Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών
Κύπρου κ.κ. Σελίμ Σφέιρ
Η περίοδος της Παρουσίας
2η Κυριακή – Tης Ανακαίνισης της Εκκλησίας
(Ιωάννης 10 / 22 - 42)
Ήταν χειμώνας, και στα Ιεροσόλυμα τελούσαν τη
γιορτή των Εγκαινίων. Ο Ιησούς περπατούσε στο ναό, στη
στοά του Σολομώντα. Τον περικύκλωσαν τότε οι Ιουδαίοι
και του έλεγαν: «Ως πότε θα μας κρατάς σε αγωνία; Αν εσύ
είσαι ο Μεσσίας πες το μας καθαρά». Τους αποκρίθηκε ο
Ιησούς: «Σας το είπα, αλλά δε θέλετε να πιστέψετε. Τα
έργα που κάνω στο όνομα του Πατέρα μου, αυτά
μαρτυρούν για μένα· εσείς όμως δε θέλετε να πιστέψετε,
γιατί δεν είστε από τα δικά μου πρόβατα, όπως σας είπα.
Τα δικά μου τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή μου, κι
εγώ τα αναγνωρίζω και με ακολουθούν εγώ τους δίνω
αιώνια ζωή και δε θα χαθούν ποτέ, γιατί κανείς δε θα
μπορέσει να τ' αρπάξει από την εξουσία μου. Ο Πατέρας
μου, που μου τα έχει δώσει όλα, είναι ισχυρότερος απ'
όλους. Κανείς δεν μπορεί ν' αρπάξει ό,τι βρίσκεται στα
χέρια του Πατέρα μου. Εγώ κι ο Πατέρας είμαστε ένα».
Οι Ιουδαίοι πήραν πάλι πέτρες για να τον λιθοβολήσουν.
Ο Ιησούς τους είπε: «Πολλά καλά έργα έκανα μπροστά
σας με εντολή του Πατέρα μου· για ποιο απ' αυτά θέλετε
να με λιθοβολήσετε;» Του απάντησαν οι Ιουδαίοι: «Δε
θέλουμε να σε λιθοβολήσουμε για κάποιο καλό έργο, αλλά
επειδή βλασφημείς· ενώ είσαι άνθρωπος, παρουσιάζεις τον
εαυτό σου για Θεό». Ο Ιησούς τους είπε: «Μήπως δεν
είναι γραμμένο στο νόμο σας, εγώ είπα είστε θεοί; Στη
Γραφή ονομάζονται θεοί εκείνοι στους οποίους
απευθύνθηκε ο λόγος του Θεού. Και ό,τι είναι γραμμένο
στη Γραφή δεν μπορεί να καταλυθεί. Πώς, λοιπόν, εσείς
λέτε ότι βλασφημώ, επειδή είπα ότι είμαι Υιός του Θεού,
εγώ, που ο Πατέρας με ξεχώρισε και με έστειλε στον
κόσμο; Αν δεν κάνω τα έργα του Πατέρα μου, μη με
πιστεύετε. Αν όμως αυτά κάνω, ακόμα κι αν δεν πιστεύετε
σ' εμένα, πιστέψτε τουλάχιστον στα έργα. Έτσι θα μάθετε
και θα αναγνωρίσετε ότι ο Πατέρας ζει μέσα σ' εμένα, κι
εγώ ζω μέσα στον Πατέρα». Τότε ζητούσαν πάλι να τον
πιάσουν, ο Ιησούς όμως γλίτωσε από τα χέρια τους.
Γύρισε πίσω πάλι, πέρα από τον Ιορδάνη, στον τόπο όπου
αρχικά βάφτιζε ο Ιωάννης, κι έμεινε εκεί. Πολλοί
άνθρωποι ήρθαν κοντά του κι έλεγαν: «Ο Ιωάννης δεν
έκανε κανένα σημείο, όλα όμως όσα είπε για τον Ιησού
ήταν αληθινά». Και πολλοί εκεί πίστεψαν σ' αυτόν.
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
Αφού μας έγινε υπενθύμιση ότι η ομολογία της πίστης
μας στον Χριστό με τον Απόστολο Πέτρο, μας δέσμευσε
να ομολογούμε την πίστη μας στην Εκκλησία, που
αγιάστηκε από τον Ιησού Χριστό, καλούμαστε, σήμερα, να
γιορτάσουμε την «ανακαίνιση» της Εκκλησίας αυτή τη
δεύτερη Κυριακή του λειτουργικού έτους.
Για να κατανοήσουμε το νόημα αυτής της
ανακαίνισης, πρέπει να ανατρέξουμε στη γιορτή της
ανανέωσης στην εβραϊκή παράδοση, η οποία συνδεόταν με
την ιστορία και την ταυτότητα του λαού του Θεού και με
τη μεσσιανική προσδοκία: ο λαός του Θεού περίμενε έναν
Μεσσία που θα τον έσωζε από τον ρωμαϊκό ζυγό. Η
προσδοκία τους δεν ήταν πνευματική αλλά πολιτική: γι'
αυτούς, ο Μεσσίας έπρεπε να είναι ένας στρατιωτικός
ηγέτης, ένας επαναστάτης που θα τους απελευθέρωνε από
τους εχθρούς τους με τη δύναμη του ξίφους. Γι' αυτό οι
Ιουδαίοι ήρθαν να ρωτήσουν τον Ιησού: «Ως πότε θα μας
κρατάς σε αγωνία; Αν εσύ είσαι ο Μεσσίας πες το μας
καθαρά».
Ο Ιησούς τους αναγγέλλει ένα άλλο πρόσωπο του
Μεσσία, και αυτό είναι η καρδιά των Καλών Ειδήσεων:
είναι ο αληθινός Μεσσίας που στάλθηκε από τον Θεό όχι
για να τους ελευθερώσει από τον ρωμαϊκό ζυγό, αλλά από
τον ζυγό του κακού και της αμαρτίας, και ο οποίος, όπως
μας υπενθυμίζει η επιστολή προς Εβραίους, «κινούμενος
από το αιώνιο Πνεύμα, ο Χριστός πρόσφερε τον εαυτό του
στον Θεό ως αμόλυντο θύμα»- το αίμα του θα καθαρίσει
επομένως τη συνείδησή τους από πράξεις που οδηγούν
στον θάνατο, ώστε να μπορούν να λατρεύουν τον ζωντανό
Θεό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ο Μεσίτης
μιας νέας διαθήκης μεταξύ ημών και του Θεού.
Το να γιορτάζουμε την ανακαίνιση της Εκκλησίας
σημαίνει να θυμόμαστε συνεχώς την αλήθεια ότι
καθαριστήκαμε με το αίμα του Χριστού και ότι είμαστε
μέσα σ' Αυτόν και μέσω Αυτού, υιοί και θυγατέρες του
Θεού Πατέρα.
Δυστυχώς, στην καθημερινή μας ζωή, αυτή η αλήθεια
αλλοιώνεται από πολλούς πειρασμούς, όπως η
λανθασμένη αναπαράσταση του Θεού και η λήθη ότι
Αυτός και μόνο Αυτός είναι ο Σωτήρας μας, ο Λυτρωτής
μας από το κακό και την αμαρτία, η μόνη μας Ελπίδα σε
καιρούς δοκιμασίας, ο Εμμανουήλ (ο Θεός μαζί μας) στα
βάσανα, τις ασθένειες, τις αποτυχίες και τις απογοητεύσεις
που μας επιφυλάσσει η καθημερινή ζωή...
Ως αποτέλεσμα, η πίστη μας παραμένει μια παθητική
προσκόλληση σε μια θρησκεία και όχι μια προσωπική,
ζωντανή και διαρκώς ανανεούμενη σχέση με τον Χριστό,
μια διαρκώς ανανεούμενη εμπιστοσύνη σ' Αυτόν για να
ανακαλύψουμε εκ νέου το μεγάλο Του έλεος και την
άπειρη αγάπη Του για μας, όποια κι αν είναι η κατάστασή
μας, καλή ή κακή!!!!
Η ύπαρξή μας ως χριστιανοί δεν έχει νόημα αν
υποτιμούμε αυτή την αλήθεια, αν ξεχνάμε ότι είμαστε
ζωντανά μέλη ενός ενιαίου σώματος που ονομάζεται
Εκκλησία, του οποίου η κεφαλή είναι ο Χριστός και του
οποίου η καρδιά που χτυπάει είναι το Άγιο Πνεύμα.
Σήμερα και κάθε μέρα, καλούμαστε να ανανεώσουμε την
προσωπική και κοινοτική δέσμευσή μας να
ακολουθήσουμε τον Χριστό ανταποκρινόμενοι στην
κλήση μας ως βαπτισμένοι χριστιανοί, να ακούσουμε τον
λόγο Του μελετώντας τον στο Ευαγγέλιο, να τον κάνουμε
πράξη και να αναγνωρίσουμε τη φωνή Του στη συνείδησή
μας προκειμένου να εκπληρώσουμε το θέλημά Του για
εμάς. Με αυτόν τον τρόπο, θα είμαστε μαθητές Του και θα
φέρουμε καρπούς που θα δοξάζουν τον Θεό Πατέρα Του
και τον Πατέρα μας. Είθε να βρούμε στην Παρθένο
Μαρία, μητέρα του Ιησού και μητέρα μας, το παράδειγμα
της ανανέωσης της πίστης μας.
Προσευχή: Κύριε, για άλλη μια φορά πιστεύω σε σένα, για
άλλη μια φορά ελπίζω σε σένα, ενίσχυσε την ελπίδα μου,
για άλλη μια φορά σ' αγαπώ, κάνε την αγάπη μου για σένα
να γίνει πραγματικότητα στις σχέσεις μου με τους άλλους,
παρά τις αδυναμίες τους. Κύριε, όποια κι αν είναι η
κατάστασή μου, θα συνεχίσω να σε αγαπώ πάνω απ' όλα
και να εγκαταλείπω τον εαυτό μου σε σένα. Είθε το θέλημά
σου να γίνεται μέσα μου κάθε μέρα. Αμήν.
+ Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου