με άλλα λόγια, μπορούμε να εκθέσουμε τον εαυτό
μας σε πιθανή αποτυχία, σε απώλεια. Αν δεν πάρουμε το ρίσκο,
μπορεί να μην παράγουμε ποτέ τους καρπούς που περιμένει ο
Θεός από εμάς.
Αυτό για το οποίο επικρίνεται αυτός ο υπηρέτης είναι ο
εγωισμός και η τεμπελιά του, επειδή ζούσε αποτραβηγμένος στην
ύπαρξή του.
Αυτό είναι που μας προκαλεί σχετικά με τον τρόπο ζωής μας
ως χριστιανοί. Αυτό που συνέβη σε αυτόν τον υπηρέτη μπορεί να
συμβεί στον καθένα από εμάς, αν αποφασίσουμε να ζήσουμε τη
ζωή μας για τον εαυτό μας και όχι για τον Θεό. Όποιος αναζητά
τον εαυτό του αρνούμενος να δώσει και να μοιραστεί τα ταλέντα
του, βρίσκεται χωρίς τον Θεό και οδεύεται προς την καταστροφή
του.
3. Θα του δοθούν ακόμη περισσότερα.
Φαίνεται μάλλον άδικο ο δούλος που έχει δέκα τάλαντα να
λαμβάνει το τάλαντο του τεμπέλη. Δεν έχει ήδη αρκετά; Δεν είναι
να παίρνεις από τους φτωχούς για να δίνεις στους πλούσιους; Ο
Χριστός σίγουρα μας διδάσκει ένα μάθημα για την πνευματική
ζωή. Ό,τι δεν αναπτύσσεται, πεθαίνει. Αν η πνευματική μας ζωή
μένει στάσιμη, θα πεθάνει και η λίγη πνευματική ζωή που μπορεί
να είχαμε θα εξαφανιστεί. Από την άλλη πλευρά, όταν η
πνευματική μας ζωή είναι ζωντανή, αναπτύσσεται, παράγει όλο
και περισσότερους καρπούς. Παράγει καρπούς σε αφθονία.
Προσευχή : Σε ευχαριστώ Κύριε για όλα τα ταλέντα και τις
ιδιότητες που μου έδωσες. Βοήθησέ με να μη φοβάμαι να
επενδύσω όλα αυτά τα ταλέντα για να παράγω καρπούς για το
βασίλειό Σου. Δώσε μου τον αποστολικό ζήλο, τη γενναιοδωρία
και την επιμονή να παράγω καρπούς σε αφθονία.Αμήν.
+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου