Author: staff@maroniteparchy.org.cy

Time of the Epiphany
1st Sunday after Epiphany
Homily of His Excellency Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

"Look the Lamb of God. He takes away the sins of the world".
John 1 : 29-34.

Dear brothers and sisters in Christ,

The Gospel of this Sunday Gospel reinforces the Good News that has
resounded since Christmas: it relates the testimony of another prophet, the
last of the Old Testament John the Baptist, called to "prepare the ways of
the Lord". In a world increasingly engulfed in the darkness of evil, John
the Baptist's mission is to bear witness to the Light. In a world fallen by
evil in all its forms, and seeking to free itself from it, the witness of John
the Baptist is decisive in revealing the One who comes to baptize in the
Spirit, because He is the Lamb of God, who takes away the sin of the
world.
Through his testimony, John the Baptist shows us who truly is the Way,
the Truth and the Life. Jesus reveals to us the Truth of our vocation as
baptized Christians: to be children of God, by the grace of the only Son,
who became man in order to offer himself as the Lamb of God, and whose
death and resurrection will take us from eternal death to the eternal life
that is God Himself.
Our relationship with God becomes a relatioship of filial love. We are his
beloved sons and daughters, and we have to live out this filial love,
through the grace of Christ in baptism, and to testify by our lives that
through this love we are saved if we share it with others.

This Good News also commits us to change the way we look at ourselves
and others. No one has the right to say: "I am worthless". And above all,
we should not say it to others. Making such judgments is to destroy
ourselves and others. We all (even the worst unbelievers) have value in
the eyes of God. He considers us all, without exception, as his most
precious treasure. It was for the salvation of all that he came and gave his
life abundantly. If we become truly aware of this infinite and
unconditional love, we will look at everyone in the same gaze as God,
with love and compassion.
Our mission is given to us by our baptism and confirmation. We live it
not in words, but in concrete deeds that glorify the Lord. What remains
for us to do is to take seriously this call from Jesus to love Him, to listen
to His Word and make it alive through our acts of charity, forgiveness
towards others, patience towards them and unconditional respect for them.
Through the grace of baptism, we can bear witness to the One who came,
who is coming and who will always come to give us the strength to hope
against all hope, and to live as beloved sons and daughters of God.
Like Isaiah, like Paul and John the Baptist, we are sent to proclaim the
Good News of God's love and mercy. Yes, we have seen, and we bear
witness: Jesus is the Son of God, our Savior, It is He, the Lamb of God
who takes away the sin of the world.

Prayer:
Praise be to you, the only Son of the Eternal Father who came to save us.
Praise be to you who makes faith and hope grow in us and root us in your
love so that we may, like John the Baptist, bear witness to you before all
those we encounter in our lives. Amen.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Temps de l’Épiphanie
1er dimanche près l’Épiphanie
Homélie de Son Excellence Mgr. Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

« Voici l'agneau de Dieu celui qui enlève le péché du monde »
Jn 1,29-34.

Chers frères et sœurs en Christ,

L’évangile de ce dimanche vient appuyer cette Bonne Nouvelle qui
retentit depuis Noël : il nous rapporte le témoignage d’un autre
prophète, le dernier de l’Ancien Testament Jean le Baptiste, appelé à
« préparer les chemins du Seigneur ». Dans un monde de plus en plus
englouti dans les ténèbres du mal, la mission de Jean Baptiste est de
rendre témoignage à la Lumière. Dans un monde déchu par le mal
sous toutes ses formes et qui cherche à s’en libérer, le témoignage de
Jean le Baptiste est déterminant pour révéler Celui qui vient baptiser
dans l’Esprit parce qu’Il est l’Agneau de Dieu, qui enlève le péché du
monde.
Par son témoignage Jean Baptiste nous indique qui est véritablement
pour nous le chemin, la vérité et la Vie. Jésus nous révèle, en effet, la
Vérité de notre vocation de baptisés : être fils de Dieu, par la grâce du
Fils unique, devenu homme pour s’offrir comme agneau de Dieu et
dont la mort et la résurrection nous feront passer de la mort éternelle
à la vie éternelle qui est Dieu Lui-même.

Notre relation à Dieu devient une relation d’amour filial. Nous
sommes ses fils et ses filles bien-aimés et nous avons à vivre cet
amour filial, par la grâce du Christ au baptême et témoigner par notre
vie que par cet amour nous sommes sauvés si nous le partageons avec
les autres.
Aussi, Cette Bonne Nouvelle nous engage-t-elle à changer notre
regard sur nous-mêmes et sur les autres. Personne n’a le droit de dire
: “Je ne vaux rien”. Et surtout, nous ne devons pas le dire aux autres.
Porter de tels jugements c’est se détruire et détruire les autres. Nous
avons tous (même le pire des mécréants), du prix aux yeux de Dieu.
Il nous considère, tous sans exception aucune, comme son trésor le
plus précieux. C’est pour le salut de tous qu’il est venu et qu’il a
donné sa vie en abondance. Si nous prenons vraiment conscience de
cet amour infini et inconditionnel, nous porterons sur chacun le même
regard que Dieu, un regard plein d’amour et de compassion.
Notre mission nous est donnée par notre baptême et notre
confirmation. Elle ne se vit pas en paroles mais en actes concrets qui
glorifient le Seigneur. Ce qu'il nous reste à faire c'est de prendre au
sérieux cet appel de Jésus à l’aimer, d’écouter Sa Parole pour la rendre
vivante à travers nos actes de charité, de pardon pour les autres, de
patience à leur égard et de respect inconditionnel à leur égard. Par la
grâce du baptême, nous pouvons témoigner de Celui qui est venu, qui
vient et qui viendra toujours nous donner la force d’espérer contre
tout espoir et de vivre en fils et filles bien-aimés de Dieu.
Comme Isaïe, comme Paul et Jean Baptiste, nous sommes envoyés
pour annoncer la Bonne Nouvelle de l’amour de Dieu et sa
miséricorde. Oui, nous avons vu, et nous rendons ce témoignage :
c’est Jésus le Fils de Dieu, notre Sauveur, C’est Lui, l’agneau de Dieu
qui enlève le péché du monde.

Prière :
Loué sois-tu Fils unique du Père Eternel venu pour nous sauver. Loué
sois-tu qui fais grandir en nous la foi et l’espérance et qui nous
enracine dans ton amour pour que nous puissions, comme Jean
Baptiste, témoigner de Toi devant tous ceux et celles que nous
rencontrons dans notre vie. Amen.

† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Εορτή των Θεοφανείων
Ομιλία του Σεβασμιοτάτου
Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου
κ. Σελίμ Σφέιρ

Λουκάς 3/15-22.

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Από τα Χριστούγεννα, πηγαίνουμε από αποκάλυψη σε αποκάλυψη. Τα
Χριστούγεννα, ήταν τα καλά νέα που ανακοινώθηκαν στους βοσκούς και
η αποκάλυψη του παιδιού στη φάτνη, έπειτα η αποκάλυψη στους Μάγους
από την Ανατολή.
Σήμερα, τα καλά νέα ανακοινώνονται στον λαό του Ισραήλ μέσω της
βάπτισης του Ιησού στις όχθες του Ιορδάνη ποταμού: ο Χριστός ο
Σωτήρας αποκαλύπτεται από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Η αποστολή
του Ιωάννη του Βαπτιστή ήταν να προετοιμάσει αυτή την έλευση
λέγοντας απλώς ότι ήταν η φωνή που φώναζε στην έρημο:
«Ετοιμάστε τον δρόμο του Κυρίου» και προτρέποντας τους
ανθρώπους να μεταστραφούν και να λάβουν το βάπτισμα στο νερό,
εκφράζοντας έτσι την επιθυμία τους να εξαγνιστούν.
Τώρα, η έλευση εκπληρώθηκε με την άφιξη του Ιησού και την
προθυμία Του να βαπτιστεί όπως όλοι οι άλλοι. Ωστόσο, αυτός, ο
αιώνιος Υιός του Πατέρα, δεν έχει αμαρτία. Είναι απόλυτα αγνός.
Γιατί, λοιπόν, ζητά ένα βάπτισμα μεταστροφής; Βρίσκουμε την
απάντηση σε όλα τα Ευαγγέλια: ο Ιησούς, απεσταλμένος από τον
Πατέρα Του, απλώνει το χέρι Του με αλληλεγγύη και συμπόνια στον
αμαρτωλό κόσμο μας για να Του δείξει ότι ο Θεός δεν τον έχει
εγκαταλείψει. Ο Ιησούς εισέρχεται στα νερά του Ιορδάνη, καθαρός
από κάθε αμαρτία, για να βγει φέροντας την αμαρτία του κόσμου.
Μέσω του βαπτίσματός Του, παίρνει την αμαρτία μας πάνω Του για
να μας απαλλάξει από αυτήν μέσω της τελικής βάπτισής Του στο
αίμα στο Σταυρό.
Αυτή η γιορτή των Θεοφανείων είναι μια θεοφάνεια, μια εκδήλωση
της αγάπης του Θεού για εμάς. Η φωνή του Πατέρα και η κάθοδος
του Αγίου Πνεύματος στον Ιησού, μας αφορούν και εκδηλώνουν την
αγάπη του Θεού για εμάς προσωπικά. Μέσω της βάπτισής μας στον
Χριστό, υιοθετούμαστε από τον Πατέρα για να γίνουμε τα αγαπημένα
Του παιδιά, όπως ο Ιησούς.
Για το λόγο αυτό, διακηρύσσουμε μαζί με τον Απόστολο Παύλο:
«Εσείς που βαφτιστήκατε στον Χριστό, ενδυθήκατε τον Χριστό,
Αλληλούια.»
Το να ενδυθούμε τον Χριστό είναι ζωτικής σημασίας για να
παραμείνουμε χριστιανοί. Οι ζωές μας είναι μολυσμένες από την
υπερηφάνεια, τον εγωισμό, τη μνησικακία, τη βία, το ψέμα και κάθε
είδους κακό. Το να ενδυθούμε τον Χριστό σημαίνει να αφήσουμε τη
χάρη Του να μας ελευθερώσει από κάθε κακό, ώστε μέρα με τη μέρα
να μπορούμε να υποδεχτούμε την αιώνια ζωή Του και να γίνουμε,
μαζί Του, μέσω Αυτού και μέσα σ' Αυτόν, παιδιά του Θεού Πατέρα
μας. Το βάπτισμά μας, μας φέρνει στην Εκκλησία, η οποία είναι το
Σώμα του Χριστού που ζει στον κόσμο. Το βάπτισμα στον Χριστό
δεν είναι μια κοινωνική ένταξη, αλλά μια δέσμευση να ζούμε μαζί,
ένας καθημερινός αγώνας ενάντια στο κακό, παρά τις αδυναμίες μας,
τα λάθη μας και τις προδοσίες μας.
Στην ανατολική μας παράδοση, τα Θεοφάνεια είναι μια ευλογημένη
εποχή για τη βάπτιση των βρεφών. Για εμάς, ενώ η βάπτιση
παραμένει μια οικογενειακή γιορτή, θα πρέπει επίσης να είναι μια
γιορτή για ολόκληρη την ενορία, η οποία καλωσορίζει τα παιδιά της
και τα παρουσιάζει στον Χριστό για να τα ευλογήσει και να τα
προστατεύσει. Μέσω της βάπτισης, τα παιδιά μας γίνονται μέλη της
οικογένειας του Θεού, αδελφοί και αδελφές του Ιησού Χριστού και
μαθητές Του, αναγγέλλοντας τα καλά νέα της σωτηρίας Του στο
οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον.
Είθε αυτή η γιορτή να είναι επίσης μια ευκαιρία για εμάς να
ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για το βάπτισμα, να ακούσουμε εκ
νέου τον λόγο του Ιησού και να τον κάνουμε πράξη στην καθημερινή
μας ζωή.

Προσευχή : Έλα Κύριε μέσα μας, έλα να φανερωθείς στη ζωή μας.
Έλα Άγιο Πνεύμα, δώσε μας τη χάρη να ανανεώσουμε την πίστη μας
σε Εκείνον που έχει τα λόγια της Αιώνιας Ζωής και που μας σώζει.
Ναι, Κύριε, «Εσύ είσαι ο Θεός μας και εμείς είμαστε ο λαός σου,»
άνοιξε μας τον δρόμο της ζωής. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Feast of the Epiphany
Homily of His Excellency Msgr Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Luke 3,15-22.

Dear brothers and sisters in Christ,

Since Christmas, we have been moving from revelation to revelation. At
Christmas, it was the Good News announced to the shepherds and the
revelation in the child of the manger, followed by the revelation to the Magi
from the East.
Today, the Good News is announced to the people of Israel through the baptism
of Jesus on the banks of the Jordan River: Christ the Saviour is revealed by
John the Baptist. His mission was to prepare for this advent, simply by
claiming to be the voice crying out across the desert: "Prepare the ways of the
Lord", and urging people to be converted to receive baptism in water, thus
expressing their desire to be purified.
Now, the advent is fulfilled by the arrival of Jesus and his willingness to be
baptized like everyone else. Yet he, the eternal Son of the Father, has no sin.
He is entirely pure. So why does he ask for a conversion baptism? We find the
answer in all the Gospels: Jesus, sent by His Father, reaches out in solidarity
and compassion to our sinful world, to show it that God does not abandon it.
Jesus enters the waters of the Jordan, pure of all sin, to come out bearing the
sin of the world. Through his baptism, he takes our sin upon himself, to liberate
us from it through his ultimate baptism of blood on the cross.
This feast of the Epiphany is a theophany, a manifestation of God's love for us.
The voice of the Father and the descent of the Holy Spirit upon Jesus concern
us personally and manifest God's love for us.

Through our baptism into Christ, we are adopted by the Father to become His
beloved children, like Jesus. To this end, we proclaim with St. Paul:
"You who were baptized into Christ have put on Christ, Alleluia".
Putting on Christ is vital if we want to remain Christians. Our lives are polluted
by pride, selfishness, resentment, violence, lies and every kind of evil. Putting
on Christ means letting His grace free us from all evil, so that we can, day after
day, welcome His eternal life and become, with Him, through Him and in Him,
children of God our Father. Our baptism brings us into the Church, which is
the Body of Christ living in the world. Being baptized in Christ is not a social
membership, but rather a commitment to live together, a daily struggle against
evil, despite our weaknesses, misguidedness and betrayals.
In our Eastern tradition, the feast of Epiphany is a blessed time to baptize
infants. For us, while baptism remains a family celebration, it should also be a
feast for the whole parish, which welcomes its children and presents them to
Christ for blessing and protection. Through baptism, our children become
members of God's family, brothers and sisters of Jesus Christ, and his disciples
to proclaim his Good News of Salvation in their family and social environment.
May this feast also be an opportunity for us to renew our baptismal
commitment, to listen again to the Word of Jesus and put it into practice in our
daily lives.

Prayer:
Come Lord within us, come to manifest yourself in our lives. Come Holy
Spirit, give us the grace to renew our faith in the One who has the words of
Eternal Life and who saves us. Yes, Lord, "You are our God and we are your
people, Open to us the way of life.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Fête de l’Épiphanie
Homélie de Son Excellence Mgr. Selim Sfeir

Archevêque Maronite de Chypre
Luc 3,15-22.

Chers frères et sœurs en Christ,

Depuis Noël, nous allons de révélation en révélation. A Noël, c’était
la Bonne Nouvelle annoncée aux bergers et la révélation dans l’enfant
de la crèche puis la révélation aux mages venus d’Orient.
Aujourd’hui, la Bonne Nouvelle est annoncée au peuple d’Israël par
le baptême de Jésus au bord du fleuve du Jourdain : le Christ Sauveur
est révélé par Jean le Baptiste. La mission de ce dernier, était de
préparer cet avènement en affirmant simplement être la voix qui crie
à travers le désert : “Préparez les chemins du Seigneur” et en
exhortant les gens à se convertir pour recevoir le baptême dans l’eau
et exprimer ainsi leur désir d’être purifié.
Or, voilà que l’avènement se réalise par l’arrivée de Jésus et sa
volonté à se faire baptiser comme tout le monde. Pourtant, lui, le Fils
éternel du Père, n’a pas de péché. Il est totalement pur. Alors pourquoi
demande-t-il un baptême de conversion ? La réponse, nous la
trouvons dans tous les évangiles : Jésus, envoyé par Son Père, rejoint,
par solidarité et compassion, notre monde pécheur pour lui montrer
que Dieu ne l’abandonne pas. Jésus entre dans les eaux du Jourdain,
pur de tout péché pour sortir porteur du péché du monde. Par son
baptême, il prend sur lui notre péché pour nous en libérer par son
ultime baptême de sang sur la croix.

Cette fête de l’Epiphanie est une théophanie, une manifestation de
l’amour de Dieu pour nous. La voix du Père et la descente de l’Esprit
Saint sur Jésus nous concernent et manifestent l’amour de Dieu pour
nous personnellement. Par notre baptême en Christ, nous sommes
adoptés par le Père pour devenir Ses enfants bien-aimés, comme
Jésus. Pour cela, nous proclamons avec St Paul :
" Vous qui avez été baptisés dans le Christ, vous avez revêtu le Christ,
Alléluia “.
Revêtir le Christ est vital pour nous si nous voulons rester chrétiens.
Nous menons une vie polluée par l’orgueil, l’égoïsme, la rancune, la
violence, le mensonge et tout genre de mal. Revêtir le Christ, c’est
laisser Sa grâce nous libérer de tout mal, pour que nous puissions,
jour après jour, accueillir sa vie éternelle et devenir, avec Lui, par Lui
et en Lui, enfants de Dieu notre Père. Notre baptême nous fait entrer
dans l’Eglise qui est le Corps du Christ vivant dans le monde. Être
baptisé dans le Christ n'est pas une adhésion sociale mais reste pour
nous un engagement à vivre ensemble, un combat au quotidien contre
le mal malgré nos faiblesses, nos égarements et nos trahisons.
Dans notre tradition orientale, la fête de l’Epiphanie est un temps béni
pour baptiser les enfants en bas âge. Chez nous, si le baptême reste
une fête familiale, il doit être aussi une fête pour toute la paroisse qui
accueille ses enfants et les présente au Christ pour les bénir et les
protéger. Par le baptême, nos enfants deviennent membres de la
famille de Dieu, frères et sœurs de Jésus-Christ et ses disciples pour
annoncer sa Bonne Nouvelle du Salut dans leur milieu familial et
social.
Que cette fête soit pour nous aussi l’occasion de renouveler notre
engagement baptismal, pour écouter de nouveau la Parole de Jésus et
la mettre en pratique dans notre vie quotidienne.

Prière :
Viens Seigneur en nous, viens pour te manifester dans notre vie.
Viens Esprit Saint nous donner la grâce de renouveler notre foi en
Celui qui a les paroles de la Vie Eternelle et qui nous sauve. Oui,
Seigneur, “Tu es notre Dieu et nous sommes ton peuple, Ouvre-nous
le chemin de la vie.
† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

1η Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα
Και ο Λόγος έγινε σάρκα
Ιωάννης 1, 1-18

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,

Η αναμονή μας τελικά ανταμείφθηκε. Αυτός που περιμέναμε ήρθε.
Ελάτε, ας συλλογιστούμε τον Θεό που πήρε σάρκα και οστά, από αγάπη
για τον καθένα μας. Ελάτε, ας συλλογιστούμε τον Λόγο που έγινε ένας
από εμάς και κοντά μας. Γιατί η αγάπη δεν μπορεί να υποφέρει την
αποξένωση και ταυτόχρονα να υποφέρει την εγγύτητα, η οποία γίνεται
βίαιη σαν ορμητικός χείμαρρος, απειλώντας να καταστρέψει τον άλλον.
Είμαστε μέρος εκείνου του λαού που περπατούσε στο σκοτάδι, και
είμαστε σαν εκείνους που είδαν ένα μεγάλο φως να ανατέλλει. Χαρά και
ευφροσύνη από τον Κύριό μας. Ο Ησαΐας υπόσχεται απελευθέρωση.
Ποιος θα επιφέρει όλη αυτή την αλλαγή; Μήπως ένας ισχυρός
κατακτητής, ένας που συντρίβει τους εχθρούς του και τους
απελευθερώνει από τους Ρωμαίους κατακτητές; Λοιπόν, όχι! Ο Ησαΐας
υπόσχεται τη γέννηση ενός παιδιού. Η εξουσία στηρίζεται στους ώμους
του μικρού. Και ποιος θα τα καταφέρει όλα αυτά; Είναι η ζηλότυπη αγάπη
του Κυρίου του σύμπαντος!
Οι υποσχέσεις εκπληρώνονται και ο Ψαλμός 95 μας βοηθά να
τραγουδήσουμε ένα νέο τραγούδι. Αλλά είναι ολόκληρη η γη που θα
τραγουδήσει μαζί μας. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι μπροστά στο μικρό παιδί,
ώστε να μπορούμε να του ψάλλουμε και να το ευχαριστούμε.
Αυτός είναι η σωτηρία μας. Η δόξα του είναι για όλους τους λαούς και τα
θαύματά του για όλα τα έθνη. Δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά είμαστε
ενωμένοι με όλη τη δημιουργία. Η κρίση του είναι δίκαιη. Και είναι
τυλιγμένος σε σάβανα και τοποθετημένος σε μια φάτνη.
Ο Άγιος Παύλος, προς τον μαθητή του Τίτο, συλλογίζεται τη σωτηρία
όλων των ανθρώπων και μας βοηθά να συλλογιστούμε. Είναι το
αποτέλεσμα της μεταστροφής της καρδιάς, καθ' όλη τη διάρκεια των
ημερών της Πρωτοχρονιάς. Η Γέννηση είναι ο Θεός που δίνει τον εαυτό
του στην ανθρωπότητα για να τη λυτρώσει από όλα τα σφάλματά της και
να την εξαγνίσει για να την κάνει λαό του, λαό φλογερό να κάνει το καλό.
Τέλεια ομοιότητα μεταξύ του λαού και του Κυρίου του, μεταξύ του κάθε
ανθρώπου και του Κυρίου του. "Πέρασε από αυτόν τον κόσμο κάνοντας
καλό".

Ο Θεός είναι κοντά μας! Εμείς είμαστε κοντά στον Θεό.
Ας τον ατενίσουμε στους φτωχότερους αδελφούς και αδελφές μας!
Αλληλούια !!!!

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών της Κύπρου

1η Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα
H Παρουσίαση του Ιησού στο Ναό
Λουκάς 2, 22-24

Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου
Μαρωνιτών Κύπρου
κ. Σελίμ Σφέιρ

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Αφού γεννήθηκε ο Ιησούς, η Μαρία και ο Ιωσήφ πήγαν το παιδί
στο ναό για να το παρουσιάσουν στον Κύριο σύμφωνα με το νόμο
του Κυρίου... Η προσφορά ήταν ένα αρνί ενός έτους, αλλά αν η
γυναίκα δεν μπορούσε να το αντέξει οικονομικά, πρόσφερε μόνο δύο
τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Έτσι η Μαρία και ο Ιωσήφ
υποτάσσονται στο νόμο, ταπεινά, φτωχοί ανάμεσα στους φτωχούς.
Ανήκουν στους ταπεινούς του Ισραήλ, ανάμεσα στους πιστούς που
αναζητούν τον Θεό και τον υπηρετούν.
Αλλά η ευσέβειά τους υπερβαίνει την τελετή. Έκαναν ακόμη και
αυτό που δεν προβλεπόταν : παρουσίασαν το νεογέννητο μωρό
αυτοπροσώπως. Έτσι, ο ίδιος ο Ιησούς είναι αυτός που προσφέρεται
στο ναό, τον κατ' εξοχήν ιερό και πανηγυρικό τόπο της παρουσίας
του Θεού ανάμεσα στο λαό Του.
Η καινοτομία αυτής της παρουσίασης είναι ότι η Μαρία παρουσιάζει
στον ναό από πέτρα, τον αληθινό Ναό του Θεού, τον μονογενή Υιό
Του.
Ο Θεός προσφέρει τον εαυτό Του στον Θεό, αυτός που είναι παρών
από την αιωνιότητα στον Πατέρα Του προσφέρει τον εαυτό Του ως
Υιός του ανθρώπου ενώπιον του Πατέρα όλων των ανθρώπων.
Η προσφορά του Ιησού έχει διπλό νόημα. Πρώτον, εκπληρώνει τους
χρησμούς των προφητών του Ισραήλ, ιδιαίτερα εκείνους του δούλου
του Θεού που προσφέρει τη ζωή Του «ως θύμα εξιλέωσης» για να
λυτρώσει το λαό Του, και δεύτερον, προμηνύει τη θυσία του Ιησού
στο σταυρό. Η παρουσίαση του Ιησού στο ναό γίνεται αυτοπροσφορά
από αγάπη για εμάς και για τη σωτηρία μας, όπως υπογραμμίζει η
προφητεία του γέροντα Συμεών, που ακολουθεί την ευχαριστία του.
Τι μας λέει αυτή η γιορτή σήμερα; Πάνω απ' όλα, ότι κι εμείς
καλούμαστε να καλωσορίσουμε τον Ιησού που έρχεται να μας
συναντήσει. Να τον συναντήσουμε : ο Κύριος, ο Θεός μας, μας
συναντάει κάθε μέρα της ζωής μας- όχι από καιρό σε καιρό, αλλά
κάθε μέρα. Το να ακολουθήσουμε τον Ιησού δεν είναι μια απόφαση
που λαμβάνεται μια για πάντα- είναι μια καθημερινή δέσμευση που
γίνεται με τη χάρη του Θεού που ενεργεί μέσα μας, αν του ανοίξουμε
ελεύθερα τον εσωτερικό μας ναό. Και τον Κύριο δεν τον συναντάμε
εικονικά, αλλά άμεσα, συναντώντας τον στη συγκεκριμένη ζωή.
Διαφορετικά, ο Ιησούς γίνεται απλώς μια όμορφη ανάμνηση από το
παρελθόν. Όταν, αντίθετα, τον υποδεχόμαστε ως τον Κύριο της ζωής
μας, το κέντρο των πάντων, την καρδιά που χτυπάει τα πάντα, τότε
ζει και ξαναζεί μέσα μας.
Ο Πάπας Φραγκίσκος μας υπενθυμίζει ότι «με τον Ιησού
ξαναβρίσκουμε το θάρρος να προχωρήσουμε μπροστά και τη δύναμη
να παραμείνουμε σταθεροί.» Η συνάντηση με τον Κύριο είναι η πηγή
της ελπίδας μας στην αγάπη και τη σωτηρία του Θεού για όλους μας.
Αλλά είναι το Άγιο Πνεύμα που αποκαλύπτει τον Κύριο, όπως έκανε
με τον γέροντα Συμεών, αλλά για να καλωσορίσουμε αυτό το Πνεύμα
και να το αφήσουμε να μας αποκαλύψει τον Ιησού ως τον Υιό του
Θεού, τον Σωτήρα μας, πρέπει να είμαστε πιστοί στην προσευχή κάθε
μέρα για να εκλιπαρούμε τη χάρη να ακούμε τον Λόγο του Θεού, να
τον μελετάμε, να τον ενσαρκώνουμε με πράξεις αγάπης,
συγχώρεσης, υπομονής, συμπόνιας προς τους άλλους και με μια
καρδιά που είναι διαθέσιμη να γίνει ζωντανός ναός του Κυρίου...
Όπως ο Συμεών, ο οποίος με την ταπεινή και φλογερή αναμονή του
επέτρεψε στον εαυτό του να οδηγηθεί από το Άγιο Πνεύμα για να
αναγνωρίσει τον Ιησού ως Σωτήρα, έτσι και εμείς, σε κάθε
Ευχαριστία, με τη χάρη του Πνεύματος που μας τον αποκαλύπτει,
κοινωνούμε το σώμα του Ιησού που μας προσφέρεται για να τον
αναγνωρίσουμε ως Σωτήρα μας.
Μαζί με τη Μαρία και τον Ιωσήφ, ας προσφέρουμε τους εαυτούς μας
στον Ιησού, ώστε να μας οδηγήσει στον Πατέρα Του, και ας είναι οι
καρδιές μας πάντα αυτός ο ζωντανός ναός όπου ο Ιησούς θέλει να
προσφέρει τον εαυτό Του για να κατοικήσει με τον Πατέρα Του και
το Άγιο Πνεύμα. Αμήν.

Προσευχή: Αυτή την ημέρα της παρουσίασης του Ιησού στο Ναό,
Κύριε, αποκαλύπτεις στον κόσμο μας το Φως της Σωτηρίας. Δώσε
μας τη χάρη να αφήσουμε τις καρδιές μας να γίνουν ζωντανοί ναοί
για να σε υποδεχτούμε και να σου προσφέρουμε τη ζωή μας μέσα
από τις προσευχές της Παναγίας και του Αγίου Ιωσήφ και όλων των
αγίων που έχουν αφιερωθεί για να σε υποδεχτούν ως Φως και πηγή
ζωής. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

1st Sunday after Christmas
Presentation of Jesus in the Temple
Lk 2:22-24

Homily of His Excellency Msgr Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Dear brothers and sisters in Christ,

After the birth of Jesus, Mary and Joseph take the child to the temple to
present him to the Lord according to the Law of the Lord... The prescribed
offering is a one-year-old lamb, but if the woman cannot afford it, she will
offer only two turtledoves or two young pigeons. So Mary and Joseph
submit to the law, humbly, poor among the poor. They belong to the
humble of Israel, among the faithful who seek and serve God.
But their piety goes beyond ritual. They even fulfill what is not prescribed:
they present the newborn in person. It is Jesus himself who is offered in
the temple, the holy and solemn place par excellence of the presence of
God among his people.
The novelty of this presentation is that Mary presents to the Temple of
stones the true Temple of God, His only Son. God offers Himself to God;
He who is present to His Father from all eternity offers Himself as Son of
man before the Father of all men.
The offering of Jesus has a double significance. First, it fulfills the oracles
of the prophets of Israel, particularly those of the servant of God who
offers his life "as a victim of atonement" to redeem his people, and then,
it announces the sacrifice of Jesus on the cross. The presentation of Jesus
in the temple becomes a self-offering out of love for us and for our
salvation, as emphasized by the prophecy of the old man Simeon, which
follows his thanksgiving.
What does this feast say to us today? Above all, that we too are called to
welcome Jesus, who comes to meet us. Meet him: the Lord, our God,
meets us every day of our lives; not from time to time, but every day.
Following Jesus is not a decision taken once and for all; it is a daily
commitment by the grace of God who works in us if we freely open our
inner temple to him. And the Lord is not encountered virtually, but
directly, by meeting him in concrete life. Otherwise, Jesus becomes only
a beautiful memory of the past. When, on the contrary, we welcome him
as the Lord of our lives, the center of everything, the beating heart of all
things, then he lives and lives again in us.
Pope Francis reminds us that "with Jesus we find the courage to go
forward and the strength to remain strong". Encountering the Lord is the
source of our hope in the love of God and salvation for us all.
But it is the Holy Spirit who reveals the Lord, as he did with the old man
Simeon, but to welcome this Spirit and let him reveal Jesus to us as the
Son of God our Saviour, we need to be faithful in prayer every day, to
implore the grace to listen to the Word of God, to meditate on it, to
embody it through acts of love, forgiveness, patience, compassion
towards others, and with a heart available to become the living temple of
the Lord...
Like Simeon, who in his humble and ardent waiting let himself be guided
by the Holy Spirit to recognize Jesus as Savior, we too, at every Eucharist,
by the grace of the Spirit who reveals him to us, commune with the body
of Jesus offered to us to recognize him as Our Savior.
With Mary and Joseph, let us offer ourselves to Jesus, so that he may lead
us to his Father, and let our hearts always be this living temple where
Jesus wants to offer himself to dwell with his Father and the Holy Spirit.
Prayer:
On this day of the Presentation of Jesus in the Temple, Lord, you reveal
to our world the Light of salvation. Give us the grace to let our hearts
become living temples to welcome you and offer you our lives through
the prayers of the Virgin Mary and Saint Joseph and all the saints who
have consecrated themselves to welcome you as Light and source of life.
Amen

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

1er Dimanche après Noël
Présentation de Jésus au Temple
Lc 2, 22-24

Homélie de Son Excellence Mgr. Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Chers frères et sœurs en Christ,

Après la naissance de Jésus, Marie et Joseph portent l’enfant au temple
afin de le présenter au Seigneur selon la Loi du Seigneur... L’offrande
prévue est un agneau d’un an, mais si la femme n’en a pas les moyens,
elle offrira seulement deux tourterelles ou deux petites colombes. Ainsi
Marie et Joseph se soumettent à la loi, humblement, pauvres parmi les
pauvres. Ils appartiennent aux humbles d’Israël, au nombre des fidèles qui
cherchent Dieu et qui le servent.
Mais leur piété va au-delà du rite. Ils accomplissent même ce qui n’est pas
prescrit : ils présentent le nouveau-né en personne. C’est donc Jésus lui-
même qui est offert dans le temple, le lieu Saint et solennel par excellence
de la Présence de Dieu parmi son peuple.
La nouveauté de cette présentation c’est que Marie présente au Temple de
pierres le véritable Temple de Dieu, Son Fils unique. Dieu s’offre soi-
même à Dieu, celui qui est présent de toute éternité à Son Père s’offre en
tant que Fils de l’homme devant le Père de tous les hommes.
L’offrande de Jésus a une double signification. Elle accomplit d’abord les
oracles des prophètes d’Israël, particulièrement ceux du serviteur de Dieu
qui offre sa vie “en victime d’expiation” pour racheter son peuple, et,
ensuite, elle annonce le sacrifice de Jésus sur la croix. La présentation de
Jésus au temple devient offrande de soi par amour pour nous et pour notre
salut, comme le souligne la prophétie du vieillard Siméon qui fait suite à
son action de grâce.
Qu’est-ce-que cette fête nous dit à nous aujourd’hui ? Surtout que nous
aussi sommes appelés à accueillir Jésus qui vient à notre rencontre. Le
rencontrer : le Seigneur, notre Dieu se rencontre chaque jour de notre
vie ; non de temps en temps, mais chaque jour. Suivre Jésus n’est pas une
décision prise une fois pour toutes, c’est un engagement quotidien par la
grâce de Dieu qui travaille en nous si nous lui ouvrons librement notre
temple intérieur. Et le Seigneur ne se rencontre pas virtuellement, mais
directement, en le rencontrant dans la vie concrète. Autrement, Jésus
devient seulement un beau souvenir du passé. Lorsqu’au contraire nous
l’accueillons comme Seigneur de notre vie, centre de tout, cœur battant
de toute chose, alors il vit et revit en nous.
Le pape François nous rappelle « qu’avec Jésus on retrouve le courage
d’aller de l’avant et la force de rester solides ». La rencontre avec le
Seigneur est la source de notre espérance dans l’amour de Dieu et son
salut pour nous tous.
Mais c’est l’Esprit Saint qui révèle le Seigneur comme il l’a fait avec le
vieillard Syméon, mais pour accueillir cet Esprit et le laisser nous révéler
Jésus comme Fils de Dieu notre Sauveur, il faut être fidèle dans la prière
chaque jour pour implorer la grâce d’écouter la Parole de Dieu, la méditer,
l’incarner par des actes d’amour, de pardon, de patience, de compassion à
l’égard des autres et avec un cœur disponible à devenir le temple vivant
du Seigneur…
Comme Syméon qui dans son attente humbles et ardente, s’est laissé
guider par l’Esprit Saint pour reconnaitre Jésus comme Sauveur, nous
aussi, à chaque eucharistie, par la grâce de l’Esprit qui nous le révèle, nous
communions au corps de Jésus offert à nous pour le reconnaitre comme
Notre Sauveur.
Avec Marie et Joseph, offrons-nous à Jésus, pour qu’il nous conduise à
son Père et laissons notre cœur être toujours ce temple vivant où Jésus
veut s’offrir pour y demeurer avec Son Père et l’Esprit Saint.

Prière :
En ce jour de la Présentation de Jésus au Temple, Seigneur, tu révèles à
notre monde la Lumière du salut. Donne-nous la grâce de laisser nos
cœurs devenir des temples vivants pour t’accueillir et t’offrir notre vie par
les prières de la Vierge Marie et Saint Joseph et tous les saintes et saints
qui se sont consacrés pour t’accueillir comme Lumière et source de vie.
Amen

† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre