14th Sunday of Pentecost

Dear brothers and sisters in Christ,

“You shall not hate in your heart anyone of your kin; you shall reprove your neighbour, or you will incur guilt yourself. You shall not take vengeance or bear a grudge against any of your people, but you shall love your neighbour as yourself: I am the Lord.”

As we can see from Leviticus, the command of Christ, to love one another is not new. What is new is how we are to love. We must love one another just as Christ has loved us. What a pattern on which to imitate!!

Today we begin June, dedicated to the Sacred Heart of Jesus and we are preparing for the feast of Pentecost (next Sunday!) by living a special decenary of the Holy Spirit … ten days of intense prayer for a fresh outpouring of the Holy Spirit. The Holy Spirit is the bond of love of the Blessed Trinity, He is the sweet kiss of the Blessed Trinity, uniting the Father and the Son. He is that blessed kiss which royal divinity gave to humanity by means of the Son of God.

The Holy Spirit will only come to those who have great desire for His Person. If we however, criticize one another mercilessly, calumniate one another, slander one another, gossip about one another, back bite one another … how can the Holy Spirit come to us? He is the God of Love and He will read our hearts and will not believe we are sincere if we carry on this way.

Let our every effort, therefore, be this week, be for the mutual upbuilding of one another. Let no sharp words escape our lips and no forked tongue pierce our brother or sister. May the God of Love be so attracted by our kindness that He will be unable to resist coming to us on Pentecost. From the Holy Spirit flows the sweet honey of delights which are found only in God.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Δεν πρέπει να μισείς στην καρδιά σου κανέναν από τους συγγενείς σου- πρέπει να επιπλήττεις τον πλησίον σου, αλλιώς θα υποστείς εσύ ο ίδιος ενοχή. Δεν θα εκδικηθείς ούτε θα κρατάς κακία σε κανέναν από τους δικούς σου, αλλά θα αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου: Εγώ είμαι ο Κύριος».

Όπως βλέπουμε από το Λευιτικό, η εντολή του Χριστού, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, δεν είναι καινούργια.  Αυτό που είναι καινούργιο είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να αγαπάμε. Πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον όπως ακριβώς μας αγάπησε ο Χριστός.  Τι πρότυπο για να το μιμηθούμε!!!

Σήμερα ξεκινάμε τον Ιούνιο, αφιερωμένο στην Ιερή Καρδιά του Ιησού και προετοιμαζόμαστε για την εορτή της Πεντηκοστής (την επόμενη Κυριακή!) ζώντας μια ειδική λιτανεία του Αγίου Πνεύματος ... δέκα ημέρες έντονης προσευχής για μια νέα εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.  Το Άγιο Πνεύμα είναι ο δεσμός αγάπης της Αγίας Τριάδας, είναι το γλυκό φιλί της Αγίας Τριάδας, που ενώνει τον Πατέρα και τον Υιό.  Είναι εκείνο το ευλογημένο φιλί που η βασιλική θεότητα έδωσε στην ανθρωπότητα μέσω του Υιού του Θεού.

Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει μόνο σε εκείνους που έχουν μεγάλη επιθυμία για το Πρόσωπό Του. Αν όμως εμείς κριτικάρουμε αλύπητα ο ένας τον άλλον, συκοφαντούμε ο ένας τον άλλον, κακολογούμε ο ένας τον άλλον, κουτσομπολεύουμε ο ένας για τον άλλον, δίνουμε πισώπλατα χτυπήματα ο ένας στον άλλον ...

πώς μπορεί να έρθει το Άγιο Πνεύμα σε μας; Είναι ο Θεός της Αγάπης και θα διαβάσει τις καρδιές μας και δεν θα πιστέψει ότι είμαστε ειλικρινείς αν συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο.

Ας είναι λοιπόν κάθε προσπάθειά μας, αυτή την εβδομάδα, για την αμοιβαία οικοδόμηση του άλλου.  Ας μην ξεφύγουν από τα χείλη μας σκληρά λόγια και ας μην διαπεράσει καμιά διχαλωτή γλώσσα τον αδελφό ή την αδελφή μας. Είθε ο Θεός της Αγάπης να έλκεται τόσο πολύ από την καλοσύνη μας, ώστε να μην μπορεί να αντισταθεί να έρθει σε μας την Πεντηκοστή.  Από το Άγιο Πνεύμα ρέει το γλυκό μέλι των ηδονών που βρίσκονται μόνο στον Θεό. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Ο Ελισσαίος παρακολουθούσε και φώναζε, «Πατέρα, πατέρα! Οι άμαξες του Ισραήλ και οι καβαλάρηδες του!' Όταν όμως δεν μπορούσε πια να τον δει, έπιασε τα ρούχα του και τα έσκισε σε κομμάτια».Όσο χαρούμενη και αν είναι η γιορτή της Ανάληψης, γιατί μας γεμίζει με την προσδοκία του ουρανού, υπάρχει και μια δόση μελαγχολίας.

Οι μαθητές είχαν μεθύσει από τη δόξα της Ανάστασης του Χριστού και τις 40 ημέρες της εμφάνισής Του ανάμεσά τους.  Αλλά αυτή η τελευταία αναχώρηση του Ιησού πρέπει να συγκλόνισε τους Αποστόλους: σήμερα, βλέπουν τον αγαπημένο τους φίλο και σύντροφο, να φεύγει για πάντα και βρίσκονται μόνοι τους να αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες της ζωής. Ο Κύριός μας συνειδητοποίησε ότι η αναχώρησή Του θα ήταν δύσκολη και γι' αυτό τους υποσχέθηκε τον ερχομό Του Αγίου Πνεύματος, του Παρηγορητή.

Οι μαθητές δεν το κατάλαβαν. Είχαν μεγάλη ανάγκη από τη φώτιση και τη μεταμόρφωση από το Άγιο Πνεύμα για να φέρουν σε πέρας τη μεγάλη αποστολή τους. Επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ, στο δωμάτιο, για να περιμένουν την εκπλήρωση της υπόσχεσης. Αυτή ήταν η πρώτη νουθεσία για την προετοιμασία της Πεντηκοστής. Πρέπει να μιμηθούμε τους μαθητές μετά την Ανάληψη του Κυρίου μας.

Σας ενθαρρύνω να ζήσετε αυτό το ενιαήμερο στο Άγιο Πνεύμα με ανανεωμένο ζήλο.  Πόσο χρειαζόμαστε τη βοήθειά Του για να διακρίνουμε τι πρέπει να κάνουμε στη ζωή μας, στη ζωή των νέων μας, στις οικογένειές μας, στην Αγία Εκκλησία των Μαρωνιτών της Κύπρου!

Ας μιμηθούμε τους μαθητές πριν την Πεντηκοστή: σιωπή, περισυλλογή, ειρήνη μεταξύ μας, συχνή Θεία Κοινωνία, χρήση του Μυστηρίου της Συμφιλίωσης, ανάγνωση των Ευαγγελίων και των βίων των Αγίων, υπηρεσία και αδελφική φιλανθρωπία, και κυρίως αφοσίωση στην Παναγία μας: «Όλοι αυτοί επέμεναν με ένα νου στην προσευχή με ... τη Μαρία, τη Μητέρα του Ιησού». (Πράξεις 1:14).  Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις επόμενες εννέα ημέρες προετοιμασίας για την έλευση του Αγίου Πνεύματος.  Αμήν.

+ Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

“Elisha kept watching and crying out, ‘Father, father! The chariots of Israel and its horsemen!’ But when he could no longer see him, he grasped his own clothes and tore them to pieces.”

As joyful as the Ascension feast is, for it fills us with the expectancy of heaven, there is also a hint of melancholy. The disciples had been inebriated by the glory of the resurrection of Christ and the 40 days of his appearance among them. But this final departure of Jesus must have struck the Apostles hard: today, they see their dearest friend and companion, going away forever and they find themselves alone to face all the difficulties of life. Our Lord realized that his departure would be difficult, and this is why he promised them the coming of the Holy Spirit, the Comforter.

The disciples did not understand. They had great need of the enlightenment and transformation by the Holy Spirit to accomplish their great mission. They returned to Jerusalem, to the Cenacle, to await the fulfillment of the promise. This was the first novena in preparation for Pentecost. We must imitate the disciples after the Ascension of our Lord.

I encourage you to live this novena to the Holy Spirit with renewed zeal. How we need His help to discern what to do in our lives, the lives of our young people, in our families, in the Holy Church of the Maronites of Cyprus!

Let us imitate the disciples before Pentecost: silence, recollection, peace with one another, frequent Holy Communion, the use of the Sacrament of Reconciliation, reading of the Gospels and the lives of the Saints, service and fraternal charity, and most especially devotion to our Lady: “All these were persevering with one mind in prayer with … Mary, the Mother of Jesus.” (Acts 1:14). These are the characteristics that should mark the next nine days in preparation for the coming of the Holy Spirit.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Τότε ο Μωυσής κάλεσε τον Ιησού του Ναυή και του είπε μπροστά σε ολόκληρο τον Ισραήλ: «Να είσαι δυνατός και τολμηρός, γιατί εσύ είσαι αυτός που θα πας με αυτόν τον λαό στη γη που ο Κύριος ορκίστηκε να δώσει στους προγόνους μας- και θα τους την κατακτήσεις.  Ο Κύριος είναι αυτός που πηγαίνει μπροστά σου. Θα είναι μαζί σας- δεν θα σας απογοητεύσει ούτε θα σας εγκαταλείψει.  Μη φοβηθείτε και μην απογοητευτείτε».

Το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, ο αναστημένος Χριστός, με το δοξασμένο σώμα Του, ενώθηκε με τους φοβισμένους αποστόλους Του, περνώντας μέσα από τις κλειδωμένες πόρτες τους, διαβάζοντας τις ταραγμένες καρδιές τους, μεταδίδοντάς τους τον λαμπρό καρπό του σταυρού Του που είναι η ειρήνη, προστάζοντάς τους να δουν τις πληγές Του στα χέρια και τα πόδια Του, να Τον ψηλαφίσουν και να Τον αγγίξουν - όλα αυτά για να γίνει απολύτως βέβαιο ότι όντως αναστήθηκε από τους νεκρούς.

Ήταν η πρόνοια του Θεού που επέτρεψε τέτοιες καταπληκτικές αποδείξεις και μεγάλα σημεία όπως αυτά, επειδή ήθελε να μάθουμε την αλήθεια και ότι η θρησκεία που θα εγκαθίδρυε βασιζόταν σε αυτό το γεγονός, τον Χριστό που αναστήθηκε από τους νεκρούς.  Με αυτά τα σημάδια, σε συνδυασμό με τα θαύματά Του και τις προφητείες γι' Αυτόν, γινόταν απολύτως βέβαιο ότι είχε πράγματι αναστηθεί από τους νεκρούς.

Η χαρά που γέμισε τους αποστόλους εκείνη την ημέρα του Πάσχα ήταν ίση μόνο με το σκοτάδι και τη θλίψη που ο Κύριος τους επέτρεψε να υποφέρουν. Τώρα, Κύριε, τους άφησες να βιώσουν μια εντελώς άδολη χάρη, ώστε να αναδυθεί και να αποκαλυφθεί ένα πρότυπο για να το μάθουν όλοι οι μαθητές Σου.

Βοήθησέ μας να κατανοήσουμε ότι οι στιγμές του σκότους είναι απαραίτητο μέρος του σχεδίου Σου.  Ας είναι αυτό η παρηγοριά μας στη δοκιμασία, ένα φως στο σκοτάδι, μια νίκη πάνω στον πόνο.  Ναι, Κύριε, φαίνεται όντως πολύ καλό για να είναι αληθινό: εσύ κανονίζεις κάθε πόνο για να θεραπεύσεις.  Κύριε, αύξησε την πίστη μας.  Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου