Category: Archbishop’s Teaching

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

«Ένας δε άνθρωπος εκεί που ονομαζόταν Ζαχαίος, ο οποίος ήταν αρχιφοροεισπράκτορας και επίσης πλούσιος, ζητούσε να δει ποιος ήταν ο Ιησούς- αλλά δεν μπορούσε να τον δει εξαιτίας του πλήθους, επειδή ήταν κοντός».

Το Άγιο Πνεύμα μας διηγείται σήμερα τη θαυμάσια μεταστροφή του Ζαχαίου. Ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος, με μια πολύ σημαντική δουλειά. Μετά τη μεταστροφή του στον Ιησού Χριστό, ανέλαβε να διορθώσει τα πράγματα αποκαθιστώντας τη δικαιοσύνη και καταβάλλοντας αποζημιώσεις. Η αποκατάσταση απαιτείται κάθε φορά που κάποιος μετανοεί για την κλοπή. Αν έχουμε κλέψει κάτι στη ζωή μας, για να είναι αυθεντική η μεταστροφή μας, πρέπει να αποκαταστήσουμε την αξία μας είτε στον ζημιωθέντα είτε, αν αυτό δεν είναι δυνατό (καθώς μπορεί να αποκαλύψει την ταυτότητά μας, και αυτό δεν απαιτείται), μπορούμε να κάνουμε μια δωρεά σε ένα δημόσιο φιλανθρωπικό έργο.

Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι ο Κύριός μας δεν ζητά από τον Ζαχαίο να ενταχθεί στους αποστόλους. Δεν είναι επειδή ο Κύριός μας φοβόταν τους τελώνες- ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ένας από τους δώδεκα αποστόλους, ήταν τελώνης.
Αντιθέτως, φαντάζομαι ότι ο Ζαχαίος επέστρεψε στην καθημερινή του εργασία, μόνο που τώρα είχε πλήρη συνείδηση της ευθύνης του και του καθήκοντός του να εκτελεί τη δουλειά του χωρίς διαφθορά. Η νεοαποκτηθείσα πίστη του φώτισε τη συνείδησή του και του επέτρεψε να δει τι ήταν σωστό και τι λάθος. Αποτελεί πρότυπο για τους λαϊκούς άνδρες και γυναίκες, στη μέση του κόσμου, που υπηρετούν τον Χριστό με το να είναι δίκαιοι. Ο Jacques Leclerq έγραψε ότι «μία από τις μεγάλες αποτυχίες του Χριστιανισμού ήταν η αποτυχία των λαϊκών να εκπληρώσουν το καθήκον τους. Ίσως αυτό να είναι το αποτέλεσμα μιας άλλης τραγωδίας, ότι ο κλήρος δεν εκπλήρωσε το δικό του». Ο Χριστός έχει ανάγκη τον καθένα από εμάς, ο καθένας στη θέση του. Κάποιος πρέπει να κάνει το έργο της είσπραξης των φόρων- δεν υπάρχει τίποτα ακάθαρτο ή κακό σε αυτό το έργο. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν ο καθένας μας αποφάσιζε να υπηρετήσει τον Χριστό εκεί που βρίσκεται

Προσευχή: Άγιο Πνεύμα, επιθυμείς να βάλεις φωτιά στον κόσμο και να αποκαταστήσεις όλη τη δημιουργία. Είθε κάθε οπαδός του Χριστού να αποφασίσει να κάνει το έργο του μια προσφορά σε σένα, που θα γίνεται σε υπηρεσία για τους αδελφούς και τις αδελφές του και για τη μεγαλύτερη δόξα του Θεού. Αμήν.

+Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear Brothers and Sisters in Christ,

“Now a man there named Zachaeus, who was a chief tax collector and also a wealthy man, was seeking to see who Jesus was; but he could not see him because of the crowd, for he was short in stature.”
The Holy Spirit recounts for us today the wonderful conversion of Zachaeus. He was a very important man, with a very important job. Upon his conversion to Jesus Christ, he undertook to put things right by restoring justice and paying restitution. Restitution is required whenever someone repents of theft. If we have stolen anything in our lives, in order for our conversion to be authentic, we must make restitution either to the injured party or if that is not possible (as it may reveal our identity, and this is not required) we may make a donation to a public work of charity.
What is surprising is that Our Lord does not ask Zachaeus to join the apostles. It isn’t because our Lord was afraid of tax collectors; St. Matthew, one of the twelve, was a tax collector. Instead, I imagine that Zachaeus returned to his daily work, only now he was fully conscious of his responsibility and his duty to carry out his job without corruption. His new found faith enlightened his conscience, and allowed him to see what was right and what was wrong. He is a model for lay men and women, in the middle of the world, serving Christ by being just. Jacques Leclerq wrote that “one of the great failures of Christianity has been the failure of the laity to fulfill their task. Perhaps this is the result of another tragedy, that the clergy has not fulfilled theirs.” Christ has need of each of us, each in his own place.
Someone must do the work of collecting taxes; there is nothing unclean or wicked about this task. How different the world would be if each one of us resolved to serve Christ right where we are.
Prayer
O Holy Spirit, you desire to set the world on fire and restore all creation. May each follower of Christ resolve to make his work an offering to you, done in service for his brothers and sisters and for the greater glory of God.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Όταν όμως οι Φαρισαίοι το άκουσαν αυτό, είπαν. «Αυτός ο άνθρωπος διώχνει τα δαιμόνια μόνο με τη δύναμη του Βελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων».

Αφού πραγματοποίησε έναν εξαιρετικό εξορκισμό, ο Κύριός μας βλασφημείται εξοργιστικά. Τυφλωμένοι από τη ζήλια τους όχι μόνο κακολογούν τον Κύριό μας, αλλά στην πραγματικότητα παρεξηγούν την πραγματικότητα.

Αυτό είναι πολύ διδακτικό: χωρίς πίστη στον Ιησού Χριστό, χωρίς πίστη στον ενσαρκωμένο Λόγο, το άτομο τυφλώνεται και δεν θα μπορεί να κρίνει σωστά την πραγματικότητα. Η πίστη στον Ιησού Χριστό μας δίνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα- είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την πραγματικότητα και θα είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε ακόμη και την κρυμμένη λογική του κακού.

Σε αυτόν τον κόσμο, ο διάβολος και οι άγγελοί του έχουν μια εξαιρετική αλληλεγγύη στην επιθυμία τους να υποδουλώσουν την ανθρωπότητα. Στην κόλαση υπάρχει μόνο η αλληλεγγύη της δυστυχίας και του πόνου. Μπορούμε μόνο να φανταστούμε πώς οι δαίμονες και οι καταραμένοι προκαλούν αδίστακτα ο ένας τον άλλον, επιτίθενται ο ένας στον άλλον και καταστρέφουν ο ένας τον άλλον. Αλλά σε αυτόν τον κόσμο, ο Θεός επιτρέπει στους δαίμονες να σφυρηλατήσουν μια κολασμένη ενότητα για να μας βάλουν σε πειρασμό και να μας δοκιμάσουν. Ο Θεός επιτρέπει αυτή την αλληλεγγύη του κακού για να μας υποκινήσει σε μια ακόμη μεγαλύτερη αλληλεγγύη στο Σώμα του Χριστού.

Ο Θεός επιτρέπει αυτή την ενότητα του κακού για να αναδείξει ένα μεγαλύτερο καλό. Μόνο μέσα από τον πειρασμό, μέσα από τη δοκιμασία, μπορούμε να αποδείξουμε την Αγάπη μας για τον Ιησού.

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη διαπίστωση ότι το κακό έχει μια εξαιρετική ενότητα. Όπου κι αν στραφούμε, βλέπουμε τον διάβολο, με τη βοήθεια των κακών, βαθιά ενωμένους στα διαβολικά τους σχέδια. Αλλά στον Χριστό, πρέπει να υπάρχει μια μεγαλύτερη ενότητα, διότι με το Βάπτισμα έχουμε έναν Πατέρα, μια Πίστη, μια Οικογένεια. Η ενότητα μεταξύ των οπαδών του Χριστού πρέπει να είναι το μεγαλύτερο πάθος μας. Πρέπει να προσευχόμαστε γι' αυτό, πρέπει να εργαζόμαστε γι' αυτό, πρέπει να πιστεύουμε σ' αυτό. Το μόνο πράγμα που χρειάζεται ο διάβολος για να θριαμβεύσει είναι η διχόνοια στο Σώμα του Χριστού.

Προσευχή: Κύριε Ιησού, όταν βλέπω το κακό να φαίνεται να θριαμβεύει, βοήθησέ με να μεγαλώνω στην πίστη. Ποτέ μην μου επιτρέψεις να διχάσω το Σώμα του Χριστού με βιαστική κρίση ή κριτικό πνεύμα. Δώσε μου να είμαι πάντοτε ενωμένος μαζί Σου, και μετά κάνε μαζί μου ό,τι θέλεις. Αμήν.

+Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear Brothers and Sisters in Christ,

“But when the Pharisees heard this, they said. “This man drives out demons only by the power of Beelzebul, the prince of demons.”

After having performed an extraordinary exorcism, our Lord is outrageously blasphemed. Blinded by their jealousy they not only malign our Lord, but they actually misunderstand reality.

This is very instructive: without faith in Jesus Christ, without belief in the Incarnate Logos, a person will become blind and will not be able to judge reality correctly. Faith in Jesus Christ gives us a tremendous advantage; we are able to make sense of reality and we will even be able to discover the hidden logic of evil.

In this world, the devil and his angels have an extraordinary solidarity in their desire to enslave mankind. In hell there is only the solidarity of suffering and pain. We can only imagine how the demons and the damned ruthlessly provoke each other, attack each other, and destroy each other. But in this world, God permits the demons to forge an infernal unity to tempt us and to try us. God permits this solidarity of evil so as to incite us to an even greater solidarity in the Body of Christ. God permits this unity of evil to bring forth a greater good. It is only through temptation, through trial, we can prove our Love for Jesus.

Every day we are faced with the realization that evil has an extraordinary unity. No matter where we turn, we can see the devil, with the help of the wicked, deeply united in their diabolical plans. But in Christ, there must be a greater unity because by Baptism we have one Father, one Faith, one Family. Unity among the followers of Christ must be our greatest passion. We must pray for this, we must work for this, we must believe in this. The only thing the devil needs to triumph is disunity in the Body of Christ.
Prayer
Lord Jesus, when I see evil appear to triumph, help me grow in faith. Never permit me to divide the Body of Christ with rash judgment or critical spirit. Grant that I may always be united to You, and than do with me what You will.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus

Chers frères et sœurs en Christ,

1. « Les pharisiens se réunirent contre Jésus pour voir comment le faire périr. »
L’Évangile d’aujourd’hui nous parle de l’attitude des pharisiens et se situe juste après que Jésus a guéri la main paralysée d’un homme le jour du sabbat. Jésus dit : « Il est donc permis de faire le bien le jour du sabbat. » (Mt 12, 12)
Cette guérison fait réagir les pharisiens qui enseignent au peuple ce qu’il est permis de faire ou de ne pas faire le jour du sabbat. Dans leur position de spécialistes de la loi, ils cherchent à trouver de possibles erreurs dans le comportement de Jésus pour pouvoir l’accuser et le faire périr.
Nous trouvons là un contraste entre les pharisiens et les foules qui suivent Jésus qui a gagné leur estime, estime qu’ils auraient souhaité pour eux-mêmes.

2. « Beaucoup de gens le suivirent, et il les guérit tous. »
Les pharisiens refusent de suivre Jésus car ils se sentent menacés dans leur autorité face au peuple. Ils tiennent au pouvoir ou au prestige qu’ils ont acquis. Ils sont conduits par leurs principes et leur orgueil. Les autres personnes suivent Jésus parce qu’elles croient en lui et espèrent être guéries par lui. Jésus les guérit parce qu’il les aime et non pour être reconnu ou pour obtenir du pouvoir sur le peuple.
Le Christ est l’unique source du vrai bonheur du cœur de l’homme. Tous nos espoirs et nos aspirations trouvent leur achèvement dans sa personne. Connaître le Christ, c’est l’aimer. Quand on ne le connaît pas suffisamment, on se contente de moindres joies et de menus plaisirs appelés à se flétrir, ce qu’on peut appeler du « plaisir instantané ».

3. « Voici mon serviteur que j’ai choisi, mon bien-aimé en qui je trouve mon bonheur. »
Dieu nous choisit aussi. Il nous invite à imiter Jésus. La mission de Jésus s’accomplit dans l’humilité, l’amour et la miséricorde.

Nous sommes tous fissurés et prêts à tomber. Combien de fois nous nous sommes éloignés de notre resplendissant modèle, Jésus-Christ, de son amour, de sa fidélité, de sa bonté. Mais nous devons lui faire confiance. Il est toujours prêt à nous offrir sa grâce, à nous montrer son amour miséricordieux et à nous relever afin de reprendre la route.

Quand nous doutons de son amour, nous jugeons selon nos mesures, avec le pardon limité dont nous sommes capables. Au contraire, quand nous nous confions à son amour et que nous croyons à son infinie miséricorde, nous sommes mieux disposés pour recevoir sa grâce.

Prière
Seigneur, je veux te suivre avec le même amour que celui des apôtres. Je crois en toi, augmente ma foi. Je t’aime, augmente mon amour. Je t’aime pour ta bonté et ta compassion envers moi. Rends-moi plus digne chaque jour de ton amour.

† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

1 «Οι Φαρισαίοι συγκεντρώθηκαν εναντίον του Ιησού για να δουν πώς θα μπορούσαν να τον καταστρέψουν.»

Το σημερινό Ευαγγέλιο μας μιλάει για τη στάση των Φαρισαίων και λαμβάνει χώρα αμέσως μετά τη θεραπεία από τον Ιησού, του παράλυτου χεριού ενός ανθρώπου, το Σάββατο. Ο Ιησούς είπε: «Επιτρέπεται λοιπόν να κάνετε το καλό το Σάββατο.» (Ματθ. 12:12)
Αυτή η θεραπεία προκάλεσε την αντίδραση των Φαρισαίων, οι οποίοι δίδασκαν στον λαό τι μπορούσαν και τι δεν μπορούσαν να κάνουν το Σάββατο. Στη θέση τους ως ειδικοί του νόμου, προσπάθησαν να βρουν πιθανά λάθη στη συμπεριφορά του Ιησού, ώστε να Τον κατηγορήσουν και να Τον σκοτώσουν.
Εδώ βρίσκουμε μια αντίθεση μεταξύ των Φαρισαίων και του πλήθους που ακολουθεί τον Ιησού, ο οποίος έχει κερδίσει την εκτίμησή τους, μια εκτίμηση που θα ήθελαν και οι ίδιοι για τον εαυτό τους.

2. «Πολλοί άνθρωποι τον ακολούθησαν, και τους θεράπευσε όλους.»

Οι Φαρισαίοι αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τον Ιησού επειδή ένιωθαν ότι απειλούνταν η εξουσία τους πάνω στους ανθρώπους. Κρατούν την εξουσία ή το κύρος που έχουν αποκτήσει. Οδηγούνται από τις αρχές τους και την υπερηφάνεια τους. Άλλοι άνθρωποι ακολουθούν τον Ιησού επειδή πιστεύουν σε Αυτόν και ελπίζουν να θεραπευτούν από Αυτόν. Ο Ιησούς τους θεραπεύει επειδή τους αγαπάει, όχι για να κερδίσει αναγνώριση ή εξουσία πάνω στους ανθρώπους.
Ο Χριστός είναι η μόνη πηγή αληθινής ευτυχίας στην ανθρώπινη καρδιά. Όλες οι ελπίδες και οι προσδοκίες μας βρίσκουν την εκπλήρωσή τους στο πρόσωπό Του. Το να γνωρίζεις τον Χριστό σημαίνει να Τον αγαπάς. Όταν δεν Τον γνωρίζουμε αρκετά καλά, συμβιβαζόμαστε με μικρότερες χαρές και μικρές απολαύσεις που είναι βέβαιο ότι θα ξεθωριάσουν, αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «στιγμιαία ευχαρίστηση».

3. «Ιδού ο δούλος μου που διάλεξα, ο αγαπημένος μου, στον οποίο είμαι ευχαριστημένος.»

Ο Θεός επιλέγει και εμάς. Μας καλεί να μιμηθούμε τον Ιησού. Η αποστολή του Ιησού εκπληρώνεται με την ταπεινότητα, την αγάπη και το έλεος.
Όλοι μας είμαστε ραγισμένοι και έτοιμοι να πέσουμε. Πόσο συχνά έχουμε απομακρυνθεί από το φωτεινό μας πρότυπο, τον Ιησού Χριστό, από την αγάπη Του, την πίστη Του, την καλοσύνη Του. Αλλά πρέπει να Τον εμπιστευτούμε. Είναι πάντα έτοιμος να μας προσφέρει τη χάρη Του, να μας δείξει την ελεήμονα αγάπη Του και να μας σηκώσει, ώστε να μπορέσουμε να ξαναβγούμε στο δρόμο.
Όταν αμφιβάλλουμε για την αγάπη Του, κρίνουμε σύμφωνα με τα μέτρα μας, με την περιορισμένη συγχώρεση για την οποία είμαστε ικανοί. Αντίθετα, όταν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας στην αγάπη Του και πιστεύουμε στο άπειρο έλεός Του, είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να λάβουμε τη χάρη Του.

Προσευχή
Κύριε, θέλω να Σε ακολουθήσω με την ίδια αγάπη όπως οι απόστολοι. Πιστεύω σε Σένα, αύξησε την πίστη μου. Σε αγαπώ, αύξησε την αγάπη μου. Σε αγαπώ για την καλοσύνη και τη συμπόνια Σου προς εμένα. Κάνε με πιο άξιο της αγάπης Σου κάθε μέρα.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

1. "The Pharisees gathered against Jesus to see how they could destroy him."

Today's Gospel tells us about the attitude of the Pharisees and takes place just after Jesus heals a man's paralyzed hand on the Sabbath. Jesus said: "It is therefore lawful to do good on the Sabbath." (Mt 12:12)

This healing provoked a reaction from the Pharisees, who were teaching the people what they could and could not do on the Sabbath. In their position as specialists in the law, they seek to find possible errors in Jesus' behavior, so as to be able to accuse him and have him perished.

Here we find a contrast between the Pharisees and the crowds who follow Jesus, who has won their esteem, an esteem they would have wished for themselves.

2. "Many people followed him, and he healed them all."

The Pharisees refused to follow Jesus because they felt threatened in their authority over the people. They hold on to the power or prestige they have acquired. They are driven by their principles and pride. Other people follow Jesus because they believe in him and hope to be healed by him. Jesus heals them because he loves them, not to gain recognition or power over the people.

Christ is the only source of true happiness for the human heart. All our hopes and aspirations find their fulfillment in him. To know Christ is to love him. When we do not know him well enough, we settle for lesser joys and small pleasures that are bound to wither away, what we might call "instant pleasure".

3. "This is my servant whom I have chosen, my beloved in whom I am well pleased."

God chooses us too. He invites us to imitate Jesus. Jesus' mission is accomplished in humility, love and mercy.

We are all cracked and ready to fall. How often we have strayed from our shining model, Jesus Christ, from his love, his faithfulness, his goodness. But we must trust in him. He is always ready to offer us his grace, to show us his merciful love, and to lift us up so we can start again.

When we doubt his love, we judge according to our own measures, with the limited forgiveness of which we are capable. On the contrary, when we trust in his love and believe in his infinite mercy, we are better prepared to receive his grace.

Prayer

Lord, I want to follow you with the same love as the apostles. I believe in you, increase my faith. I love you, increase my love. I love you for your goodness and compassion towards me. Make me more worthy of your love every day.

† Selim Sfeir

Maronite Archbishop of Cyprus

Chers frères et sœurs en Christ,

Le 2 août, la cérémonie de béatification du patriarche Estephan Al Douaihy aura lieu au patriarcat maronite de Bkerké à 20h30. C’est un événement très important pour Chypre car avant d'être élu patriarche maronite, Estephan Al Douaihy a été archevêque maronite de Chypre (1668 - 1670).

Le 3 août 2024 à 18h30, une messe d’action de grâce sera célébrée dans sa ville natale d'Ehden, ainsi qu’une messe d'action de grâce au siège patriarcal de Dimane à 10 heures le dimanche 4 août.

Essayons de participer à ces cérémonies et prions tous ensemble.

1. Il les envoya deux par deux devant lui.
Dans l’évangile d’aujourd’hui, Jésus envoie ses disciples deux par deux pour prêcher le message du Royaume de Dieu. Il les envoie apporter sa parole et annoncer sa venue. Il veut que leur témoignage et leurs paroles préparent les esprits et ouvrent les cœurs à l'espérance. Il voulait que les hommes cherchent à savoir ce que pouvait être cette bonne nouvelle chargée d'espérance.

Nous, disciples du Christ, nous sommes aussi les messagers de la Bonne Nouvelle. Pour une telle mission Dieu a voulu choisir dans ce monde des personnes pour annoncer sa parole et, par leur exemple, donner un témoignage de la venue du Christ. Nous aussi nous sommes parmi ces personnes choisies par Dieu. Dans son message du 23 juin 2004, le pape Jean-Paul II le confirme : "Tous les baptisés sont appelés à donner le Christ au monde ...Nous devons chacun selon ses forces et sa vocation, apporter le Christ au monde d’aujourd’hui. Soyez forts dans le Seigneur".

2. Jésus nous invite
Cette invitation à le suivre et à nous mettre à son service est aussi forte aujourd’hui qu’elle l’était pour les soixante-douze disciples ! Nous annonçons la paix et le salut apportés par Dieu aux hommes il y a 2000 ans, mais nous devons renouveler ce message tous les jours de notre vie. Notre mission est de faire en sorte que toutes les personnes qui nous rencontrent sentent en elles-mêmes la rédemption apportée par le Christ. Pour ce faire, il faut travailler pour que ce Règne d’amour, de vérité, de vie, de grâce, de paix arrive dans ce monde, dans les différentes structures sociales, économiques, professionnelles et familiales. Il ne peut y avoir de parenthèses ou de moments de relâche dans notre effort pour annoncer la bonne nouvelle de l’amour du Christ aux hommes.

3. N’ayez pas peur !
Or, Dieu nous avertit que le monde où nous vivons est souvent fermé au message chrétien de vérité et d’amour. Jésus nous assure : « rien ne pourra vous faire du mal ». Alors, de quoi aurions-nous peur ? Jésus a promis d’être avec eux — et donc avec nous — jusqu’à la fin du monde. Par conséquent il les encourage à être courageux même face à l’échec apparent. De la même manière, nous ne devons pas être découragés quand beaucoup rejettent le message évangélique. Nous devons secouer la poussière de nos pieds et avancer pour proclamer le royaume de Dieu !

Prière
Seigneur Jésus, tu appelles les ouvriers à ta moisson aujourd’hui comme pendant ta vie sur la terre. La moisson est grande, mais les ouvriers sont peu nombreux. Envoie plus de travailleurs, Seigneur. Envoie-nous ! Tu sais que nous voulons te servir, mais tu connais également notre faiblesse. Donne-nous ta force pour vivre et témoigner de notre amour pour toi, pour vivre notre foi chrétienne là où tu nous envoies.

Que la béatification du patriarche Estephan Al Douaihy soit une invitation pour nous tous à revenir à Dieu, et une occasion pour les maronites de s'unir autour de l'Église, qui leur a donné et continue de leur donner des saints dignes de poursuivre son œuvre apostolique. Amen.

† Selim Sfeir
Archevêque Maronite de Chypre

Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,

Στις 2 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί στο Μαρωνιτικό Πατριαρχείο Bkerke η τελετή Μακαριοποίησης του Πατριάρχη Estephan Al Douaihy στις 8.30 μ.μ. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό γεγονός για την Κύπρο αφού προτού εκλεγεί Πατριάρχη Μαρωνιτών ο Estephan Al Douaihy διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου (1668 – 1670).
Στις 3 Αυγούστου 2024 και ώρα 6.30 μ.μ. θα τελεστεί Θεία Λειτουργία στη γενέτειρά του στο Ehden ενώ Ευχαριστήρια Θεία Λειτουργία θα τελεστεί και στην Πατριαρχική Έδρα στο Dimane στις 10 π.μ. την Κυριακή 4 Αυγούστου.

Ας προσπαθήσουμε να συμμετάσχουμε σε αυτές τις τελετές και ας προσευχηθούμε όλοι μαζί.

1. Τους έστειλε ανά δύο μπροστά Του.

Στο σημερινό Ευαγγέλιο, ο Ιησούς στέλνει τους μαθητές Του ανά δύο για να κηρύξουν το μήνυμα της Βασιλείας του Θεού. Τους στέλνει να μεταφέρουν τον λόγο Του και να αναγγείλουν τον ερχομό Του. Ήθελε η μαρτυρία τους και τα λόγια τους να προετοιμάσουν τα μυαλά και να ανοίξουν τις καρδιές στην ελπίδα. Ήθελε οι άνθρωποι να αναζητήσουν να μάθουν τι μπορεί να είναι αυτά τα καλά νέα γεμάτα ελπίδα.
Εμείς οι μαθητές του Χριστού είμαστε επίσης αγγελιοφόροι των καλών ειδήσεων. Για μια τέτοια αποστολή, ο Θεός θέλησε να επιλέξει ανθρώπους σε αυτόν τον κόσμο για να διακηρύξουν τον λόγο Του και, με το παράδειγμά τους, να δώσουν μαρτυρία για τον ερχομό του Χριστού. Είμαστε κι εμείς ανάμεσα σ' αυτούς που επέλεξε ο Θεός. Στο μήνυμά του της 23ης Ιουνίου 2004, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' το επιβεβαιώνει αυτό:
«Όλοι οι βαπτισμένοι καλούνται να δώσουν τον Χριστό στον κόσμο... Πρέπει ο καθένας μας, σύμφωνα με τις δυνάμεις του και την κλίση του, να φέρει τον Χριστό στον κόσμο σήμερα. Να είστε δυνατοί εν Κυρίω.»

2. Ο Ιησούς μας προσκαλεί

Αυτή η πρόσκληση να Τον ακολουθήσουμε και να θέσουμε τους εαυτούς μας στην υπηρεσία Του είναι τόσο ισχυρή σήμερα όσο ήταν και για τους εβδομήντα δύο μαθητές! Διακηρύσσουμε την ειρήνη και τη σωτηρία που ο Θεός έφερε στην ανθρωπότητα πριν από 2.000 χρόνια, αλλά πρέπει να ανανεώνουμε αυτό το μήνυμα κάθε μέρα της ζωής μας. Αποστολή μας είναι να διασφαλίσουμε ότι όλοι όσοι μας συναντούν θα νιώσουν μέσα τους τη λύτρωση που έφερε ο Χριστός. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να εργαστούμε ώστε αυτή η βασιλεία της αγάπης, της αλήθειας, της ζωής, της χάρης και της ειρήνης να φτάσει σε αυτόν τον κόσμο, στις διάφορες κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματικές και οικογενειακές δομές. Δεν μπορεί να υπάρξουν διαλείμματα ή χαλαρές περίοδοι στις προσπάθειές μας να διακηρύξουμε τα καλά νέα της αγάπης του Χριστού στην ανθρωπότητα.

3. Μη φοβάστε!

Ο Θεός μας προειδοποιεί ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι συχνά κλειστός στο χριστιανικό μήνυμα της αλήθειας και της αγάπης. Ο Ιησούς μας διαβεβαιώνει ότι «τίποτα δεν μπορεί να σας βλάψει.» Επομένως, τι υπάρχει για να φοβηθούμε; Ο Ιησούς έχει υποσχεθεί ότι θα είναι μαζί τους -και επομένως μαζί μας- μέχρι τη συντέλεια του κόσμου. Τους ενθαρρύνει λοιπόν να είναι θαρραλέοι ακόμη και μπροστά στη φαινομενική αποτυχία. Με τον ίδιο τρόπο, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε όταν πολλοί απορρίπτουν το μήνυμα του Ευαγγελίου. Πρέπει να τινάξουμε τη σκόνη από τα πόδια μας και να βγούμε μπροστά για να διακηρύξουμε τη βασιλεία του Θεού!

Προσευχή: Κύριε Ιησού, καλείς εργάτες στον θερισμό σου σήμερα, όπως έκανες και κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής σου. Ο θερισμός είναι μεγάλος, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι. Στείλε περισσότερους εργάτες, Κύριε. Στείλε μας! Ξέρεις ότι θέλουμε να σε υπηρετήσουμε, αλλά γνωρίζεις επίσης την αδυναμία μας. Δώσε μας τη δύναμή σου να ζήσουμε και να μαρτυρήσουμε την αγάπη μας για σένα, να ζήσουμε τη χριστιανική μας πίστη όπου κι αν μας στείλεις.

Είθε η Μακαριοποίηση του Πατριάρχη Estephan Al Douaihy, να είναι μια πρόσκληση προς όλους μας για να επιστρέψουμε στον Θεό, και μια ευκαιρία για τους Μαρωνίτες να ενωθούν γύρω από την Εκκλησία, η οποία τους έδωσε και συνεχίζει να δίνει Αγίους, άξιους να συνεχίσουν το Αποστολικό της έργο. Αμήν.

† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου

Dear brothers and sisters in Christ,

On August 2, the beatification ceremony of Patriarch Estephan Al Douaihy will take place at the Maronite Patriarchate in Bkerke at 8.30pm.
This is a very important event for Cyprus, as before being elected Maronite Patriarch, Estephan Al Douaihy was Bishop of the Maronite Archeparchy of Cyprus (1668 – 1670).
On August 3, 2024 at 6.30pm, a divine liturgy will be celebrated in his hometown of Ehden, and a thanksgiving mass will also be celebrated at the Patriarchal see of Dimane at 10am on Sunday August 4.

Let's try to take part in these ceremonies and pray together.

1. He sent them out two by two before him.
In today's Gospel, Jesus sends his disciples out two by two to preach the message of the Kingdom of God. He sends them to bring his word and announce his coming. He wants their testimony and words to prepare minds and open hearts to hope. He wanted people to find out what this good news full of hope could be.

We, disciples of Christ, are also messengers of the Good News. For such a mission, God chose people in this world to proclaim his word and, by their example, bear testimony to the coming of Christ. We too are among those chosen by God. In his message of June 23, 2004, Pope John Paul II confirms: "All the baptized are called to give Christ to the world ... Each of us must, according to our strengths and vocation, bring Christ to the world of today. Be strong in the Lord".

2. Jesus invites us
This invitation to follow him and to serve him is as strong today as it was for the seventy-two disciples! We proclaim the peace and salvation brought by God to humanity 2,000 years ago, but we must renew this message every day of our lives. Our mission is to ensure that all those who meet us feel within themselves the redemption brought by Christ. To do this, we have to work to bring this Kingdom of love, truth, life, grace and peace into this world, in the various social, economic, professional and family structures. There can be no brackets or slack moments in our efforts to proclaim the good news of Christ's love to people.

3. Do not be afraid!
However, God warns us that the world we live in is often closed to the Christian message of truth and love. Jesus assures us that "nothing shall harm you". So what should we fear? Jesus has promised to be with them - and therefore with us - until the end of the world. So he encourages them to be courageous even in the face of apparent failure. In the same way, we must not be discouraged when many reject the Gospel message. We must shake off the dust from our feet and move on to proclaim the kingdom of God!

Prayer
Lord Jesus, you call workers to your harvest today, as you did during your life on earth. The harvest is great, but the laborers are few. Send more workers, Lord. Send us! You know we want to serve you, but you also know our weakness. Give us your strength to live and bear witness to our love for you, to live our Christian faith wherever you send us.

May the Beatification of Patriarch Estephan Al Douaihy be an invitation to all of us to return to God, and an opportunity for Maronites to unite around the Church, which has given them and continues to give Saints, worthy to continue its Apostolic work. Amen.

† Selim Sfeir
Maronite Archbishop of Cyprus