14th Sunday of Pentecost

Dear brothers and sisters in Christ,

“Then Moses summoned Joshua and said to him in the sight of all Israel: “Be strong and bold, for you are the one who will go with this people into the land that Lord has sworn to our ancestors to give them; and you will put them in possession of it. It is the Lord who goes before you. He will be with you; he will not fail you or forsake you. Do not fear or be dismayed.’

In the evening of Easter Sunday, the risen Christ, in His glorified body, joined his frightened apostles, passing through their locked doors, reading their troubled hearts, imparting to them the splendid fruit of His cross which is peace, commanding them to see Jis wounds in His hands and feet, to touch and handle Him — all this to make it absolutely certain that He was indeed risen from the dead.

It was the providence of God that allowed such amazing proofs and great signs as these.  He wanted us to know the truth, that the religion He would establish was founded on fact, Christ is risen from the dead. With these signs, taken in conjunction with his miracles, and the prophecies about Him, made it completely certain that He had indeed risen from the dead.

The joy that filled the apostles that Easter day was equal only to the darkness and the sorrow which our Lord allowed them to suffer. Now, O Lord, you let them experience a completely unmerited grace so that a pattern might emerge and be revealed for all your disciples to learn …

Help us to understand that moments of darkness are a necessary part of your plan. Let this be our comfort in trial, a light in darkness, a victory over pain. Yes, Lord, it does seem to be too good to be true: you arrange every hurt in order to heal. Lord, increase our faith.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Dear brothers and sisters in Christ,

“But God, who is rich in mercy, out of the great love with which he loved us even when we were dead through our trespasses, made us alive together with Christ by grace you have been saved and raised us up with him and seated us with him in the heavenly places in Christ Jesus, so that in the ages to come he might show the immeasurable riches of his grace in kindness towards us in Christ Jesus.”

Today, in the eternal city of Rome, the shoes of the Fisherman are filled once again. Pope Leo XIV will inaugurate today his ministry as Bishop of Rome, and in doing so, he will assume the crushing burden as the 267th successor of St. Peter. Humanly speaking this is an impossible task. To be the keeper of the keys, as we often describe the Roman Pontiff, is so extraordinary and overwhelming that no human being in their right mind would ever accept it without an extraordinary grace from God. I wish to remind all the Maronites of Cyprus and all people of good will to pray everyday for the Holy Father, the Vicar of Christ and his intentions.

The gospel of the Sunday Liturgy providentially explains to us the desire of the Risen Christ for His Church. He imparts to Peter the solemn work of feeding the lambs and of tending the sheep. In this mission of Peter, every baptized member of the Body of Christ recognizes their own “little” apostolate. In the risen Body of Christ, all are commissioned to help one another reach the day of eternal life. The needs of the sheep are endless: some lambs need solid doctrine, some lambs need the milk of kindness and sympathy, others need encouragement and the warmth of forgiveness. The lambs are everywhere, in our families, in our place of work, even in the crowded streets and traffic of Cyprus.

For us Maronites, the very thought of the Holy Father, compels us to help this sacrificial lamb, who has willingly offered himself for the sake of the whole Church.

The Holy Father, while He cares and tends the lambs entrusted to him, has a great need of help from the lambs, for he is also a lamb. May his white garments always remind us of this! By our prayers and sacrifices, we will do our best to “tend” and “feed” this good father and assist him as he cares for us. All with Peter to Jesus through Mary!

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Αλλά ο Θεός, που είναι πλούσιος σε έλεος, από τη μεγάλη αγάπη με την οποία μας αγάπησε και όταν ήμασταν νεκροί από τα παραπτώματά μας, μας έκανε ζωντανούς μαζί με τον Χριστό με τη χάρη που σωθήκατε και μας ανέστησε μαζί Του και μας έβαλε μαζί Του στα επουράνια εν Χριστώ Ιησού, για να δείξει στους μέλλοντες αιώνες τον ανυπολόγιστο πλούτο της χάρης Του με την καλοσύνη προς εμάς εν Χριστώ Ιησού».

Σήμερα, στην αιώνια πόλη της Ρώμης, τα υποδήματα του Ψαρά πληρώνονται και πάλι. Ο Πάπας Λέων ΙΔ' θα αναλάβει σήμερα τη διακονία του ως Επίσκοπος της Ρώμης και με τον τρόπο αυτό θα αναλάβει το συντριπτικό βάρος ως ο 267ος διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου. Ανθρώπινα μιλώντας αυτό είναι ένα αδύναμο έργο. Το να είσαι ο φύλακας των κλειδιών, όπως συχνά περιγράφουμε τον Ρωμαίο Ποντίφικα, είναι τόσο εξαιρετικό και συντριπτικό που κανένας άνθρωπος με πλήρη λογική δεν θα το δεχόταν ποτέ χωρίς μια ασυνήθιστη χάρη από τον Θεό. Θέλω να υπενθυμίσω σε όλους τους Μαρωνίτες της Κύπρου και σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης να προσεύχονται καθημερινά για τον Άγιο Πατέρα, τον Βικάριο του Χριστού και τις προθέσεις του.

Το ευαγγέλιο της Κυριακάτικης Λειτουργίας μας εξηγεί προφητικά την επιθυμία του Αναστημένου Χριστού για την Εκκλησία Του. Μεταβιβάζει στον Πέτρο το σημαντικό έργο της βόσκησης των αρνιών και της φύλαξης των προβάτων. Σε αυτή την αποστολή του Πέτρου, κάθε βαπτισμένο μέλος του Σώματος του Χριστού αναγνωρίζει τη δική του «μικρή» αποστολή. Στο αναστημένο Σώμα του Χριστού, όλοι είναι εντεταλμένοι να βοηθούν ο ένας τον άλλον να φτάσει στην ημέρα της αιώνιας ζωής. Οι ανάγκες των προβάτων είναι ατελείωτες: κάποια αρνιά χρειάζονται στέρεη διδασκαλία, κάποια αρνιά χρειάζονται το γάλα της καλοσύνης και της συμπάθειας, άλλα χρειάζονται ενθάρρυνση και τη ζεστασιά της συγχώρεσης. Τα αρνιά βρίσκονται παντού, στις οικογένειές μας, στον τόπο εργασίας μας, ακόμη και στους πολυσύχναστους δρόμους και την κίνηση της Κύπρου.

Για εμάς τους Μαρωνίτες, η ίδια η σκέψη του Αγίου Πατέρα, μας υποχρεώνει να βοηθήσουμε αυτό το αρνί θυσίας, που πρόθυμα προσφέρθηκε για χάρη ολόκληρης της Εκκλησίας.

Ο Άγιος Πατέρας, ενώ φροντίζει και θρέφει τα αρνιά που του έχουν εμπιστευθεί, έχει μεγάλη ανάγκη από τη βοήθεια των αμνών, διότι και ο ίδιος είναι αμνός. Είθε τα λευκά του ενδύματα να μας το θυμίζουν πάντα αυτό! Με τις προσευχές και τις θυσίες μας, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να «φροντίζουμε» και να «ταΐζουμε» αυτόν τον καλό πατέρα και να τον βοηθούμε καθώς φροντίζει για εμάς. Όλα με τον Πέτρο στον Ιησού μέσω της Μαρίας! Αμήν

† Σελίμ Σφέιρ

Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Ιωάννης 21:1-14

«Ο Θεός της ειρήνης, που ανέστησε από τους νεκρούς τον Κύριό μας Ιησού, τον μεγάλο ποιμένα των προβάτων, με το αίμα της αιώνιας διαθήκης, ας σας καταρτίσει σε κάθε αγαθό έργο, για να εκτελείτε το θέλημά του, εργάζεται μέσα σας εκείνο που του είναι ευάρεστο, διά του Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.» – Εβραίους 13:20

Το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής είναι εξαιρετικά κατάλληλο για αυτές τις σημαντικές ημέρες. Ο Ιησούς Χριστός, ο μεγάλος Ποιμένας των προβάτων, άκουσε τις κραυγές της Εκκλησίας και της έδωσε έναν Πάπα. Είμαστε γεμάτοι από τη χαρά του Πάσχα καθώς αντικρίζουμε τον νέο μας λευκό πατέρα, τον Πάπα Λέοντα ΙΔ'. Αυτή είναι η σκέψη του Χριστού: να μην αφήσει τα πρόβατά του χωρίς ποιμένα. Δεν αρκέστηκε στο να μας σώσει με τα πάθη και τον θάνατό του, αλλά θέλησε να ιδρύσει μια Εκκλησία για να μεταδώσει σε όλες τις γενιές τη σωτήρια θυσία του.

Πριν την Ανάληψή του στους ουρανούς και πριν την έλευση του Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή, θέλησε να δείξει το θέλημά του, παρέχοντας στην Εκκλησία του μια κυβέρνηση των πιστών, διορίζοντας τον Πέτρο ως κεφαλή της Εκκλησίας και αντιπρόσωπό του επί της γης. Οι αφηγήσεις της Αγίας Γραφής είναι ξεκάθαρες.

Το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής μας διηγείται ότι μια μικρή ομάδα μαθητών αποφάσισε να πάει για ψάρεμα με τον Πέτρο. Τι ενθουσιασμός γι’ αυτούς! Όχι μόνο έπιασαν τεράστιο πλήθος ψαριών, αλλά με παραφροσύνη χαράς συνάντησαν τον Αναστημένο Χριστό, να στέκεται στην ακτή και να τους ετοιμάζει πρωινό.

Θέλουμε πάντα να ψαρεύουμε με τον Πέτρο. Μόνο στη βάρκα του Πέτρου θα βρούμε ψάρια, και μόνο στη βάρκα του Πέτρου θα ανακαλύψουμε τον Χριστό να μας καλεί κοντά του. Το Ευαγγέλιο λέει ότι ο Πέτρος ήταν γυμνός για να εργαστεί – αυτό μας υπενθυμίζει ότι μπορεί να βλέπουμε την ανθρώπινη αδυναμία του Πέτρου, και κάποιοι ίσως σκανδαλιστούν. Αλλά ποτέ δεν πρέπει να αμφιβάλουμε ότι ο Πέτρος είναι εκείνος που επέλεξε ο Χριστός να είναι ο εκπρόσωπός του. Πρέπει πάντοτε να μένουμε πιστοί μέσα στη βάρκα του Πέτρου για να συμμετάσχουμε στην αφθονία των ευλογιών και των καρπών του Χριστού.

Κάτω από την ποιμαντορία του Πάπα Λέοντα, εμείς οι Μαρωνίτες χαιρόμαστε για την ιστορική μας πίστη στον θρόνο του Πέτρου.

Από κάθε μαρωνιτική καρδιά, σε αυτές τις ιστορικές ημέρες, σας προτρέπω να επαναλαμβάνετε αυτή την όμορφη προσευχή, τόσο γλυκιά για τον στοχασμό:

«Με τον Πέτρο, προς τον Ιησού, δια της Μαρίας.»

١٤

«وإله السلام، الذي أقام من بين الأموات ربنا يسوع، راعي الخراف العظيم، بدم العهد الأبدي، ليُكمّلكم في كل عمل صالح لتصنعوا مشيئته، عاملاً فيكم ما يرضيه، بيسوع المسيح، له المجد إلى دهر الدهور. آمين.» — عبرانيين ١٣: ٢٠

إن إنجيل هذا الأحد مناسب للغاية لهذه الأيام المصيرية. إن يسوع المسيح، الراعي العظيم للخراف، قد سمع صرخات الكنيسة، ومنحها بابا. نحن ممتلئون بفرح القيامة فيما نُعاين أبانا الأبيض الجديد، البابا لاوون الرابع عشر. هذه هي إرادة المسيح: ألّا يترك خرافه من دون راعٍ. فلم يكتفِ بأن يخلّصنا بآلامه وموته، بل شاء أن يؤسس كنيسة تنقل إلى جميع الأجيال ذبيحته الخلاصية.

وقبل صعوده إلى السماء، وقبل مجيء الروح القدس في العنصرة، أراد أن يُظهر إرادته بأن يوفّر لكنيسته حكماً للذين آمنوا، فعيّن بطرس رأسًا للكنيسة ونائبًا له على الأرض. إن نصوص الكتاب المقدس لا يمكن أن تكون أوضح من ذلك.

يروي إنجيل هذا الأحد أن جماعة صغيرة من التلاميذ اختارت أن تذهب للصيد مع بطرس. يا له من امتياز عظيم لهم! لم يقتصر الأمر على صيدهم كمية هائلة من السمك، بل التَقَوا بقيامتهم فرحين، والمسيح القائم كان واقفًا على الشاطئ، يُعدّ لهم فطورًا.

نريد دومًا أن نذهب للصيد مع بطرس. فقط في قارب بطرس نجد السمك، وفقط في قارب بطرس نكتشف المسيح يدعونا إليه. ويخبرنا الإنجيل أن بطرس كان عاريًا للعمل، وهذا يُذكّرنا أننا قد نرى ضعف بطرس، وقد يتعثّر البعض بسبب ذلك. لكن لا يجب أبدًا أن نشك في أن بطرس هو من اختاره المسيح ليكون ممثّله. علينا أن نبقى دائمًا بأمانة داخل قارب بطرس لننال فيض بركات المسيح وثماره.

تحت رعاية البابا لاوون، نحن الموارنة نبتهج بولائنا التاريخي لكرسي بطرس.

ومن قلب كل ماروني، في هذه الأيام التاريخية، أحثكم على تكرار هذه الصلاة الجميلة التي تحلو للتأمل:

"مع بطرس، إلى يسوع، بواسطة مريم."

Genesis1:20-23

Hebrews 13:18-25

John 21:1-14

“Now may the God of peace, who brought back from the dead our Lord Jesus, the great shepherd of the sheep, by the blood of the eternal covenant, make you complete in everything good so that you may do his will, working among us that which is pleasing in his sight, through Jesus Christ, to whom be glory forever and ever.”  - Hebrews 13:20

The gospel of this Sunday is most fitting for these momentous days. Jesus Christ, the great Shepherd of the sheep, has heard the cries of the Church, and has given her a Pope. We are filled with the joy of Easter as we behold our new white father, Pope Leo XIV.  This is the mind of Christ, to not leave his sheep without a shepherd. Not content in simply saving us by His suffering and death, Christ has willed to establish a Church to transmit to all the ages His saving sacrifice. Before His Ascension into Heaven, and before the coming of the Holy Spirit on Pentecost, He chose to manifest His will by providing for His Church, a government of the faithful, by appointing Peter to be the Head of the Church, and His Vicar on earth. The accounts of Sacred Scripture could not be clearer.

The gospel of this Sunday recounts that a small group of disciples elected to go fishing with Peter.  What a thrill for them! Not only did they catch an enormous sum of fish, but with delirious joy, they meet the risen Christ, standing on the shore and making them breakfast.

We want always to go fishing with Peter.  Only in Peter’s boat will we find fish and only in Peter’s boat will we discover Christ calling us to himself. The gospel account tells us that Peter was stripped to work, this reminds us that we may see the weakness of Peter, and so some may be scandalised. But we should never doubt that Peter is the one chosen by Christ to be his representative. We must always remain faithfully inside Peter’s boat to share in the abundance of Christ’s blessings and fruitfulness.

Under Pope Leo, we Maronites rejoice in our historic loyalty to the chair of Peter.

From each Maronite heart, in these historic days, I urge you to repeat this beautiful prayer which is so sweet to the consider: All with Peter, to Jesus, through Mary!

+Selim Sfeir

Maronite Archbishop of Cyprus

Com grande alegria e corações cheios de esperança incansável, nós, filhos da Igreja Maronita – Igreja patriarcal oriental católica –, em profundo amor e plena comunhão com a Igreja una, santa, católica e apostólica, anunciamos a eleição do novo Papa, Leo XIV, sucessor de Pedro, chefe da Igreja Católica, pastor do rebanho e guardião do Corpo de Cristo no mundo.

Glória a Deus nas alturas e paz na terra aos homens de boa vontade!

A eleição do novo Pontífice Leo XIV ressoa em nós como um eco vivo da Palavra de Jesus: «Eis que estou convosco todos os dias, até o fim do mundo». É um sinal visível da ação do Espírito Santo na Igreja e da fidelidade incansável de Deus ao longo das gerações. Neste tempo marcado por incertezas, numerosos desafios e rápidas mudanças, este acontecimento surge como chuva tardia, uma nova aurora que anuncia a renovação da esperança, do amor e da unidade.

Para nós, maronitas, Igreja patriarcal oriental no coração do Oriente, portadores de uma herança antiga e animados por uma devoção total a Jesus Cristo e à Igreja universal, esta eleição é uma nova esperança para o nosso Oriente ferido, uma superabundância de amor a investir. Um amor pela Igreja que não é uma escolha, mas a própria essência da nossa vocação e o mistério da nossa missão. Somos uma Igreja enraizada na rocha, caminhando por montes e vales, no exílio e nas provações, permanecendo fiéis – com as nossas igrejas irmãs – à nossa tradição e à fé católica ancestral.

Desde a terra amada de Chipre, ilha que nos acolhe há séculos e que une em seu solo a voz do Oriente e o sussurro do Ocidente, elevamos nossas fervorosas orações a Deus. Nós, seu povo e seus cidadãos, maronitas desde o século VII, oferecemos nossa obediência filial e nosso amor ao novo Papa, nosso Santo Padre Leo XIV, pedindo ao Espírito Santo que lhe conceda sabedoria, discernimento, mansidão e coragem para guiar a Igreja pelo caminho da santidade, da verdade, da esperança e da misericórdia.

Hoje, com o mundo inteiro – crentes e não crentes, com todos os que buscam a luz e a verdade – celebramos nossa alegria.
A eleição de um novo Papa, além de ser para cada crente uma expressão viva da ação de Deus no coração do mundo e da renovação constante da Igreja sob a condução do Bom Pastor, é um novo chamado a colaborar com todos os homens de boa vontade para salvaguardar a dignidade da pessoa humana e trabalhar pelo bem comum.

Por isso, a todos proclamamos:

Amamos-te, Jesus vivo,
Amamos a tua santa Igreja,
Amamos aquele que teu Espírito consagrou santo entre nós.

Como maronitas, proclamamos nossa fé, nossa dedicação e nossa fidelidade no coração da Igreja – a Igreja da unidade, do perdão e do testemunho.

Que o novo Papa seja uma voz de paz, uma ponte de unidade, um apoio aos pobres, um pai amoroso para seu povo e para todos os povos.

Glória a Deus nas alturas, paz na terra e à Igreja unida, de coração e de palavra, glória e louvor pelos séculos dos séculos. Amém.

† Selim Sfeir
Arcebispo Maronita de Chipre

Con gran alegría y corazones llenos de esperanza incansable, nosotros, hijos de la Iglesia Maronita – Iglesia patriarcal oriental católica –, en profundo amor y plena comunión con la Iglesia una, santa, católica y apostólica, anunciamos la elección del nuevo Papa, Leo XIV, sucesor de Pedro, cabeza de la Iglesia católica, pastor del rebaño y guardián del Cuerpo de Cristo en el mundo.

Gloria a Dios en lo más alto del cielo y paz en la tierra a los hombres de buena voluntad!

La elección del nuevo Pontífice Leo XIV resuena en nosotros como eco vivo de la Palabra de Jesús: «Y he aquí que yo estoy con vosotros todos los días hasta el fin del mundo». Es un signo visible de la obra del Espíritu Santo en la Iglesia y de la fidelidad inquebrantable de Dios a lo largo de las generaciones. En estos tiempos marcados por la incertidumbre, los numerosos desafíos y los cambios rápidos, este acontecimiento surge como lluvia tardía, una nueva aurora que anuncia la renovación de la esperanza, del amor y de la unidad.

Para nosotros, maronitas, Iglesia patriarcal oriental en el corazón de Oriente, portadores de una herencia antigua y animados por una devoción total a Jesucristo y a la Iglesia universal, esta elección representa una nueva esperanza para nuestro Oriente herido, una sobreabundancia de amor por entregar. Un amor por la Iglesia que no es una opción, sino la esencia misma de nuestra vocación y el misterio de nuestra misión. Somos una Iglesia enraizada en la roca, que camina por montañas y valles, en el exilio y las pruebas, permaneciendo fieles – junto con nuestras Iglesias hermanas – a nuestra tradición y a la fe católica ancestral.

Desde la amada tierra de Chipre, isla que nos acoge desde hace siglos y que une en su suelo la voz de Oriente y el murmullo de Occidente, elevamos nuestras fervientes oraciones a Dios. Nosotros, su pueblo y ciudadanos, maronitas desde el siglo VII, ofrecemos nuestra obediencia filial y nuestro amor al nuevo Papa, nuestro Santo Padre Leo XIV, pidiendo al Espíritu Santo que le conceda sabiduría, claridad, dulzura y valentía para guiar a la Iglesia por el camino de la santidad, la verdad, la esperanza y la misericordia.

Hoy, con todo el mundo – creyentes y no creyentes, con todos los que buscan la luz y la verdad – celebramos nuestra alegría.

La elección de un nuevo Papa, además de ser para cada creyente una expresión viva de la acción de Dios en el corazón del mundo y del constante renuevo de la Iglesia bajo la guía del Buen Pastor, es un nuevo llamado a colaborar con todos los hombres de buena voluntad para salvaguardar la dignidad humana y trabajar por el bien común.

Por eso, a todos proclamamos:

Te amamos, Jesús viviente,

Amamos a tu santa Iglesia,

Amamos a aquel que tu Espíritu ha consagrado santo entre nosotros.

Como maronitas, proclamamos nuestra fe, nuestra dedicación y nuestra fidelidad en el corazón de la Iglesia – la Iglesia de la unidad, del perdón y del testimonio.

Que el nuevo Papa sea voz de paz, puente de unidad, apoyo para los pobres, padre amoroso para su pueblo y para todos los pueblos.

Gloria a Dios en lo más alto del cielo, paz en la tierra y a la Iglesia unida, de corazón y de palabra, gloria y alabanza por los siglos de los siglos! Amén.

† Selim Sfeir

Arzobispo Maronita de Chipre

C’est avec une grande joie et des cœurs remplis d’espérance inlassable que nous, enfants de l’Église maronite – Église patriarcale orientale catholique –, dans un amour profond et une communion totale avec l’Église une, sainte, catholique et apostolique, annonçons l’élection du nouveau Pape, Leon XIV, successeur de Pierre, tête de l’Église catholique, pasteur du troupeau et gardien du Corps du Christ dans le monde.

Gloire à Dieu au plus haut des cieux, et paix sur la terre aux hommes de bonne volonté !

L’élection du nouveau Pontife Leon XIV résonne en nous comme un écho vivant de la Parole de Jésus : « Et voici, je suis avec vous tous les jours, jusqu’à la fin du monde. » C’est un signe visible de l’œuvre de l’Esprit Saint dans l’Église et de la fidélité inlassable de Dieu à travers les générations. En ce temps présent, marqué par les incertitudes, les nombreux défis et les changements rapides, cet événement surgit comme une pluie d’arrière-saison, une aurore nouvelle, annonçant le renouveau de l’espérance, de l’amour et de l’unité.

Pour nous, Maronites, Église patriarcale orientale au cœur de l’Orient, porteurs d’un héritage ancien et animés d’une dévotion totale à Jésus-Christ et à l’Église universelle, cette élection est une espérance nouvelle pour notre Orient meurtri, une surabondance d’amour à investir. Un amour pour l’Église qui n’est pas un choix, mais l’essence même de notre vocation et le mystère de notre mission. Nous sommes l’Église enracinée dans le roc, cheminant à travers montagnes et vallées, dans l’exil et les épreuves, demeurant fidèles – avec nos églises sœurs – à notre tradition et à notre foi catholique ancestrale.

Depuis la terre bien-aimée de Chypre, île qui nous accueille depuis des siècles et qui unit en son sol la voix de l’Orient et le murmure de l’Occident, nous élevons nos prières ferventes vers Dieu. Nous, son peuple et ses citoyens, Maronites depuis le VIIe siècle, offrons notre obéissance filiale et notre amour au nouveau Pape, notre Saint-Père Leon XIV, demandant à l’Esprit Saint de lui accorder sagesse, clairvoyance, douceur et courage pour guider l’Église sur le chemin de la sainteté, de la vérité, de l’espérance, et de la miséricorde.

Aujourd’hui, avec le monde entier – croyants et non-croyants, avec tous ceux qui cherchent la lumière et la vérité –, nous célébrons notre joie. L’élection d’un nouveau Pape, en plus d’être pour chaque croyant une expression vivante de l’action de Dieu au cœur du monde et du renouvellement constant de l’Église sous la conduite du bon berger, est un appel nouveau à collaborer avec tous les hommes de bonne volonté pour sauvegarder la dignité des personnes et œuvrer au bien commun.

Alors, pour vous tous, nous proclamons :

Nous t’aimons, Jésus vivant,

Nous aimons ton Église sainte,

Nous aimons celui que ton Esprit consacre saint parmi nous.

En tant que Maronites, nous proclamons notre foi, notre dévouement et notre fidélité au cœur de l’Église – l’Église de l’unité, du pardon et du témoignage.

Que le nouveau Pape soit une voix de paix, un pont d’unité, un soutien pour les pauvres, un père aimant pour son peuple et pour tous les peuples.

Gloire à Dieu au plus haut des cieux, paix sur la terre, et à l’Église unie, de cœur et de langue, gloire et louange pour les siècles des siècles. Amen.

† Selim Sfeir

Archevêque Maronite de Chypre

Con grande gioia e cuori colmi di instancabile speranza, noi, figli della Chiesa Maronita – Chiesa patriarcale orientale cattolica –, nell’amore profondo e nella piena comunione con la Chiesa una, santa, cattolica e apostolica, annunciamo l’elezione del nuovo Papa, Leo XIV, successore di Pietro, capo della Chiesa cattolica, pastore del gregge e custode del Corpo di Cristo nel mondo.

Gloria a Dio nel più alto dei cieli e pace in terra agli uomini di buona volontà!

L’elezione del nuovo Pontefice Leo XIV, risuona in noi come eco vivente della Parola di Gesù: «Ecco, io sono con voi tutti i giorni, fino alla fine del mondo». È segno visibile dell’opera dello Spirito Santo nella Chiesa e della fedeltà instancabile di Dio attraverso le generazioni. In questo tempo segnato da incertezze, da molte sfide e da rapidi cambiamenti, questo evento sorge come pioggia tardiva, come un’alba nuova che annuncia il rinnovamento della speranza, dell’amore e dell’unità.

Per noi maroniti, Chiesa patriarcale orientale nel cuore dell’Oriente, portatori di un’antica eredità e animati da una devozione totale a Gesù Cristo e alla Chiesa universale, questa elezione è una nuova speranza per il nostro Oriente ferito, un traboccare d’amore da donare. Un amore per la Chiesa che non è una scelta, ma l’essenza stessa della nostra vocazione e il mistero della nostra missione. Siamo una Chiesa radicata nella roccia, che cammina attraverso monti e valli, nell’esilio e nelle prove, rimanendo fedele – con le nostre chiese sorelle – alla nostra tradizione e alla fede cattolica ancestrale.

Dalla terra amata di Cipro, isola che ci accoglie da secoli e che unisce nel suo suolo la voce dell’Oriente e il sussurro dell’Occidente, eleviamo le nostre ferventi preghiere a Dio. Noi, suo popolo e cittadini, maroniti fin dal VII secolo, offriamo la nostra obbedienza filiale e il nostro amore al nuovo Papa, nostro Santo Padre Leo XIV, chiedendo allo Spirito Santo di donargli saggezza, discernimento, dolcezza e coraggio per guidare la Chiesa sul cammino della santità, della verità, della speranza e della misericordia.

Oggi, con il mondo intero – credenti e non credenti, con tutti coloro che cercano la luce e la verità – celebriamo la nostra gioia.

L’elezione di un nuovo Papa, oltre a essere per ogni credente un’espressione viva dell’azione di Dio nel cuore del mondo e del continuo rinnovarsi della Chiesa sotto la guida del Buon Pastore, è un nuovo appello a collaborare con tutti gli uomini di buona volontà per salvaguardare la dignità della persona e promuovere il bene comune.

A tutti voi dunque proclamiamo:

Ti amiamo, Gesù vivente,

Amiamo la tua santa Chiesa,

Amiamo colui che il tuo Spirito ha consacrato santo tra noi.

Come maroniti, proclamiamo la nostra fede, il nostro impegno e la nostra fedeltà nel cuore della Chiesa – la Chiesa dell’unità, del perdono e della testimonianza.

Che il nuovo Papa sia voce di pace, ponte di unità, sostegno ai poveri, padre amorevole per il suo popolo e per tutti i popoli.

Gloria a Dio nel più alto dei cieli, pace in terra, e alla Chiesa unita, di cuore e di parola, gloria e lode nei secoli dei secoli. Amen.

† Selim Sfeir

Arcivescovo Maronita di Cipro